Alle inzendingen over Marionetten theater

We begrijpen steeds meer van de schepping het ontstaan van leven en onze plaats erin voelen emoties die sturen vanuit dierlijk verleden terwijl we denken over vrije wil te beschikken kijkend naar de mens die zich belangrijk vindt z'n rol niet kent wordt de drang groot in lachen uit te barsten…

Je blijft, ook als ik niet beweeg, als maanlicht verspringen van de ene droom in de andere in het theater van het verleden. Daar trek jij aan de touwtjes, spartel ik als een marionet als je tot slot de tekst opzegt: "Dit is gebeurd.…

We zijn het theater van het overdadige ongeduld, souffleurs van een glorierijk en duister verleden in het louterende eco-panische - en pandemische heden, wij zijn de spelers en de slachtoffers tegelijk in een globale tragikomedie, de plaats wordt gemerkt door gebrandmerkte ramen, een rollercoaster door het licht gefixeerd.…

jij holt maar door neemt niet eens de tijd om even te rusten in zuchtend jezelf zijn getrapt in de val van weten is macht zonder ontzag voor de balans in het leven ja hoofdzaken vergeten in dansen aan touwtjes door anderen gegeven ter volmaking van hun web zij spinnen garen uit jouw spel als marionet halen je in als jij vertraagt…

een uurtje zolder zei ze zacht en lachte je weet toch dat ze altijd op mij wachten zij speelt geen verdriet vertelt over de dagen schikt kleding en kamt haren met haar broze hand polijst hun band in warme trekken laat haar marionetten weer leven in bewegen de zolder rust na een lieve avond kus streelzacht zijn de zuchten geborgen…

heb ze niet in de hand kunnen houden mijn vrienden en getrouwen beschouwde hen als marionet wij baden vaak hetzelfde gebed heb ze langzaam aangelijnd verfijnd in manipuleren kleedde ze in gelijke kleren maar zij dansten niet zoals ik wenste het bleven eigenwijze mensen heb ze los gelaten toen zij hun kruizen hartgrondig gingen…

Voelt u zich ook net Een marionet? Weet u wel, Een poesjenel, Een soort gadget. Trouw Aan het touw.…

De VS en haar marionetten hebben een wapenarsenaal om Rusland tien keer te verslaan Toch roept de VS keer op keer - omwille van de vrede - koop bij ons nog méér De marionetten knikken gedwee en nog is de VS niet tevree Koop ook ons schaliegas Weliswaar verwoestend gewonnen maar oorlog is economie en daar is het óns om begonnen…

Van elk stuk stokbrood maakt hij een theater, maar staat niet meer toe dat men aan hem komt, schuwheid als ode aan wie hem vastbond: als apporteur een vroege schoolverlater. Tot grote hoogte kent hij nu vrijheid, al droomt hij steeds weer van die warme hand, een plekje bij de open haard, een hand die eten geeft zonder gekunsteldheid.…

Het theater Daar waar zeggingskracht is Verbeelding Daar waar in neutraliteit De samenleving Een spiegel krijgt voorgehouden Zoals vanuit Onze oudste beschaving Is ontstaan De tragedie Was de eerste vorm Nog voor Christus Werd geboren Zijn al deze oude verhalen tot ons erfgoed Gaan behoren Het theater Waar de fantasie Rijkelijk…

draait dreadlocks in mijn hersenen en als ik ze wil ontrafelen knoopt hij de metaforen met een stevige zeemansslag vast zijn ringvinger wijst naar gisteren hij verzwijgt het graf en ik het weten van met lange poten vlekt hij een giraf over een rotte wond ik raap de vallende bladeren en kijk met argusogen hoe hij honderd poppetjes…

Het geweten huist in je lichaam, Zeggen zij die het kunnen weten - Dostojevski, kenner bij uitstek, Schrijft het toe aan de complexheid Van de mens - hij zegt dat het geweten Onlosmakelijk met diens lichaam Verbonden is - gisteren gedroeg ik Me onheus tegen mijn lief, vandaag Begint mijn geweten te knagen En zal ik dagenlang de pijn…

Een eenzame linkerschoen De jongen die altijd Wordt overgeslagen Een overbodig geworden Typmachine - ons hotel Heet niet voor niets Hotel Perdu - een troostrijke Plek voor iedereen die Iets uit te zoeken heeft - Als je bij ons binnenkomt Meld je je gewoon Bij de receptionist Die alle talen van De wereld spreekt En elk verdriet…

