Alle inzendingen over Moeilijke reis

Een weg moeilijk om te bewandelen, een begrijpen van dwaalsporen. Het vinden van jezelf, een luisterend leven in de warme helderheid in je hart. Een stuk op weg naar het houden van jezelf.…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

Een moeilijk woord laten over drijven. Arm in zijde. Gebaar om aandacht te vragen voor een rijwiel. Hemelfietsers bestaan echt. Gebel, een dame op een Sparta-met. Hoe aards zijn hemelse zaken? Nu rookt een engel een sigaar. Een klap. Een grap. Het regent associaties. En wij maar fantaseren. Een hemel vol raadsels.…

En ook al is de weg vaak moeilijk Hij geeft je telkens alle kracht zodat het donker zal verdwijnen en zelfs de zon schijnt in de nacht.…

De overgang is zwaar Je vindt het moeilijk dat is waar. maar weet je meisje je komt er wel. Nu is het nog zwaar maar wacht maar. Alles komt goed als je het maar in je eigen tempo doet. IK GELOOF IN JOU…

Zijn zoals een ander, anders zijn dan jij - ieder wil die beiden maar wat is dat toch moeilijk want ieder is verschillend en toch wil ieder ergens bijhoren, niet alleen staan, niet alleen.…

Soms wil ik niet door, maar dan bedenk ik mij, Ik moet doorgaan, soms lukt dat aardig met mijn vriendinnen erbij, 'Tuurlijk, soms heb ik het moeilijk, maar dat is het leven, iedereen heeft het zwaar, maar we zullen het overleven!…

Stokken strijken stille snaren tonen lijken gegeven als een breuk in het leven de trillingen die steeds dieper doordrongen het levenslied moeilijk te beschrijven laat staan te bespelen op vier snaren toch strijken stokken de vier snaren en voel ik tranen komen vanuit de bodem van mijn hart merk ik hoe het verleden zich met…

dus was er niets noemenswaardigs achter gebleven, zodat de achterblijvers met lege handen naar iets stonden te kijken waarvan men dacht, is dit nou alles is dit wat rest, ja en dit was alles en dat alles was dus niks, helemaal niks dus het vernoemen niet waard, vandaar dat ik het hierbij laat, want zeg nou zelf het is moeilijk…

Geduldig moet ik bouwen aan wat me hier en vandaag te doen staat: een moeilijke telefoon plegen met vragen en uitdagingen en angsten bezweren; samenwerken met anderen aan een plan voor over enkele weken, maar dat ver van hier moet uitgevoerd worden, in een andere cultuur, een vreemde taal.…

Ik weet dat de winterkou mijn keel beslopen heeft, dat aan elk lied een randje rouw kleeft , liep te vaak aan mijn stem voorbij, dan werd moeilijk ademhalen voor het wezen dat met mij leeft, zonder eind, met eigen wil, wat vervoering brengen zou verzamel ik ontroering, toch spreekt het zich niet uit,en Chrysostomos besloten heeft…

Je vindt het moeilijk om verder te gaan. Je wilt die goede oude tijd nog niet laten gaan. Maar hun hebben het al gedaan. En dan heb je een goede reden om te zeggen: Ik voel me alleen.…

Als een ster in de nacht zal je warmte en liefde gaan stralen, zal je over ons waken, kracht sturen in de moeilijke dagen.…

gezondheid, levensvreugde vergezellen haar dobbergedachten bij het gewemel van banden uit diepe waarden troost knielt aan haar voeten ze verbergt een stille traan en droogt ze weer door ontroering op het moeilijke pad van ‘t leven leent zij nieuwe kracht door het licht der maan van grootsheid het eigen uitzicht blijft bij hoop schijnt…

jouw vlakte was open geen bosschages in het vergezicht niemand die jouw schuilplaats wist in grenzeloze weidsheid was het moeilijk richting te bepalen of zelfs maar een doel te halen niet meer houvast dan een hand om jou te leren kennen te weten en te voelen wie en wat jij was jij bent niet opgegaan in lucht ook nooit gevlucht wij…

ben jij, zegt hij een beetje moe, zeg ik (onlogisch) je leunt tegen me aan ik voel je warmte zijn woonkamer warm verlicht straalt veiligheid uit alleen hij in deze ruimte soms zo voelbaar alleen zo ver weg landen die onveilig zijn ik kijk in het zwart buiten voel hoe hij me zoekt houden van is zo groot, zegt hij maar zo moeilijk…

Mensen gaan je haten Haten omdat je liegt Het is een psychische aandoening Maar niemand beseft hoe rot dit is Zelf ben ik er zo een Mensen lopen met een grote boog om me heen Ik wil wit niet Ik doe mensen pijn Ik moet ervan af Degene die dit leest denkt vast 'dit is allemaal schijn' Ik haat mezelf er om Ik kan er niets aan doen Het is moeilijk…

