Alle inzendingen over Moederlijk

z'n doldwaze vluchten of de nachtegaal met z'n bekoorlijk gezang de merel die tegen de late avondluchten jou doet luisteren onder lichte dwang Nee geef mij ook maar het gezellig kwetteren van de mus of de brutale herrieschoppende spreeuwen Maar bovenal het koeren van de houtduif die je 's ochtends je slaap doet weggeeuwen vind ik zo moederlijk…

Heilige Moeder in ons geboren. Heilig als het leven zelf. Leven dat in mensen geschiedt, zoals in alle levende wezens. Laat ons heden ons voedsel delen. Laat ons elkaars egoïsme vergeven. Laat moed onze angsten overwinnen. Laat vrede blinde haat verdringen. Want U bent de Kracht en de Moeder. En liefdesbron tot in eeuwigheid. Amen.…

de dagen schuifelden voorbij zonder jou en zonder mij- ik was mezelf niet en zocht naar kalmerende woorden voor het kindje in de wieg. ik kon haar niet troosten hoe zou ik dat moeten doen? ik had geen middelen om te wiegen- ik had alleen mijn armen die ik als een mandje vouwde. het gekrijs werd als maar erger want het kind had pijn-…

een moeder ontluikt de moeder ontwaakt een moeder besluit de moeder kwaakt een moeder rent de moeder vliegt een moeder verwent de moeder biecht een moeders instinct de moeder verzorgt een moeder die zingt de moeder waarborgt een moeder luistert de moeder bedenkt een moeder fluistert de moeder wenkt een moeder verschoont de moeder…

Als je moeder gaat dementeren kinds wordt weer kind wordt zorg dan dat het jouw kind wordt wordt de moeder van je moeder een goede grote zorgzame moeder: "een grootmoeder" Je moeder zal dan haar eigen moeder ervaren die haar baarde haar het leven gaf haar weer wil ontvangen Nader tot haar Benader je moeder nader haar dan komt…

Ik weet nog moeder, dat wij in de avond zaten, dicht bij elkaar. Ik keek naar jou als ieder kind. Jij woelde door mijn haar. Ik weet nog dat jij teder was en mij heel diep beminde, al kende ik de eenvoud niet van dat gebaar. En dat jij zei: een ster, zij valt. Doe maar een wens met je ogen dicht.…

De navelstreng, die mij met jou verbond, is losgemaakt. Niet abrupt, zoals bij mijn geboorte, maar één voor één zijn alle vezels losgeweekt. De laatste tijd van jouw bestaan is ons bestaan. Nooit was ik dichterbij Nooit was jij verder weg dan half begonnen aan jouw grote reis. Half hakend naar het aardse leven, half verlangend…

Je weet, wij houden van je, Moeder,allemaal, maar nooit genoeg om alles te verklaren, jouw liefde spreekt een duidelijker taal en kan ons woord jouw daad ooit evenaren?…

Mijn moeder, mijn vriendin Altijd zijn we samen, altijd een team binnen ons gezin En slaan we ons samen overal doorheen Als je eens wist hoeveel ik van je hou En hoe ik je bewonder En al die kleine dingen van jou Maken je zo bijzonder Je kan altijd op mij blijven rekenen Met wat je ook doet En waar je ook zult gaan Ik zal altijd pal naast…

Door een waas van tranen, Kijk ik naar je gezicht. Dat even oplicht, Als je mijn stem herkent. Ik streel je hand, Kus zachtjes je wang. Je leeft allang niet meer in deze wereld, Allang niet meer in deze tijd. Ik wil je nog zoveel vertellen, En ook hoe het me spijt. Dat ik niet vaker op bezoek kom, Want ik woon toch echt dichtbij. Ik…

moeder in uw omhelzing kan ik rust terugvinden gij legt mij de zachte woorden in de mond stillend, een schuilplaats voor stormwinden in u is de bal van mijn geluk wel rond en kan hij rollen, mij de lach aansteken moeder gij schonk mij een grote mond vol tanden al moet gij hem vaak zelf eerst openbreken tussen de eelt schuilt er fluweel in uw…

jouw schoot heeft mij eens gedragen in de kracht van jouw leven ik heb nooit om liefde hoeven vragen je hebt 'gewoon' alles gegeven nu zit je oud en stil in een lichaam dat niet meer wil je herkent mij niet als jouw kind al lijkt jouw vuur gedoofd, jij bent waar ik de warmte vind…

Moeders zijn... de keukenhulpjes, kinderverzorgsters in 't stulpje, nachtbrakers, cafe-uitbaters, soms ook een echte hondenuitlaters... maar ook... echtgenotes naast een eega, moeders die mee naar een feest gaat. Moeders zijn dus...…

mijn moeder Hielp me door mijn kinderjaren Kamde elke ochtend mijn haren Vertelde me over haar puberteit Luisterde tot in de eeuwigheid Gaf me tips voor op school gaf me soms een klein symbool om te laten zien ik hou van je, mijn lieve lien…