Ook dit behoort tot één van mijn plichten Misschien dat ik door deze gedichten verander Een positief gedicht, een positief gevoel Ervaringen die blijven steken in mijn klotekop En dan mijn masker, stevig, onbreekbaar en koel Een aan touwen vastgeknoopte pop Kom, speel met mij, neem het stuur in je hand Zo gaat het mijn hele leven lang De marionet…

misleiding noemt men dat spelen met de gevoelens van de ander een poppenspeler die de touwtjes hanteert de marionet zo neerzet dat het lijkt alsof zij zelf heeft bewogen dat is knap je hebt niet gelijk door dat je wordt bedrogen…

Alles gebeurt in mij en ik ben het willende niet, maar beide, speler en publiek, in het theater van het zijn. In mijn “Zelf” wil ik vluchten naar de spiegelvlakke stilte van het niets.…

Geen theater is zo groot als de bol waarop wij leven. Ik wou dat ik naar buiten kon …al is het maar voor even.…

Zijn wij figuranten of marionetten? Zijn wij bladvulling en goedgelovigen? Zijn wij ons bewust van de manipulatie?…

Een poesje, bekend van theater Dronk alleen nog maar water Want wist je niet dat Deze lesbische kat Niet slapen kan met een kater…

In dit theater is het eerste stuk al opgevoerd achter gesloten deuren. De muren van de huizen krijgen scheuren, wat afbreuk doet aan cultureel geluk.…

voorbij de gekte kijk ik naar een kleine stal ik zie een kind en het verval van menselijke dromen treed naar buiten in de aangevreten vredigheid van een goede wens ach we zijn maar marionetten in de danse macabre van het welzijn van de mens…

In het theater, dat leven heet. Van toeval bedoeling maken. Dat is wat kunstenaars doen. Een levenskunstenaar zijn, is niet met pensioen gaan. Is kunst blijven maken. Is blijven fantaseren. Is verwonderen. Verbinden. Schrijven. Theaters veranderen met de tijden mee. Worden opgebouwd en afgebroken. Artiesten komen en vertrekken.…

Deze man in dit theater Zat iets te lang onderwater. En zal nu proberen Op te stijgen naar hogere sferen Om daar te integreren. De engel aan zijn zij Helpt hem daarbij.…

en dan opeens is de cirkel rond wederom terug bij jouw vroegere liefde, Vrij Theater bezield nam je het stokje over van voorzitter net met pensioen dus nu had je alle tijd strijdvaardig als je was zette je de koers in z’n vooruit grote plannen om Vrij Theater te behouden in barre tijden van je werkte hard, heel hard wellicht te hard…

Afgezonderd, verlaten volgt zij het onverklaarbare Bedwongen, begeerd, karakterloos Een marionet van het 0nbekende Haar ziel beheerst. Haar wil gedachteloos. Verloren Afwezig , kwijt geraakt in de ban het onbevattelijke Onvindbaar , geïsoleerd Mist iemand haar, of was zij slechts een illusie Heengegaan in het wonderlijke…

Iedere keer met een nieuw team Van spelers Koel blijf ik In het gedruis Mijn contacten zitten hoog Internationaal en in het koningshuis Ik wordt gedragen Ingefluisterd Gesouffleerd Door de hoogste lagen Ik heb mijn emoties gecontroleerd Het overzicht in deze tijd is van mij Ik ga als een raket Op het wereldse toneel Ben ik de perfecte marionet…

Heer Philips, maak nu geen theater ! U vergat grofweg 't harde water ! U betaalt nu poen aan zeven miljoen. Was uw ontkalker niet adequater ?…

ik draad een armpje hoog haar lach lijkt nog bevroren vierkant toch de vingers van het handje in een welkomsboog daar gaat de duim in warm ontdooien rood de lippen in toegankelijk ontplooien dit zijn geen marionetten of juist wel jij trekt aan de touwtjes en toch speel ik mijn spel…

als marionetten hun blad te vroeg verloren Schuilen? ...bij elkaar? 't helpt geen zier zelfs bomen huilen dit heet: fietsvertier geef mijn portie maar aan Fikkie...…

Marionetten zonder leidraad Geraken in de knoop, vroeg of laat ……