ik houw een standbeeld
uit vruchtbare gedachten
ingegeven door mijn hart
vorm het met slanke lijnen
woorden die het stenen
leven kunnen verzachten
ik geef het kleur met grootse tinten
zoals de natuur ons aldoor schenkt
het is mooier dan alleen het naakte
omdat echtheid uitsluitend
weet heeft van schoonheid en niet
aan enige duisternis is…
Vroeg in de morgen
Heb ik je getroffen
Nevel in de haren
Door herfstgeur omringd
Spinrag rond je ogen
Jouw lieve blik gedoofd
Klanken uit je oren
Gedachten ijzig koud
Diep in de nacht
Liet jij me achter
Mijn beminde muze
Voor eeuwig altijd stil…
Erato, Euterpe, Kalliope,
Klio, Melpomene, Ourania,
Polyhymnia, Terpsichore, Thalia
hoeveel Muzen wil ik hebben
zoveel kunsten kan ik doen
inspiratie wil ik putten
iedere dag in elk seizoen
veel gedichten zal ik schrijven
zo nu en dan zelfs een haiku
maar of die verzen ooit beklijven
ach wat doet het er ook toe…
In het holst van de tijd
kruip ik in je
tussen de knarsende seconden
lijd en verga ik
weerloos
sterfzucht
kruisweg
dag slaaploze nacht:
650 milligram acetylasilylzuur
850 milligram paracetamol
450 milligram sumatriptan
Met dank aan mijn engel
De muze is broos als kristal en hard als graniet
Van Thalia tot Melpomene
De Waanzin…
regelmaat
van hun ecliptische
bewegingen
de snaren tokkelden
der wereldharp
en door het universum
wonderbaarlijk muzikale
klanken lieten ruisen
gelijk die van de Helicon,
beschenen door Apollo's zon,
de muze van het liefdesdicht,
Erato en die van lyriek,
Euterpe en Kalliope, de muze
van filosofie, het heldendicht
en retoriek
Melpomene…