9833 resultaten.
Anarchie van het venijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 het golft
moord en doodslag
in het klein
intolerantie en isolement
nemen weer toe als
anoniem onzichtbaar is
waar controle
nog sociaal kon zijn heerst
nu de anarchie van het venijn
mensen breken tot op het bot
om aandacht vragen
voor het eigen zieke lot
van volkerenmoord is niets geleerd
de menselijke aard apocalypst
nu eigen…
VROME AARD
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 Een mantel
met glanzende kleuren
zweeft overal rond
windt zich
telkens om iemand heen
wil haar dragers verrassen
geeft blije gevoelens
om God en beter leven
schept vaak diepe gedachten
over menselijke aard
en het samenwerken
van hemel en aarde
kan soms
huichelende bedekking
voor kwade zin zijn
men onderscheide steeds
oprechtheid en…
De hardste klinkers?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 35 aard
doorklinkt, vanuit de jongste
geschiedenis, te vaak verzwegen
het zijn de hardste klinkers
zelfs zonder discriminerend
hoorngeschal om het plaveisel
van ethiek te bekleden of komt
het om de diepte van verval te
heroverwegen, met of zonder franje?…
Stil verdriet ( voor R. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 527 Er heerst een hoge norm om in menselijke,
Aardse begrippen, uit te drukken... dat wat
Eeuwigheid precies inhoudt.
In stilte zie ik jou
houd ik van je
in gedachte en hart, gevoel bij jou
in stille kracht vecht ik nog steeds
voor jou. Wie vecht er voor mij ?…
Hij zond de Hond
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 91 hij werd geliefd hij werd verguisd
omdat zijn boodschap
tegen de menselijke aard indruist
zijn leer behelsde liefde trouw genegenheid
daar was en is menigeen
nog lang niet toe bereid
kerken produceerden diverse leren
die zich heel menselijk in gedaanten
van oorlogen tegen elkaar gingen keren
van alle voorbeelden die hij aandroeg
en die…
Ongewenst verlangen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.577 Turbulent tiert ‘n drift waartegen ik ten strijde trek
Zedeloze opwellingen, normen vervagen
Extatische smacht vloert hardvochtig elke zachtzinnigheid
Berusting als enig antwoord
Rationeel verzet beteugeld,
Grenzeloze moeite verdrinkt onder de geile golven van ongebreidelde drang
In het eeuwige zilte nat van de menselijke aard
Kinderlijke…
Geheimen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 waar kinderen niet rond mogen lopen
met zelfgemaakte kartonnen dozen om
aan de mensen van hun overvloed
een offer te vragen
voor het arme
volk van die dagen
De menselijke aard
zwak en ziek als die van Simson
toen hij zijn geheim had prijs gegeven
zijn levenskracht verloor bij
het afsnijden van zijn lange lokken
door…
Geworpenheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 87 Er niet om gevraagd
En toch onverwacht
Gekregen, mijn plek
Hier op deze aarde,
Geworpen op het
Aangezicht van
Deze wereld die
Buiten mij om
Geschapen is
De crux van
Het menselijk leven
Is hoe om te gaan
Met deze geworpenheid
Om er toch iets
Zinvols, iets goeds
Van te maken,
Een bijdrage te
Leveren aan de
Menselijke…
3D op een A4tje
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 215 Miljarden splinters
door menselijk ingrijpen bewerkt
tot de vorm van
een tafel.
Ontelbare korrels met menselijk zweet vermengd
vroeg of laat
resulterend in
een huis
dat de tafel omsluit.
Aarde en hemel
het landschap waar het huis in staat
waren reeds aanwezig
krijgen nu slechts
betekenis.…
De bloemknop ontvouwt zich
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Aard(e)…
Bovenmenselijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 355 Ik oefen
in het behoud van de soort
streef echter bewust
naar de orde van aarde
een vruchtbare laag
op gestold steen
schimmels hebben een naam
muteren
tot een plaag
tot menselijkheid
tot heerser over leven
maar in de orde van aarde
zijn er schimmels…
om het behoud van evenwicht…
Pieken en dalen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 61 Het dal wanneer je de ogen opent zware sloffen naar de keuken lopend
De ochtend giet je zwart in een kop
Je staat weer beladen op
De cafeïne vergezeld van nicotine
Ik snuif de ozon op in de ochtend zon
Een donderslag bij duistere hemel en ineens is daar het licht
De donkere wolk verdwijnt kijkend in de koffiedik
De chemische rommel maakt…
Haar verschijnen
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 39 wat als
de aarde
invalide wordt
rolstoelt
zonder pad of
planetaire baan
zomaar de
ruimte in zal gaan
zonder vang- of internet
zijn database
op hol zal slaan
gegevens naar de maan
alles heeft
een eigen schaal
de menselijke als normaal
maar ook in groot
en klein zullen er
extremen komen
bizarder dan een
invalide wereld ooit…
Innerlijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 281 We kijken allen van binnenuit naar buiten
Zetten ons oordeel af
Door met kracht de deur te sluiten
Kijken door andermans ogen volgt niet door een straf
Vind rust voor je woede gaat uiten
Door geweten versterkt vergeven, is niet laf
Wens niet te ontvangen wat je de ander gaf
Er komt een dag dat we op ons zelf stuiten
Geen actie is ook een…
WIJ
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 173 Wij Mensen zijn ooit door een God gemaakt
Een liefdevolle, giga-wijze Moeder
Een kunstenaar, een Schepper, Een Behoeder
die over 't welzijn van de Wereld waakt
Wij zijn ooit naar het evenbeeld geschapen
van deze Moeder-Vader-lijke Draak.
