406 resultaten.
Moeizaam
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 296 Ik loop nog even naar het café
het gaat moeilijk met mijn stok
ik hijs me de trapjes op
als ik binnen ben
kijk ik rond en zie een oude foto
waar ik nog op stond
mooie tijd en veel plezier
ik hijs me op een kruk met mijn dikke reet
en ik bestel een pilsje
dan komt de herinnering
jij kwam binnen
mijn vriendje van toen
en opeens hoorde ik…
Moeizaam
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 186 Moeizaam
vertragen de uren
In de schaduw
doden vergeelde boeken
de tijd
Diffuus licht
schildert nog kleiner
voor wie de nachtrust niet kent
en op de duistere dagen ervoor
waant iedere stilte
zich alleen
Is het donker zo diep
dat schaduwlijnen
opgaan
in het niets…
Schaarste
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 Die mierse zondag nam ik,
je trapte me onbesuisd en ongesuikerd
m'n comfortzone uit,
de trein naar het Poolse oerbos.
Onderweg Dostojevski’s badnotities lezend,
telde ik zielen en dorpsoudsten,
dutte ik kadansgewijs in
en droomde van wolven in Bialowieza.
In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend
In een plasje bier op het stationsbuffet…
Fragmenten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 227 Wat kan nu weg
wat moet blijven
wat mist het hoofd
raakt het hart
of is pas over een aantal jaren afgesloten
om dan te verdwijnen
Fragmenten van ver
en dichtbij verleden
gaan door handen
stuk voor stuk
blijven korter of langer hangen
in een moeizaam proces
dat opruimen heet…
Moeizame weg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 Eenzaam de terugweg
moeizaam de obstakels
steeds na iedere bocht
volgt weer een nieuwe
te veel afgedaald in jezelf
te veel afgedwaald van je ik
toch het doel
nog steeds voor ogen
je wilt hier uit
nooit meer die heenweg
naar beneden…
Onrust
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 75 lawaaigedachten
ze verstoren mijn moeizaam
verworven stilte…
Gedachtengolven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 181 In de zee van onze gedachten
is het soms moeizaam
om de hoge golven te trotseren…
Men verdraagt zich maar moeizaam
gedicht
2.0 met 12 stemmen 7.498 Men verdraagt zich maar moeizaam.
De spiegels van de tijd
en de controleposten van de dag.
Als adem vergaan de wolken nergens stokkend,
mij benomen weliswaar maar prachtig.…
MOEIZAAM CONVERSEREN
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 200 is het koud buiten
vraagt mijn vader
niet veel aan
zegt mijn moeder
zuinig als altijd
op haar woorden
daarmee is het
gesprek bevroren
aan mij opnieuw de taak
de grenzen te verleggen
een weg te banen door het ijs
wat rest er nog behalve kou
en weerbericht misschien
een storm op komst...
maar ik zeg tegen beter weten
het zal…
Moeizaam op zoek........
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 352 Moeizaam op zoek naar de liefde voor het leven
diepbedroefd verdwaal ik in mijn eigen geest
misschien wel op zoek naar mijn kinderlijke ziel
een zee vol herinneringen en vele frustraties
hobbelige duistere wegen,oneindige velden
grimmige gezichten en wazige gestalten kruisen mijn pad
geen horizon te bespeuren, geen sprankeltje hoop
die mijn…
Moeizaam proces
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 680 Ernst Jan en Jan Jos in de kroeg
Ze dichten er talloze stukken
Men hoort er maar zelden, ‘genoeg!’
Ze hangen al uren op krukken
De kroeg met Jan Jos en Ernst Jan
Vaak wil er wel eens wat mislukken
Men roept dan vertwijfeld ‘hoe dan?’
Ze zitten soms dagen te krukken
Ernst Jan in de kroeg met Jan Jos
Een twist weet de stemming te drukken…
moeizaam converseren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 365 is het koud
vraagt mijn vader
niet veel aan
zegt mijn moeder
zuinig als altijd
op haar woorden
daarmee is het
gesprek bevroren
aan mij de taak
de grenzen te verleggen
een weg te banen door 't ijs
doch wat rest er nog
behalve kou en weerbericht
misschien een storm op komst
maar ik zeg tegen beter weten
het zal het voorjaar zijn…
Moeizaam gesprek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Waarom moest ik
Nu uitgerekend
Naast jou zitten
Op die borrel die
Ik toch al niet
Niet gewild had -
Jij zwijgzaam,
Ik tastend naar
Woorden
En tussendoor
Drie glazen
Lemon omdat ik
Nog rijden moet
En die zo wel
Heel erg langzaam
Worden opgedronken
Alsof er geen
Einde aan komt,
Net als aan dat
Gesprek met jou dat…
moeizaam converseren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 598 is het koud buiten vraagt hij
niet veel aan zegt zij
zuinig als altijd op haar woorden
daarmee is het gesprek bevroren
aan mij opnieuw de taak
de grenzen te verleggen
een weg te banen door het ijs
wat rest er nog behalve
kou en weerbericht
misschien een storm op komst
maar ik zeg tegen beter weten in
het zal het voorjaar zijn…
MOEDIG EN MOEIZAAM
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 56 Volhardend geloof is een steenachtig pad,
dat zich slingert tussen woeste doornstruiken.
