110 resultaten.
Sluierbewolking
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 267 mistflarden ontnemen mij
het zicht op het morgenrood
verduisteren de dag
vertroebelen het licht
stappen worden onzeker
op de tast zoek ik de weg
maar hoe navigeer ik
zonder houvast
angst hangt als een grijze nevel
in mijn binnenste
ik kan hem niet uitademen
de kilte bouwt een nest
van leegte in mijn borst
ik verdwaal in sluiers
tussen…
utopie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 152 Met de snelheid van licht
overdonderd
slaat hij in een zwarte dag
Maar ik open deur en
van violengeuren
En achter een ieder
Een zonnelach
Dus beklim ik mijn berg verscholen
Achter nevelige mist
En stort me in pieken en dalen
Als een ware alpinist
dan wordt ik wakker verwarmd
Door het morgenrood
In staat van euforie
Overspoeld door geluk…
Leven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 35 zwaar valt het ademen
waar de onenigheid
alom zich breidt
een zee van onrust
steekt de nachtwind op
in 't kinderhart
't teder beven
mensen smart
wat de ziel tot ziel
niet uit kon spreken
stil in 't gebed
Gods blijde gloed
komt binnen
kinderen
genezen naar 't nieuw
van morgenrood…
Krinloop.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 409 Met een mond vol leven
en een hart vol dood,
komt telkens weer de avond,
het gouden morgenrood.
Verdorren ieder jaar weer
de bloemen in de tuin.
Legt men zijn klaaggezangen
op stenen van arduin.
Komt alles weer tezamen,
waaruit een mond ontstond.
Kruipt traag, als het blad der bomen,
het hart weer in de grond.…
Kringloop.
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 265 Met een mond vol leven
en een hart vol dood,
komt telkens weer de avond,
het gouden morgenrood.
Verdorren ieder jaar weer
de bloemen in de tuin.
Legt men zijn klaaggezangen
op stenen van arduin.
Komt alles weer tezamen,
waaruit een mond ontstond.
Kruipt traag, als het blad der bomen,
het hart weer in de grond.…
HEEN EN WEER
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 's Ochtends vroeg
klapt de wandkast open
uit die rappe hand
suist een sterke starre wil
onbezonnen
naar de slaapdronken hemel
ontmoet dampig voornemen
zweeft terug
tussen gladde kastplanken
verblijft honkvaste kracht
aanschouwt alles bedachtzaam
beraamt knusse spookarbeid
koestert zich in 't morgenrood
van doorschenen wijnglazen.…
sluierwolken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 345 omringd door witte toppen
sluierwit op morgenrood,
lees ik vanuit een diep ravijn
op het randje van de dood,
zwaar hijgend, met gebroken ribben
een tikje pips in het gelaat,
getroffen door een felle pijnscheut
in bijna doodgevroren staat
gelijkmoedig wachtend op mijn lot,
lees ik dus boven witte toppen
in slaperige sluierwolken:
"Grüss…
omdat kristal geen druppel trouwt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 367 bolletjes sneeuw
hangen te drogen
als de regen valt
kou is onvermogen
omdat kristal
geen druppel trouwt
om samen
neer te vallen
te smelten in een plas
hoe het was
hangende koppen
naast de knoppen
in groene lussen
van de dood lente
op steenworp afstand
toen de maan
het morgenrood
verscheen
de gele zon
weer gloeide…
toen de maan het morgenrood verscheen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 645 bolletjes sneeuw
hangen te drogen
als de regen valt
kou is onvermogen
omdat kristal
geen druppel trouwt
om samen
neer te vallen
te smelten in een plas
hoe het was,
hangende koppen
naast de knoppen
in groene lussen
van de dood, lente
op steenworp afstand
toen de maan
het morgenrood
verscheen
de gele zon
weer gloeide…
crescendo
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 418 neem me mezelf niet af
wat rest er dan nog
van de nachtelijke regen
die zich langzaam kleurt
met het morgenrood
van de treurende nachtegaal
hoe zal hij weten dat
zelfs de schaduwen trillen
in de open fluisterende
vleugels van zijn verenkleed
wanneer de lucht geluidloos valt
in de plassen en het puin
ik loop er door, ben onderweg…
Knotwilgen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 326 Langzaam zakt het morgenrood
achter de oude knotwilgen die
tijdloos staan op de polderdijk.
Vele seizoenen zijn voorbij
gegaan in hun lange bestaan.
