Alle inzendingen over Meesterwerk

als grand finale schiep de Heer zijn meesterwerk Hij noemde het vrouw…

in de nazomer groeit de natuur van schoonheid tot een meesterwerk…

Wat nu de Saul van Rembrandt betreft, mij ontbreekt het wel eens aan een tulband en iemand die harp of harpsichord voor mij speelt, aan een scepter en een bescheiden gordijn waarmee ik tranen kan drogen. ----------------------------------------- uit: 'Gedichten en aforismen', dl.I, 1980.…

De beker wordt fier omhoog geheven op meer dan één oer-Hollands meesterwerk, daarbij wordt het vermoeden heel sterk dat zelfs Rembrandt van Rijn, zo gedreven, z'n paletten en penselen nooit moe, eveneens voor de wijnroes is bezweken, en vaak diep in de kelk heeft gekeken, maar zoiets, nee, dat geven we nooit toe.…

de eerste aan zijn vrouw En toen het beeld vervaagde en hij met veel tegenzin het schilderij verliet voelde hij zich weer dat kind van acht zonder zorgen, verantwoordelijkheden en verdriet Ondanks zijn ouderdom was hij van geest altijd nog vasthoudend en sterk dus keek hij nog eenmaal naar zijn familie knipoogde en verliet zijn meesterwerk…

De gloed van de wervelende Hollandse wolkenvelden maakt een afdruk in mijn ziel. Ik zie oude meesters in de verte nog steeds bezig het landschap te verfijnen; Vanuit hun hemelse ateliers met door God ontworpen kwastjes schilderen zij het leven!…

Haar zwarte, lange haren Met gesloten ogen en Dichte mond Haar mooie, ronde borsten Geshowd vol overgave Heup en kont De andere onzichtbaar Misschien helemaal niet bloot Niet te aanschouwen, te zien DE MADONNA* gaat echter nooít dood De lijnen van een schoonheid A propos. Tussen haakjes Prik'lend rond *schilderij van Edvard Munch…

Ik ben dat meisje van Vermeer dat steeds flaneert langs etalages volle lippen nog eens optrekt die ik dagelijks masseer mijn huidje is zo zacht als boter rimpels zijn mijn onverlaten botox vult er al mijn gaten zodat ik niet craqueleer Ik ben dat meisje van Vermeer waarvan de mensen weleens lazen lippen groot als Zeppelins die ik zo gaarne…

Het penseel schrijft grote geschiedenis En het is koud, Nauwelijks nog voedsel, Koortsend en rillend Brengt de geest van het penseel In ontbering De juiste vormen aan. Met half zichtbare blauwe vingers, Bijna gevoelloos, Valt het penseel na de laatste streek In weken vuil. Een verdubbelde hartslag Voorspelt de grote toekomst.…

Het wordt tijd om mijn meesterwerk te maken voordat de put begint leeg te geraken waar zal het over gaan over de liefde, nee dat heb ik al eens gedaan over dat oude kleed vol oude woorden als je het uitklopt, als je dat al doet dan verteert het onder je handen.…

wie verstaat de kunst om het donker hart te vinden het reizend licht te vangen om het te strooien in de ziel wie zal de schepper zijn van dit zachtmoedige meesterwerk…

Dit gedicht, bijvoorbeeld, is een meesterwerk. Het is een oordeel, dat niets betekent. Het zijn de subtiele nuances. Het zijn keiharde confrontaties, die een gedicht, fout of goed, werkelijk léven doet.…

Strelende klanken stuk voor stuk meesterwerken taal van een dichter.…

Dit meesterwerk van schilder Pablo Picasso kleurt verdriet en pijn…

Steeds meer word ik Don Quichot de droeve ridder die met onwankelbare hoop als evenwichtsstok op de dunne koord danst tussen waan en werkelijkheid tussen komisch en tragisch in de dooltocht naar Dulcinea, onbereikbaar als de einder wie streeft naar het ongrijpbare in een waanwereld lijkt een schertsfiguur voor wie met beide voeten…

verwilderde tuin schildert zonder verf en kwast een feest van kleuren een schitterend meesterwerk van wonderbaarlijke Hand…

Een portretschilder in Maastricht Heeft een meesterwerk verricht Heel authentiek En vol symboliek Alleen was 't gewoon geen gezicht…

leek zijn notenblad op profetie één van die muzikale fenomenen die de plek in kunstgeschiedenis innemen Zijn gelovig hart had de wind mee vol betovering en melancholiek verlangen onttrokken aan een demonische zee door een lichtend veld omvangen verheven in grootheid roerend in smart vuur hartstocht en verlangen, onsterfelijke meesterwerken…

bewondering - non-verbale communicatie concentratie orkest en dirigent eensluidend meesterwerk -ongelooflijk mensenwerk ! ------------------…

De kunstenares maakt meesterwerken tegen elke prijs, maar zelf is ze van onschatbare waarde, niets eist ze voor zichzelf op enkel een plekje op aarde…

notenoogst als profetie voor een winter zoals die vroeger was een uit de kunst geblazen glazen meesterwerk ik tik me hunkerend terug de tijd in en het sudderend spek zingt een winterhymne…

Meesterwerken nooit. Schrijvers vallen om, of sterven in bedden. Boeken blijven, dood, gewoon, in oude kasten staan.…

De wekelijkse rustdag is zo heilig saai! Ik wil gaan werken!…

Talloze planken staan er in de bieb vol meesterwerk van Annie en van Fiep.…

zij ruimt de rommel op die niet meer dient: een fotolijst, een hoornen bril, verlovingsjurk van anno dertig, de prullenkraam van een bestaan dat eens vol meesterwerken was.…

Op mijn blote knieën dank ik God voor Zijn meesterwerk en mijn lot. Dat ík mag zitten op de rand van dit bed. En Hij mijn achternaam achter jouw voorste zet.…

En zo stapel ik je woord voor woord onuitgesproken tot mijn eigen meesterwerk.…

zonlicht dat weerspiegelt op haar schoon gelaat amandelogen die door jadegroen zijn aangedaan en welgevormde kleine neus bevleugeld rode lippen rond ivoren witte tanden teer en zinnelijk verlicht zij fluistert door een warme bries mijn wimpers langs en streelt mij met een regensluier uit de droom van korte duur jarenlang betovert als meesterwerk…

Het kleine muzikale meesterwerk hangt nu te drogen in mijn oren 't is een geschenk ik schat het zeer op waarde toch zijn het jouw gedachten die mij inder- tijd het meest mochten bekoren en elk present dat ik ontving vanuit jouw gave bevestigt wat ik heb verloren…

In de trein en oortjes van de iPod in gaf je, lijfblad in je weergaloze hand, een ingekeerde remix weg van Gerhard Richter en good old Vermeer, Lezende, zoals de trein jou zonder moeite lezen kon, bij het gesloten raam, tweede klasse, intercity, neigend naar het eertijds lezend meisje bij het open raam, haar pofmouw twinkelend van schier denkbeeldig…