De stem van een steeds jong blijvend kuiken'
roept de wandelaar naar de Hemelse stad.
Een lastige bult of verraderlijk gat
zal menigmaal plotseling opduiken,
terwijl ogen al de einderglans ruiken.
Raadgevend klinkt een verborgen molenrad:
"Mijn water…
leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 123 leven
is moeizame zelfbevrediging
onmachtige hunker
die sublimeert
in het fataal orgasme
van de doodskramp.…
Nog even dit...
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 388 Het moeizaam laten lezen vind ik op z'n minst gênant.
Voor mij zijn zulke grote lappen tekst dan ook taboe.
Ik weet echt wel iets leukers; 't is een waarheid als een koe
en menig stoplap maakt het vers ook minder int'ressant.…
Mijn luister in het nieuwe kind
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.049 Als in mijn geschonden gewassen
het nieuwe leven riekt naar dood
die zonder adem de nacht laat werken
zonder licht en op tast het duister
wordt verwoord
leeft plots het kind
al is het schreien nog onverhoord
en druipt het bloed dat zich drong
in moeder en kind uit wonden
die zichtbaar door de tijd zijn gehoond
doch wanneer het leven…
gang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 Hij draagt het als de slak
die hij is. moeizaam.…
HERFSTDAG
poëzie
3.0 met 5 stemmen 493 Het kerkje heft zijn toren
In 't nevelig verschiet
En uit den hagedoren
Trilt zacht een vogellied.
Er bloeit op veld en wegen
Geen enkel bloempje meer;
De zwarte najaarsregen
Sloeg 't laatste knopje neêr.
Een grijsaard gaat al hijgend,
Met wankelenden voet
Het smalle pad bestijgend,
Het kerkje tegemoet.
De blaadren vallen neder,…
De werkelijkheid van poëzie
gedicht
3.0 met 7 stemmen 2.561 Is het een uitgelopen
vlek, een godvergeten blad,
van inkt de opvlucht
in een pennentrek, een
vlezig prevelen
dat geen betekenis
ontbloot
zijn woorden
plots weer struikelblokken
in de stem, strompelt
de taal waar zij
van vliegen
droomt
-----------------------------------
uit: tijdschrift Yang, 2002-2003.…
Strijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 138 Ik heb met woorden gevochten
als was het met de degen
kom ik nu gedichten tegen
sla ik het boek even open
dom van mij om toch te gaan lezen
ik weet hoe het gaan zal
ik struikel al over het eerste woord
poëzie lezen is soms als schermen
poëzie schrijven daarentegen
is als dansen op je eigen bal.…
Opstel
gedicht
2.0 met 8 stemmen 8.820 Ik zou U een wijze raad geven over de liefde,
lezer,
en een betere inlichting over dat waarvan
wij zoveel verwachten,
als ik er zelf meer van wist
Liefde is kussen geven
en kussen krijgen
Maar als het niet gelukkig maakt,
dan is het vergeefse moeite
En liefde voor geld
vlot moeizaam
Moeizaam komen sommigen aan hun eind…
roken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 866 roken
zeer ongezond
zwarte longen protesteren
moeizaam verloopt de ademhaling
stikstok!…
STEEDS OP WEG
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 104 (tanka)
Met Jezus meegaan;
daarbij stevig doorstappen,
moeizaam strompelen
of struikelend voortkruipen:
dit alles is Hem volgen!…
Optie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 67 hij werd moeizaam wakker
overzag de opties van de dag
doorgaan
of
opheffen
maar dat vroeg om een besluit
dus dan
de wekker maar weer
op morgen gezet…
Mijn winter...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Eens was ik jong,
eens in een ver verleden.
Nu ben ik oud,
stijf en stram in al mijn leden.
Soms kun je fantaseren:
hoe zou het zijn, het om te keren.
Ik was oud, nu ben ik jong, of:
Met wat ik nu weet,
in een jong lichaam te wonen.
Dom om zoiets te beweren.
Het is geen tijd om te dromen,
maar om in leven te blijven.
Dat kost al je energie…
de weg naar pasen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 514 een weg
vol dreiging
adembenemend
en toch
is Hij gegaan
in het levensbelang
van mij
die weg
een weg
naar verzoening
adembenemend
en toch
blijf ik maar
moeizaam
in Zijn spoor
op die weg…
Even opgetild
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 348 mens
Even op, onttrekt hem een
Paar seconden aan zijn moeras
Van moeizaamheid, gunt hem
Voor even het licht in de ogen…
is er nog morgen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 753 diep gebroken
in pijn vergaan
het zuchten moeizaam
zijn vragen zacht
hoeveel dromen
nog voor even
haal jij morgen
deze nacht…