Alle inzendingen over Menselijke maat

wat heb ik moeite met de menselijke maat want wat wil die mij nu nog zeggen geen meetlat om er naast te leggen wat heb ik moeite met de menselijke maat weinig moeite heb ik met mijn lengte voor een vrouw een reguliere maat geen moeite met die menselijke maat maar mijn gewicht is net boven het gemiddelde qua maat niet dat ik daar…

Er bestaat een groot verschil tussen de menselijke maat en de vergulde pil…

er is een waarheid van de getallen en een van de menselijke maat ze bestaan al die onzichtbare jaren maanden uren van de waarheid onze huid die geen licht verdraagt is van overal en van alle tijden de zon brandt traag in dit polderland geharnast schuilen we achter donkere wolken brenger van het leven de menselijke maat zegt…

Het boek van Zuckerberg is meer een plaat Ach, bleef het maar bij 't menselijk gelaat Tot erger werd de bron van alle kwaad Pandora's list ontsnapt, het was te laat Wat heeft het ons gebracht en hem gebaat Getreden buiten menselijke maat?…

Door deze poort mocht ik wandelen, fietsen heb ik vastgesteld na gerede twijfel plattegrond in de hand Het scheen me de poort van vriendschap met het landschap de menselijke maat wel te verstaan.... De bomenlaan.... naar het klooster loopt dood.…

bloot te staan aan stroomloze barrières, de kiezels van de tijd zich stroomopwaarts bewegen tot aan de bron waar ze werden gevormd, telkens verlegd, een onbekende nevel sluipt door de vingers van de ondeelbare dageraad met onvoorspelbare mozaïeken plooit zich in een menselijke maat zijn gedachten ongrijpbaar voor alle statistieken…

Gemeten naar de menselijke maat Deed dokter Tromp de man meer goed dan kwaad.…

Tijd, realiteit lijken één abstracte vorm, door interpretatie maken we daar een veelvoud van,toch blijft empathie de norm en de tegenstelling van de menselijke maat. te vaak als dictatoriaal traktaat.…

in deze tijden vervalt de menselijke maat in onbehagen moeten opgeworpen muren de angsten slechten de ingemetselde naakte schaamte sterft duizend doden een dak willen we om de muren van ons huis te verbinden bij toeval belanden anderen - ik ken die mensen niet - aan de ontredderde kant van muren die als rode prikkeldraden…

maat!…

maat.…

maten zoeken regels in snelle series terug tot 1-1 al gauw naar 2-1 gaat en wat was herneemt…

Gestript van menselijke maat past hen slechts de tooi van deze tijd van afbraak en van verval, van geweeklaag Het huis gaat schuil onder huilen en gerammel en geklapper overstemt het leven Krakend stort majestueus het erf van gepluimd en dapper siddderend en met een dreun ter aarde Respect voor dit ontzagwekkend natuurgeweld overtreft…

Vreugdevol bonst mijn hart dat 't U danken mag voor iedere nieuwe dag, wat ik ontdekte of zag in Uw schepping, waarop ik niet uitgekeken raak U lovend en dienend op mijn menselijke maat. 't Is avondstil.…

afscheid en van rouw Een jaar van hitte en van kou Van afstand en van eenzaamheid De mensen raakten zoveel kwijt Een baan, bedrijf of gezondheid Het virus kent geen barmhartigheid Te lang geen knuffels en geen zoen Een heel jaar lang, ‘t is niet te doen De intensive care ligt alweer vol Een zwart scenario protocol Voorbij de menselijke…

het is nog alleen aan mij, te zeggen goed, ja goed is deze wonderlijk schone daad onvoorwaardelijk uit mijn zachtheid geboren het is overzichtelijk naar menselijke maat het kostbaar vocht blaast ontelbare toverachtige kristallen bellen verspreidend naar alle hoeken die bij het teder afdalen naar de ontvangende bodem zingend…

onze zucht naar beheersbaarheid in overtuiging van maakbaarheid vermorzelt juist daarmee precies wat menselijke maat nodig heeft van wetten, regels en protocollen is het zorgsysteem grote fabrikant het remt creativiteit blokkerend het vermogen zelf te denken stil met kokervisie van beheerszucht blindeert het zicht op verbinding met wat…

ander zich tooit als een populist met z’n ego naar binnen gericht en de quota van de waarheid mist , op de schouders rust ethiek of een duivelse advocaat door tegenpolen adequaat, waar geen ruimte of consensus in bestaat aangelijnd door de haat- en liefdesband voor dat ongerijmde daarvoor ben ik het meeste bang en blijf ik de menselijke…

