Alle inzendingen over Marijke

Ik herken Marijke een vriendin uit die tijd. Ze is blij verrast en we halen herinneringen op. Ik hielp haar met huiswerk, maar er is meer geknuffeld dan geleerd. Het bleef bij vrijen, de vonk ontbrak.…

Mijn lieve vrouw is woensdag overleden, Marijke werd door Parkinson geveld. Een ziekte die met nietsontziend geweld Garant staat voor alleen maar narigheden. Wie kiezen kan waaraan hij dood wil gaan Moet Parkinson maar liever overslaan.…

Wim Overweg is vijftig jaar getrouwd, Zijn echtvriendin, zijn lieve vrouw Marijke Zou al die tijd niet van zijn zijde wijken, De Overwegjes worden samen oud. Die vijftig gulden jaren overziend: Elk krijgt het huwelijk dat hij verdient.…

Samen leven we in voor- en in tegenspoed – onze eigen droom.…

zondag 13 september Hemel en aarde het planten van planten zaaien in kleuren oogsten van geuren tussen de bomen midden in lucht en licht vormen samen de mooiste start om zo tot de Schepper te komen ze spreken goddelijke woorden die liefde omranden in het hart gericht dat noem ik pure Liturgie met het…

Mijn lange schaduw vroeg op de dag achterna Ik word verwacht ze kennen me Er is werk te doen, te bespreken en tussen de woorden door wil ik in gedachten mijn collega's omarmen We zijn samen op weg maar we gaan niet ergens heen en dat is goed…

Oude harten gaan weer tekeer en de mijne doet steeds meer zeer Marijke gaat nooit weg bij Ger hopeloos wacht ik op een vallende ster.…

zomaar mensen je willen oppeppen om je uit verdriet of misère te trekken hoef je daar niet altijd op te reageren maar wat je voelt zal je eraan herinneren dat liefde daarin altijd de ondertoon heeft de liefde die altijd ieders leven zin geeft het geeft je op z'n minst een beter gevoel dat is ook onmiskenbaar veler mensen doel Opgedragen aan Marijke…

Je hebt de deur van het leven dicht gedaan nu gaat er een andere open waar het eeuwige licht wacht daar is het goed Lieve tante rust zacht en ik hoop dat je allen die je lief waren weer ontmoet…

Nee, niemand die het goed heeft kunnen zien (je kan nog niet op VAR de replay zien) de ogen richten zich op Schaar zijn bruid Wat is er met Marijke aan de hand? Oei, heeft die schaar haar backhand afgeknipt?…

Deze hartenkreet gemaakt nav het Requiem van Iver Kleive, Nederlandse première in de Westerkerk te Amsterdam op 11-9-11 draag ik op aan Marijke Romeijn en Thea Wijn.…

kijkt mij Vorsend aan - Besluit mij te Vertrouwen, en zegt Met potlood schets Ik en vul het Daarna aan met Ander materiaal En terwijl hij dit Aan mij vertelt Zie ik aan z'n ogen Dat zijn denkraam Elk denkbeeldig lijntje Op het tekenbord heeft uitgeteld N.a.v. workshop beeldende technieken van illustrator Marijke…

kleinkinderen naar de tekenfilm Bambi keken herkende dat beeld en het roepen van roekoe roekoe naar de bediening wat ik eigenlijk niet wilde was toch op de grond kijken zij liet iets vallen: plets lieve rode duif gaf een kopje waar de kleintjes naar staarden vind het een schatje viel me niet tegen ik moest gewoon iets zeggen: dag Marijke…

Verstoord verlangen Veloren gegane dromen Verdronken in verdriet Onvoltooide toekomst Stil gezet En in eeuwigheid gevangen…

wanneer het jonge groen ontspruit het gras begint te groeien voel ik de kriebels in mijn buik begint de lente ook in mij te bloeien de lijster in de conifeer die mij 's ochtends doet ontwaken weet ieder jaar steeds weer de lente in mij los te maken het lammetje in de wei dat vrolijk staat te springen maakt mij van binnen blij 't zijn allemaal…

Bevroren van geluk kijkt het verleden mij aan Ik kan mijn blik niet keren, ik blijf nog in de waan Van die pracht uit de toekomst, langzaam smeltend in het ijs De dauwdruppels zijn van het verleden een bewijs.…

In het holst van de nacht, liepen we samen over het strand, hand in hand, met elkaar verbonden. Op je werk, kwam ik langs, even een kusje halen, ik miste je. Maar nu? nu ben je weg, zomaar uit mijn leven gehaald, je bent er niet meer voor een strandwandeling, of een tedere kus. Weg, nergens, totaal onbekend, net of je nooit hebt…

Het leven is mooi Maar sommige mensen leven als een vogel in een gouden kooi Vrij, maar toch gevangen Ze hebben alles wat ze nodig hebben Een huis, voedsel, vrienden en familie Maar ze zijn nooit echt vrij Vrij om te doen wat ze zelf willen Vrij om te zijn wie ze zijn En dat geldt soms ook voor mij...…

Liefde is als een vallende waterval Als de gouden stralen van de zon Liefde is als een helder kristal Als de verse grassprietjes van het gazon Liefde is als de prachtigste vlinders Liefde... is eindeloos…

Soms op dagen vol met regen Kom je opeens iemand tegen Met iets wat je raakt al is het nog zo klein Maar het vult Zo'n dag met zonneschijn…

Er is een tijd van komen er is een tijd van gaan die tijd is nu gekomen en laten we een traan het pad is gelopen de horizon bereikt je ziel meegenomen op de vleugels van de wind Lieve Dora, moge je ziel in vrede leven en rust zacht want de herinnering aan jou blijft bij ons dag en nacht in memoriam Dora van Kampen 28 april 2008…

Jouw woorden gevangen in het virtuele vlak door schijn omgeven jouw vingers sturen foute woorden uit de chaos van je brein met een klik sluit ik af met het besef dat je een fata morgana bleek te zijn…

Het is met ogen net als met de zee aan de oppervlakte zie je de diepte niet…

Die dag stopte je hart met kloppen en ik je moest afstaan aan de dood Er was geen God die jou bescherming bood Nu stijg je boven alle dingen uit in de onaanraakbare oneindigheid Die dag reis je met me mee in m'n hoofd en in m'n dromen tot ook mijn zijn is gedoofd en we elkaar op een dag toch weer tegen zullen komen?…

Ik loop al heel wat seizoenen mee op deze aard' en heb dan ook heel wat schatten vergaard de een met wat minder tooi maar de meeste zijn waardevol en mooi Die schatkamer is van mij Ik deel hem met iedereen die mij lief is en dat maakt me blij…

Ultieme vrijheid bereik je met een open geest…

Met onuitwisbare herinneringen gedachten en diepe gevoelens in gevleugelde woorden met passie geschreven virtueel neergezet breng ik een ode aan hen die door bezieling gedreven alle prachtige en ontroerende gedichten hebben geschreven maar ook de mensen achter de schermen die ze hebben geplaatst dat vergat ik haast want www.gedichten.nl…

Als de zon haar stralen heeft verzacht en de uitbundigheid van de dag is verstomd en weer een dag is weggekust geven de bomen met hun onbeweeglijk blad een oase van rust en de nacht alle lief en leed meeneemt in onze dromen wachtend op een nieuwe dag die ons weer jubelend zal verwelkomen…

De mooiste make-up is een glimlach op je gezicht…

Er zijn vogels die je niet gevangen moet zetten in een kooi vanwege de schoonheid van hun verentooi…