Elk met een onbetwistbaar eigen smaak
(dus 't heeft geen zin een ander na te apen)
We zijn bezield…
Menselijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 83 Hij ademt voorzichtig
in deze onbevangen stilte
een woord van vrijheid
misschien subtiele kern
van grenzen, gelijkgestemden
het is al donker in de nacht
maar dat doet geen pijn
omdat hij niet meer wacht
met mens te zijn.…
In liefdes schoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Op goede dagen ben ik niet alleen
loopt liefde mee, een stapje
opzij is dan zo gedaan, als
het ware in liefdes schoenen
gaan staan en voelen en weten
wat liefde zou doen, liefde die
de ander begrijpt en neutraal
houdt van iedereen, onrechtvaardig
neutraal evenveel van iedereen
omdat zij zoveel groter is dan wij
Op goede dagen loop…
Menselijk?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 669 Nu onze prins-gemaal plots niet meer leeft
Haast ieder zich om hem te prijzen
Als vader, diplomaat, als wijze
Die posthuum zoveel inspiratie geeft
Zit het dan toch in onze aard misschien
Om pas een dode echt als mens te zien?…
Menselijk
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 172 Hij ademt
in deze onbevangen stilte
een woord van vrijheid
misschien subtiele kern
van grenzen, en gelijkgestemden
het is al nacht
maar dat doet geen pijn
omdat hij niet meer wacht
met mens te zijn.…
menselijkheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 195 als je op de koffie komt
wil ik je bittere chocola geven
dan proef je waar het leven naar smaakt
en wie weet komen wij misschien ooit nog samen
in een boek terecht met slechts het vermoeden
dat wij meer dan dichters waren…
MENSELIJK
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.696 Helaas; de zwakke mens in dit weemoedig leven,
Hij heeft een weinig vreugd zo noodig voor zijn hart:
Wij hijgen ras naar ’t eind van dorre lijdensdreven,
En spoedig al te lang valt ons de nacht der smart.
Ook, Heer, wij trachten wel te bidden dat Uw wille
Geschiede! – doch vergeef onze arme kindertaal,
’t Bedroefde hart, bij ’t vroom…
Menselijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Stenen worden gestapeld
gemetseld tot een muur
om ons te beschermen
tegen kou en wind
de muren worden omgeworpen
met de stenen wordt gegooid
wij staan weerloos in de wind
en deppen onze wonden
geen hart bevat de warmte
om muren te beschermen
in omzien naar elkaar.…
Menselijkheid
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.474 - Kan plotseling zoals een vuur omhoge klimmen
wanneer ik voel en weet, dat in mijn hert getroond,
standvastig en steeds levend zonder aardse kimmen,
vol ongekende luister Godes beeltnis woont.
Ik voel mij rijzen dan en ken noch tijd, noch dagen.
'k Ben gans allene, 'k heb noch vriend noch vijand meer...…
Vox humana
gedicht
3.0 met 11 stemmen 8.692 In een klein dijkhuis staat,
ziet hij door ’t uitvergrote raam,
het oude orgel bijna naakt.
Over de toetsen ligt een loper.
Tussen de twee koop’ren kandelaars
staat een gezangboek open.
Hij hoort weer het astmatisch steunen:
loflied of klaagzang – eender zeurt
deze muziek, tot hij die deur
snel weer vergrendelt. En toch,
o mocht…
Mens en aarde
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 224 Woorden vallen
uit monden
geven naam aan
de dingen
die zijn en gebeuren
zoals klok en kompas
de handen en voeten
van menselijk leven
in een aards bestaan.
Buiten deze wereld
niet van toepassing.
De cirkel
ontsloten
connectie
verbroken.…
natuur
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 627 We groeven in de aarde
met onze handen, tastend
door talloze lagen
naar de oorsprong.
Onze vingers bloedden,
nagels scheurden,
sneden zich een weg
door het puin
van ons menselijk gemak;
konden niet bevroedden
dat de bron van leven
reeds lang was opgedroogd.…
MORGEN....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 110 Nog
is het wachten
op lente
Houdt aarde
haar grootste schatten
-voor het menselijk oog-
verborgen
Bruin blad is
van oude lentes
kennen zucht,gekuch
van 'n late vorst
Misschien
morgen, morgen
mag ik....
lente verwachten?…
Drijvend Continent
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 224 “Het is de dure menselijke plicht,
Ontheemden op de aarde op te vangen.”
“Welnee! Straks komt, - ik voel de bui al hangen, -
De hele wereld binnen. Grenzen dicht!”
Zo is, nu wij elkaar hierom vervloeken,
De Europese eenheid ver te zoeken.…
Trekvogelen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 35 De hersenen boven mijn mond
laten me op tijd eten
twee uitlopers sporen
voedsel op en zo is het
uit de hand gelopen
De ogen lieten de handen lopen
naar de oneetbare wereld, en
lieten ze extra kamers bouwen
om spullen te bewaren
Ook ik ging lopen
en van tijd tot tijd terug
trekvogelen naar vroeger
mijn vrienden en familie
waar mijn…
Regen uit buien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 168 ik verzamel
bossen om
oerwoud te maken
wolken
die de tornado
laat draaien
regen uit buien
rivieren die water
in zee zullen spuien
zonlicht dat leven
gaat scheppen door
groei en bloei op te wekken
dankgebeden van hen
voor het zijn hier op aarde
in menselijke waarde…