Toch zoeken we de objectiviteit Dat gisteren en ook vandaag hetzelfde is als morgen Alhoewel, regelmatig is ‘t in strijd Met onze menselijke maat, gevuld met zorgen!…

Dat Koninkrijk van ons, dus niet van Hem Dat van de zuidelijke Caribische Eilanden Tot de Noordelijkste Wadden Eilanden Wordt dat nog wat met al die crisissen Waar de menselijke maat volledig weg is Tussen de politiek, ambtenarij en ons volk Maar wie niet luistert moet dan maar voelen De Hofstad lijkt dovenmansoren te hebben Voor de pracht…

Toch nog zichtbaar in gewone sporen Zoals muziek en schilderijen In..., ja, zelfs in rode ochtendgloren Of in lange staande rijen Hoe kort van stof ook, het is tijd Die verandert als een landschap Waar een reiziger door heen rijdt Ook als hij loopt, steeds stap voor stap Maar het grootste deel is nog niet zichtbaar Van hetgeen in verten…

maat met nadruk werd gezegd "er wordt niet verveeld" dat is toch een opluchting waarbij alles valt of staat de poort staat open…

het is nog alleen aan mij, te zeggen goed, ja goed is deze wonderlijk schone daad onvoorwaardelijk uit mijn zachtheid geboren het is overzichtelijk naar menselijke maat het kostbaar vocht blaast ontelbare toverachtige kristallen bellen verspreidend naar alle hoeken die bij het teder afdalen naar de ontvangende bodem zingend…

het kon echt niet meer ik moest zo'n winkel in tussen al die stellen zoeken naar zonder hakken, zonder punten zegt dat meisje deze heb ik alleen nog in negenendertig en een half moeiteloos schiet ik in twee vriendjes van suède korte ritsjes opzij na een paar dagen lopen nog steeds geen schaafplekken zo simpel is het dus…

Spiegel wat is er aan de hand Zie jij ook mijn buitenkant Ik ben het zat Als ik kijk ben jij mat Is alles dof Het lijkt wel of ik van binnen plof Wanneer ga je weer stralen En kan ik je dofheid weg halen Geef mij een kans Ik wil weer glans…

matten…

verdwaald in niemandsland groette mijn hand de wolken in hun door de wind bijeen geveegd verband lege einders keken terug zonder de ogen neer te slaan en voeten maten passen in het zand zonder te gaan mijn menselijkheid had afgedaan werd niet gevoed toch heb ik jou ontmoet in niemandsland mijn broeder jij maakt alles goed…

Wat jou op een bamboespies Werd aangereikt, spons Gedrenkt in gal en azijn, Om je uitgedroogde lippen Te deppen, verschraald door De blakerende zon, door Het schuldeloos opgehangen zijn, Stroomt hier in ongekende mate Door de loopgraven van een aan Flarden geschoten menselijkheid, Waar kinderen hun onschuld verliezen, Onomkeerbaar…

Het dal wanneer je de ogen opent zware sloffen naar de keuken lopend De ochtend giet je zwart in een kop Je staat weer beladen op De cafeïne vergezeld van nicotine Ik snuif de ozon op in de ochtend zon Een donderslag bij duistere hemel en ineens is daar het licht De donkere wolk verdwijnt kijkend in de koffiedik De chemische rommel maakt…

We kijken allen van binnenuit naar buiten Zetten ons oordeel af Door met kracht de deur te sluiten Kijken door andermans ogen volgt niet door een straf Vind rust voor je woede gaat uiten Door geweten versterkt vergeven, is niet laf Wens niet te ontvangen wat je de ander gaf Er komt een dag dat we op ons zelf stuiten Geen actie is ook een…