Alle inzendingen over Mocht het zo zijn?

Mocht ik je papa zijn 'k zou je voetjes...STRELEN Mocht ik je mama zijn 'k zou je stijlvol...KLEDEN Mocht ik je zusje zijn 'k zou alles met je...DELEN Mocht ik je broertje zijn 'k zou je nooit...BESTELEN Mocht ik je neefje zijn 'k zou je nooit...VERVELEN Maar...…

O mocht ik o mocht ik voor ’t heilig Tabernakel staan, o mocht ik o mocht ik daar brandend als een keerse staan, o mocht ik o mocht ik ontsteken daar en uitgegaan, o mocht ik o mocht ik naar Hem en in de Hemel gaan!…

Mocht je aan het einde van de straat Soms een Beer tegen het lijf lopen Pas dan op voor zijn klauwende poot En haast je twee zalmen te kopen Mocht je onverhoopt het pad Van een losgeslagen Olifant kruisen Wees dan waakzaam voor zijn slurf Verschrik hem met wat witte muizen Mocht je geheel tegen de verwachting in Tussen een groep Elanden…

Als ik nou eens mocht zeggen wat of er gebeuren zou dan zou ik uitleggen, wat ik helemaal niet wou. Geen oorlog geen ruzie, geen gezeik, alleen ligt wat ik voor het zeggen heb, buiten mijn bereik. Als ik mocht laten weten, waar ik het niet eens mee ben, dan ben ik niet ineens meer iedereens fan.…

heel even mocht ik leven heel even mocht ik zweven heel even... heel even mocht ik wachten heel even mocht ik smachten heel even... heel even mocht ik komen heel even mocht ik dromen heel even... heel even mocht ik zingen heel even mocht ik springen heel even...…

Als ik jou vragen mocht, wat zou je antwoord zijn, als ik jou zeggen mocht wat zou je antwoord zijn, als ik je hebben mocht, wat zou je antwoord zijn, als ik je lenen mocht, wat zou je antwoord zijn, maar dan, Ik heb je geleend, ik heb je gezegd, ik heb je gevraagd en ik heb je geantwoord, dus ik mag je hebben.…

Als ik het mocht overdoen Zou ik weer met je trouwen Dan zou ik weer gelukkig zijn Aan die relatie bouwen Als ik het mocht overdoen Dan kies ik jou als man Als iemand me gelukkig maakt Ben jij degene die dat kan Als ik het mocht overdoen Dan werden wij weer een paar Ik weet het echt heel zeker Want wij horen bij elkaar…

Mocht het licht ons blijven leiden, licht dat warmte brengt en gloed; mocht het licht dat leven doet onze horizon verwijden, zien doen waar we moeten strijden; licht dat ieder mens begroet.…

daar lig je dan kleine meid ik had mij zo op jou verheugd maar het mocht niet zijn jij mocht niet zijn je hebt je steentje bijgedragen…

toen het regende in mijn hart leerde jij mij schuilen en ik mocht je niet danken toen het verdriet mij te veel was kwam je samen bij me huilen en ik mocht je niet danken toen alles donker was in mij hield jij mij in het leven en ik mocht je niet danken nu de zon weer in mij schijnt wil ik je alles geven en ik kan alleen maar janken…

Als je mocht denken Dat ik verzuip In dit moeras Dan heb je Het mis Als je mocht denken Dat ik hier Ten onder ga Dan heb je Het mis Heb je Ooit gezien Hoe sterk Dat ik ben Heb je Ooit gezien Hoe veerkrachtig Dat ik ben Mocht je denken Dat ik Door jouw ellende Mezelf verliezen zal Dan heb je het mis Dan heb je Dus…

Al, wat mocht bestaan van mij het verging, nadat ik op aarde mocht staan.…

Je mocht komen, ja je mocht komen… En je kwam. Keurig in uiterlijk vertoon. Inwendig kreunend: ‘ Ik wil hier niet zijn.’ Iedereen kwam naar jou kijken. Keurig opgedoft in schone schijn. Maar lelijk door hun kritische blikken en bedekt gemompel in hun samenzijn. Jij gedroeg je goed.…

- Wat ik nooit mocht, dat moet nu. Versie 2 - Mevrouwtje toch, wat doet u? - Wat ik nooit mocht, dat mag nu.…