Wie had mij kunnen uitleggen, hoe het voelt om moeder te zijn Wie had mij kunnen zeggen, dat het zo zalig is en fijn Wie had durven dromen, een kindje zo mooi en zacht Dat het echt is gekomen, en het geluk me nu toelacht Wie had kunnen bedenken, ik en m`n kindje zo vertrouwd Dat het me zoveel zou schenken, een unieke liefde die…

De eerste stralen glijden naar binnen, ze beroeren jouw gezicht, ik word verlegen, bij de gedachte dat ik naast je heb gelegen maar dat is natuurlijk kul en ik begin te zinderen er overspoelt mij 'n gelukzalig gevoel als ik naar je kijk, jij..., moeder van mijn kinderen.…

Bedankt moeder voor al die wijze lessen bedankt lieverd dat ik jouw kind heb mogen zijn…

Mijn moeder kijkt toch stilletjes toe, en ik vind dat een fijn gevoel. Hoe ik alles met mijn gezinnetje doe, ze zou ook begrijpen wat ik bedoel. Je moeder weet dat toch meteen, uitleg is dan vaak niet nodig. Een eigen moeder heb je maar een, veel woorden zijn dan overbodig.…

Mijn Moeder is een sterretje, daar heel hoog aan de lucht, ze stierf heel lang geleden het gebeurde in een zucht. Mijn moeder is een lichtje, wat iedereen kan zien en bij een heldere hemel, kun je dat lichtje vast wel zien.…

Nooit meer dochter van je moeder, je kindertijd voorgoed voorbij. En niemand kan de leegte vullen, die zij achterliet bij mij.…

Dus houdt je Moeder hoog in ere, als je blij bent met jezelf, want als zij er niet geweest was, zou jij er nu toch ook niet zijn?!…

Zoekend haar handen Om deurstijlen van Steeds kleinere kamers Kijkt ze haar verleden in. Nooit meer thuis… Haar leven verstoft en bijna vergeten IJzeren wetten dwingen tot oversteek Van bed naar stoel Bijna honderd jaar ingesleten gebaren Het brood naar haar mond Haar ogen zo blauw En verwarrend helder…

maar jij mijn lieve moeder bent niet meer wie je was ik realiseer me 't opeens nu je zwaait daar achter 't glas.…

Ik heb mijn moeder niet verloren, daarvoor gaf ze mij teveel, wat zij mij zei dat blijf ik horen: 'van wat ik ben, ben jij mijn deel'. Ik kom haar overal nog tegen, in wat ik doe en wat ik laat, Ze is en blijft voor mij een zegen, waarvan het spoor steeds verder gaat.…

Mijn moeder is gestorven ons mam, zij is niet meer nooit meer een ontmoeting en dat doet zo zeer. Het is al lang geleden zegt bijna iedereen maar voor mij was het pas gisteren toen kon ik er nog heen.…

Schuifelend met de handen voor zich uit Glijdt een schaduw door de spiegelruit. Een schimmig spook vol stilte stolt in klamme kilte tegen het behang. Beverig, leunend op een stoel. IJl en licht, zonder gevoel wordt er frêle gekucht. En dan een lange, lange zucht--- Een doodse, stille lach. Haar zachte hondenblik streelt mijn ogen…

Moeder naar wier liefde mijn verlangen Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid, Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen Na de lange scheidingstijd? Zult gij mij aanstonds als uw kind begroeten, Als ik ontwaken zal uit mijn dood? Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten Met mijn hoofd in uwe schoot?... Maar wat dan?…

Mijn moeder was een heilige vrouw. O daar ligt blijdschap in die rouw. Mijn moeder was heilig, en rein, en zoet. Als de melk van haar borst... O mijn moeder was goed! En schoon, schoon oud! Niet één groef in haar wang, Haar ogen al ziel en haar woorden al zang!…

In mijn herinnering zie ik je voor me, Nooit klagen als ik iets vroeg, Het was altijd geven en nooit Nemen, Zo besta je In mijn herinnering Donkere ogen omhuld door witte gelaat, Keken mij aan Ik voelde een drang geborgen, van die ene blik Verlangend naar de warme plek De moederschoot Er kwam een tijd dat ik niet bij je kon zijn…

Van alle vrouwen in mijn leven Is er slechts één mij trouw gebleven Zij droeg mij toen ik nog niet kon staan En liet mij nimmer ten gronden gaan De ware liefde heb ik van haar geleerd Wat in haar ogen goed was en verkeerd Bij zware tijden in mijn donker huis Hielp zij mij bij het dragen van mijn kruis Ofschoon er zovelen mijn hart…