Sorry is pas moeilijk als je het zegt met je hart. Een echte sorry komt moeilijker over je lippen dan je had gedacht. Dus gooi niet gelijk sorry na alles wat je hebt gedaan. Een sorry is pas echt, als je beseft wat je hebt aangedaan. Sorry is echt het moeilijkste woord wat er is. Sorry.......... sommigen weten het nog steeds niet wat het is.…

Pijn erge pijn moeten accepteren bij het ziek zijn Meedenken om te verlichten dat is pas moeilijk weinig uitzichten Door merg en been geleid, dag en nacht wie gaat er voor zorgen dat het mij verzacht Pijn, deze pijn bijna niet te verdragen het overkomt je en er zijn talrijke vragen Helaas de oplossing krijg je niet zoek het…

Losgeslagen paarden volop in galop zijn zo verdraaid moeilijk te vangen De wereld staat op z’n kop Ik vraag me af ik vraag me af wat moet ik doen erachteraan in gestrekte draf? Nee paarden vang je met hun eigen nieuwsgierigheid dus wacht geduldig maar hun aandacht af…

ingekaderd een verstikkende deken zoekend naar contrast of in ieder geval iets lichts - iets wat mijn ongelijk bewijst een knoop in mijn maag - baksteen de ogen - ‘Vantablack’ lijken mij te hypnotiseren doen vuren oplaaien waarvan ik het bestaan niet kende er worden geen woorden vuilgemaakt handen vormen vuisten haat tegen haat is niet zo moeilijk…

Moeilijk te zeggen. Al die lege schuren. Overal land begon dit landschap te zijn en veel daarin wat niet hersteld kan worden. Niet alleen hierheen gekomen maar ook ingehaald was ik een akker naar dit hoofd gedragen om voor die akker te zijn geweest. Dit liep uit op zand en stenen en ik lag daar tot de regen kwam.…

Hij schikt z'n jas kijkt schuin in de smalle spiegel, tuit z'n lippen, knipoogt, vouwt zijn haar met handen groet buiten wacht de buitenwereld brutaal omarmen een vluchtige kus op haar natte wang later later thuis, drink nog wat mee of bak een ei ik ga naar bed morgen voetbal Ajax uit altijd moeilijk gebak na.…

Ze heeft het altijd koud of warm en ze vertrouwt geen vreemde arm want het is moeilijk evenwicht te houden. En ze wankelt op alle vlakken. Sleept zich starend door het slopende en slaapt in het gapen van de dag Wil geen kruimels morsen want in haar betoverde kamer huizen muizen en een vlieg wordt rat-gelijk.…

't Is moeilijk te omschrijven Waarom verandert toch de tijd kan *toen* geen heden blijven Ik raak m'n houvast kwijt…

Ik hou van je, je hoort het zo vaak om je heen maar wat het nou betekent weet bijna geen een houden van is moeilijk te begrijpen maar je moet hier dan ook in rijpen vaak gaat dit samen met hartzeer maar dan komt toch eindelijk die ene keer dan is daar de persoon waar je echt van houdt en waar je samen een leven mee opbouwt wees liefdevol, eerlijk…

Als ik aan een vlinder denk, denk ik aan zijn kwetsbaarheid; de moeilijkheden in het leven zichtbaar in een vlinder. Als ik een vlinder zie, zie ik hem zweven door de lucht; de belangrijke dingen in het leven prachtig belichaamd door een vlinder.…

Haal de spiegel voor me weg Het praat zo moeilijk tegen mezelf De spiegel praat met mijn woorden mee Zo praat ik echt niet graag Laat je ware aard eens zien Spreek en keertje je eigen woorden Het zijn dan, mijn woorden niet Maar, de jouwe Vergeet dan niet dat jouw woorden Die jouw mening vertegenwoordigen De spiegel zullen breken Het…

Gisteren vertelde je nog hoe mooi de bloemen wel waren hoe goed we het wel hadden zonder aan morgen te denken Gisteren riep je nog dat de dingen des levens geen vat meer op je hadden hoe moeilijk het wel was een mens te kunnen zijn Gisteren liet je het leven en dacht ik bij mezelf dat vandaag gisteren niet meer kon zijn zonder jou…

ze eten ze slapen ze schijten ze zeiken ook de zuurpruimen uit de vruchtenbuurt ook halfoude of oudere mannen en vrouwen die moeilijk of raar lopen kijken niet echt blij de gemiddelde huizenprijs is 500 en 50 duizend euro de kinderen zijn wel blij en het zijn er veel de moeders goedgekleed en soms stijlvol de vruchtenbuurt…