Mocht je weten dat ik aan je denk dat mijn leven zich ontvouwt rond de plooien in de tijd van wel en niet dicht bij je zijn Mocht je weten dat ik aan je denk schenk dan leven aan mijn dromen zorg voor 't verdrijven van de tijd van dromen van tot werkelijkheid…

Ik mocht zo gaarne dwalen Langs bos en heuvelkling, Als 'k de dorpeling Langs 't voetpad af zag dalen, En 't lied der nachtegalen De herdersfluit verving: Dan mocht ik gaarne dwalen Langs bos en heuvelkling.…

Mocht mijn hart nu stil worden, laten gaan wat het griefde, laten oplossen wat het bedrukte, stil worden, niets anders meer. Mocht mijn hart nu stil worden, geen woorden meer horen, geen verhalen meer beluisteren, stil worden, niets anders meer.…

aan alle mensen Eens mocht ik plaats nemen in het plantsoen De verhalen die ik mocht beluisteren Die zich vertaalden in de eerste kus of dagelijkse sleur Trots vertrouwden de mensen mij hun diepste geheimen toe...…

Toen het witte hemelbedgordijn werd neergeslagen mij alreeds naar buiten had gedragen mocht ik de allereerste zijn die jou betrad vergat de tijd door alle maagdelijkheid wat was het lang geleden dat ik al dit schoons met een voetkus mocht ontkleden…

Mocht ik morgen toch weer opstaan, zal ik weer naar mijn toekomst gaan gissen. Als ik in mijn slaap dood ga, dan heb ik in ieder geval mijn gevoelens geuit, Mocht ik morgen toch weer opstaan, is dat wellicht een wijs besluit...…

Mocht ik mogen herbeginnen wat zou ik dan beter doen? Zou ik de luwtes, klippen en stroomversnellingen kunnen ontwijken waarop ik zo vaak schipbreuk leed? Eén ding is zeker: mocht ik mogen herbeginnen dan koos ik ondanks alles weer voor jou…

Zulk nieuws is, mocht je bij zo'n bank niet werken Komkommernieuws waar jij niets van zult merken Dus neem je het voor kennisgeving aan Maar ja, het kan, mocht jou het overkomen Best rottig zijn. Zo door de bank genomen…

Mocht mildheid me doordringen zoals weldra het licht van weer een nieuwe lente mijn hart heeft opgericht; Mocht mildheid me verzoenen met dwaasheid en met waan, ondanks de lepe streken die ik niet kan verstaan. Mocht mildheid me geleiden tot waar ik met veel moed een ander mens kan dragen, hem liefdevol begroet.…

Kleine kinderen die zijn overgeslagen mochten niet vragen…

Voor elke vrouw, die een kind mocht baren Voor de dames die het niet mochten dragen... Cliché of niet, dat dikke buikje heeft zo zijn charmes Dat kloppende hartje, gaf me geborgenheid, iets warms. Techniek, vooruitgang, heus, niet mis Moedertjes, wij weten wat fijner is.…

het is hier dat ik wil kijken, 't klimmen langs de stam sterk zijn zoals het witte, diepe meer dat herinnering draagt tot op grote hoogte mocht ik maar, kon ik maar de taal van het water spreken mij kleden in deze armen van stilte wanneer alles lijkt te draaien de nacht uit mijn mond nemen, elke dag in het donker mocht ik maar…

Het voelde alsof ik zweefde en alles kon en mocht. We lachten samen altijd om van alles en nog wat. Het leek wel een droom. Maar het was iets wat er niet wezen mocht. De droom veranderde in een nachtmerrie. Het fijne gevoel veranderde. Lachen werd huilen. En dromen, dromen werden bedrog.…

mocht je hier iets horen fluiten dan zijn het niet de vogels maar de kogels Lejo…

Geen groet geen afscheid mocht er zijn. Nu staan wij bij zijn planken woning, Zien voor het laatst zijn lief gezicht, Waarop een glans van vreugde ligt, Omdat hij zomaar 'thuis' mocht komen.…

Mocht je heel gelukkig zijn of wil je graag iets anders Kwijt, dan zal ik naar je luisteren samen lachen, Samen huilen. Ik ben er voor je, altijd!!…