Alle inzendingen over Minstreel

Gor deinen beminde strelen langzaam weg op de oneindige klanken van een luit hoog van een parterretrap Zingend en dansend spinnen spinnen zij rond elkander Velours sluit klappende vergezichten uit van succes…

Een gulzige graaf uit De Meele Verorberde zelfs zijn minstrelen Doch als zijn vrouw zei: Bewaar iets voor mij Dan wou deze edele delen…

Mijn liederen schrijf ik hier op straat Een stuiver voor een vel papier Het zijn allemaal verhalen op maat Ik verdien mijn bier en brood op die manier Onverstoorbaar bekleed ik dit ambacht Zonder aanziens des persoons Ik doe slechts wat men van mij verwacht Of het nu gaat om herders of vorstenzoons Tomeloos tokkelend schik ik me in mijn…

Ene troubadour Ook wel liedjeszanger Rondtrekkende door stad en land Heerlijk spelend en zingend Op de wereld. Overal Speelt de muzikant Op zijn gitaar. Begeleidt Zijn songs. Zijn heerlijke liedjes. Chansonnier. Een Argentijn In zeer muzikale trant *Gezien en gehoord op de Piazzala Michelangelo te Florence (Italië)…

Welkom in het generale altruïstische decorum Een persiflage parodie op melomane poetry In een uithoek van Hinault, Bourgondisch Henegouwen De laatste der verlaten desolate knapenkoren Wederkerig en minstrelig in lendenen der raven Blikken pikhouwelen snavels die mijn hert doorboren...…

Door jouw snaren te minstrelen ontlok ik mijn muziek aan jou Als ik mijn kin op jou laat rusten is mijn oor zo dicht bij jou Je laat mijn stemming duidelijk horen als ik jou te woest bespeel Maar het lieflijke wil je delen als ik jou beminnelijk streel Jij vertolkt mijn gevoel van vreugde en ook van verdriet ach als wij maar…

de perceptie is alles het hoogste goed voor wie en waarom wordt nooit uitgelegd dat is voor de intellectueel de minstreel, de cultureel attaché, die zijn wagentje hangt aan hij die dan en daar het hoogste woord mag voeren alles is immers attitude het gebaar het verhaal de geste een indigestie voor de sukkelbarbaar die te weinig heeft…

Harten aas wacht in de handschoen op liefdesspel in vogelvlucht ik kuis mijn zwaar besmeurd blazoen met nectar van de passievrucht de lust naar lijfelijk vertier tekent zich af in open lucht de lokroep van de valkenier is nergens anders zo beducht als minstreel maak ik jou het hof buiten het vaste protocol de kaart gelegd in sterrenstof…

ik wist dat je bad maar de woorden ben ik vergeten altijd had jij dat even als een heel natuurlijk contact jij sprak de zinnen op een warme zangerige toon volgde met je ogen hun wegen naar boven lachte als zij ergens verwijlden om wolken te stijlen een ritueel zonder herhaling als minstreel offer jij wat je bad…

Vreemde minstrelen bespelen hun fluit & het publiek klapt als één man. Glazen en monden lopen dan over.…

Subtiel gespeeld tokkelgeluid Zachte tonen van een trillende snaar ’t Is het gezucht van een oude luit Beroerd met een plukkend vingergebaar Oude noten, middeleeuws gevoel Sfeer van open haard, sereen gebarend Zachte neuriën van de vrouwe op de stoel… En zittend in het venster, ver weg starend De minstreel… hij speelt ondanks kilte Van kasteelsteen…

In gedachten verzonken loop ik als een minstreel rusteloos over brakke glibberige keien in de luwte onder verlichting van de pittoreske straatlantaarn zit ik sluimerend te aanschouwen het schouwspel van leven onvoltooid onze planeet een melodieus melodra'ma een grote sappige meloen dorstig drinken we haar wanneer de zon een…

Zomaar op een morgen als alle andere in het vrome licht, aandoenlijk zonder stekeligheid van de nacht en nevel, waarin de dagen hun bitsheid hebben afgelegd het duister zichzelf met zwart fluweel heeft gedrapeerd, waarin een minstreel zijn fluisterwoorden onbelemmerd uit het hart en luit laat stromen en in alle toonaarden na jaren…

Aan het einde: het is toneel Lachen, grienen, een traan een stem De geest mengt zich als een minstreel Van duivel tot Jeruzalem.…

Wat kan ik nu nog verzwijgen over de diepte die me stilde die onder zins-en-delen rilde om rusten aan elkaar te rijgen `t Heerst om jou zo ongekend als een collier uit één geheel puur mineraal minstreel gespeel waarin jij bindend schakel bent Krekel, kikker, brulkonijn mistlichten die kring vervoeren zelfs in wortels onder de grond…

Och, was ik een minstreel die met zoetgevooisde zang het hemelse genot vol pure passie kon bezingen zodat het hart van zijn beminde op zou springen l’amour teer kleurde in het zachte van haar wang och, was ik een dichter die zijn zinnen weven kon haar blik omschrijven zou als zwoele angelskiss of lokkende chemie in plaats van ‘t bittere gemis…

Zomaar een morgen als alle andere in het vrome licht, aandoenlijk zonder stekeligheid van de nacht en nevel, waarin de dagen hun bitsheid hebben afgelegd en het duister zichzelf met zwart fluweel heeft gedrapeerd, waarin een minstreel zijn fluisterwoorden onbelemmerd uit zijn hart en luit laat stromen en in alle toonaarden, na jaren…

Geloof in ultiem verzet, moest daarbij de hoogste tol betalen, niet te mogen omzien, wat de Goden hadden geroofd, door de minstrelen bezongen in de tijden, dat die de wonden zou helen is onzin die we nog altijd delen, die gedachte kost ieder het hoofd.…

op een avond keek ik uit het keukenraam een veertje zweefde voor de verlichte maan en dwarrelde naar een fleurig kasteel toen botste ze tegen een lieve minstreel en verdronk bijna in een spraakwaterval ze fladderde naar buiten als een skippybal tijd voor een winterslaap, tijd voor rust tot in de lente de Prins haar wakker kust ze danste rond…

telkenmale een metamorfose te laten ondergaan Hoe het foliagebladerte het ranonkelend struweel van smaragdgroen scharlaken tot saffraangeel in nieuw licht zet en het van zwaarte ontdoet O hoe dit alles geschiedt, mollebonige kweepeer O hoe die wolkewiet van mellie cb uyldert verschiet O hoe uitermate knullig zij als minkukelende minstreel…

Ook Mozart werd er haast kierewiet van ...Dat getierelier van vroege vogels in bed Het raam had hij voor middernacht dicht gezet Hij schreef zich te pletter, met onwijs veel pret Met zijn klavierconcert steeds in z'n sas... Hoe bijzonder, niet somber, en heerlijk dit was Weet een dichter die ook naar muziek luistert pas…