Alle inzendingen over Marktkraam

Wij waren aan de wandel het Spaanse dorp leek in rep en roer: Levendige handel in riemen, jurkjes, kant, bloesjes, bloot en aardewerk in felle kleuren Voetje voor voetje is het kuieren het lopen ogen als op steeltjes Alle nering in kramen rond een Roomse kerk waarvan Gods Zoon neerkeek in geschilferd gips Het is er…

als bloesem in volle zonlicht een boomgaard als belofte van een rijke oogst op het marktkraam even de volronde vrucht raken met lachende paarse lippen of als juweel bengelend aan de oren van hinkelende jongedames die heerlijke kers in een suikercomplot op mijn winterse toast…

Laat ook de kersen in de marktkraam niet aan uw neus voorbij gaan!' 'Maak mij los en open uw beurzen en koop het fruit van het seizoen! Laat uw marktkoopman u adviseren en van dit lente goeds iets in uw boodschappentas doen!'…

Met de zwier van een zomerse marktkraam waait ze luchtig door zijn seizoenen verkoopt de zwaarste zaken in katoenen en papieren kusjes zonder logo of een naam ze verpakt met de allerlichtste kooswoorden een knipoog en een bundeltje slotakkoorden gretige handen ritselen door haar waar de planken buigen en het zeil waait op matzwarte schoenborstels…

poken, priemen, spijkers, hamers op is op, wie maakt me los een geeltje voor de hele bos ovenverse martelkamers strijdwagens, compleet met paarden duizend bommen en granaten mijnen die de kosten baten fluitende kogels, zingende zwaarden bij dit schavot in houten kist is mee verpakt een mitrailleur en gratis rozen voor uw freule mocht…

geulenrijk gezout, de oorsprong beeldt zich uit in kwadranten fauvistisch opgetekend door de sponning van het raster rantsoeneren, het gelijk stevent af op theater en marktkramen, de ontstemden eten honing en ik kalk mijn fantasieën op de draagmuren van de polder in mindering gebracht zijn kwelders de horigen, het begraasde land van eeuwig…

weduwlijk beweegt ze richting marktkraam bestelt er kaas, een halve portie dat is voldoende nu zoals het tafelkleed net past op de hoek van het tafelblad en groot genoeg is om één bestek te dragen ze oefent in haar monologen waar vergissen nog menselijk is als ze zich omdraait en vraagt -vind jij die blouse ook mooi- en ze weer…

Een deftig heertje uit Maastricht vond zich toch moreel verplicht, deels om zich wat te ontstressen, zijn vrouw effe te es-em-essen met het volgende bericht: 'Van kroeg naar shop, naar marktkraam, zo'n 'dagje Luik' is aangenaam. Maar ik voel me nu wat ingesloten omdat hier hele horden landgenoten drommen voor één vensterraam'.…

De propere was te grote onderbroeken bengelend aan de ramen op vrijdag tijdens de markt overvolle marktkramen. Ja, ze bestaan nog de oude vervallen straten met bemoste stenen en hun authentieke verhalen.... Ze mogen dat oude, dat beetje verleden in melancholie vertalen.…