Nu zweven wat laatste bladeren
in het rond gedragen door de
wind, straks reiken hun kale
takken als armen naar de hemel.…
Bakerpraatjes
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 328 ik hoorde laatst het bakerpraatje
“krijsen in april de meeuwen
dan gaat het in augustus sneeuwen”
maar dat past niet in mijn straatje
liever tap ik uit het vaatje
“brengt de avond morgenrood
dan is er met de klok gekloot”
een veel genuanceerder plaatje
want als april doet wat hij wil
mag augustus ook zelf kiezen
voor een sneeuw- of zonnebril…
Licht van Pasen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 246 Licht van Pasen, licht ontvlammend
uit de avond van de dood,
licht dat niet te temmen ademt
tot aan 't zachte morgenrood.…
Morgen is nog onbeschreven
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 710 het penseel ligt ongeduldig klaar
om het fel begeerde morgenrood
dat nog nietsvermoedend slaapt
uit haar dromen te wekken
een leeg doek wacht met smart
op de streling van de dageraad
die een blozend begin zal maken
met het inkleuren van de dag
geen lijn is al uitgestippeld
de perspectieven zijn oneindig
schakeringen van wilde bloemen…
Onder mijn huid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.102 mongoolse ronde
Oogjes, kwetsbare
Kleine vingertjes
Die zo vaak ons
Aan het lachen
Hebben gebracht
Jij die niet onecht
Kunt zijn, en nog nooit
Iemand heeft bedrogen
Want je bent honderd
Procent jezelf, en vanaf de
Dag dat je geboren bent
Heb je nog nooit tegen mij
Of tegen wie ook gelogen
RUST ZACHT ANTON,
WEET DAT HET MORGENROOD…
[ Ons onbewuste ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Ons onbewuste
is duister, dus dromen we --
van de dageraad.…
Atjeh 01-01-2005
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 566 die dag lag helder op de kim
het water rimpelloos in hemelsblauw
aan het zwerk was het ademstil
op het strand een scheepje aan het getouw
uit een diepe slaap ontwaakte het achterland
alles kwam tot leven onder het morgenrood
ook de garnalenvisser met zijn rietenmand
die een slokje nam uit de klappernoot
hij was uitgevaren voor zijn…
Wake
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.214 zwaan, haar vleugels beven
zij werd in opgeschrikte dreven
getroffen door verboden lood
haar veren kleuren langzaam rood
dan roept ze met haar hals geheven
en landt de vogel in de sloot
die innig met haar is verweven
hij blijft haar in haar ademnood
voortdurend porren om te leven
en is de hele nacht gebleven
hij stijgt pas op bij ’t morgenrood…
Kapok
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 171 Er sluimeren wanen in kussens
grif strooien nachten met uren
en als het gezicht verschijnt
in lang geleden verloren licht
vangt morgenrood vocht als bloed
sijpelend langs grieven snijdt
zij lijnen en tekent ouderdom
in geslepen taal alleen de punt
ligt dwars en stremt beelden
als strepen op de snelweg
zij ziet de vluchtstrook
schudt…
Hymne voor Meiko
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 365 Een fluit speelt
over het morgenrood
een hymne voor Meiko
voorbij de hemel zweeft haar stem
een zwaai een dans een droom
haar echo groeit tussen de bergen
verzamelt klanken
uit de snaren van de wind
rozen dansen in de sneeuw
de bloesem in haar hart
wijst de weg naar huis
de bomen buigen
een nederige groet
de lotusbloem opent haar…
Wie onder tranen zaaien
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 478 Ik weet: er is ook veel ellende,
de schepping is in barensnood -
maar toch is er voor hoop een reden
want liefde gaat voorbij de dood
en wat we hier in tranen zaaien
wordt straks geoogst bij morgenrood.…
Klaaglied van een gevangene.
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.010 Wee mij, nu 't besef van boete
mij omstrengelt als een knel,
nu 'k het morgenrood niet zien wil
om de werkelijkheid te weren,
nu mijn wereld is gekrompen
tot een troosteloze cel,
nu dat spijt en schuldgevoelens
al wat rest van mij verteren.
Wee mij, nu de poorten sluiten...…
De winterzon schrijft lentebrieven
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.012 De winterzon schrijft lentebrieven
in letters van verlangen groot,
ze groet de bloemen die verborgen
al reiken naar het morgenrood
maar die nog even moeten wachten
omdat zoveel nog rilt van kou
en anders heel dit tere leven
vergeefs geboren worden zou.…
Verloren uren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 225 Voor de geboorte van het morgenrood
zijn ze al onbereikbaar
de verloren uren
door dovemansoren verkwist
want luisterend naar fluisterstemmen
in lange gedachtennachten
die leiden naar het koude noorden
als rijen ganzen steeds vluchtend
om echte warmte te vermijden
verlangen naar onbevangen tijden
waarin emoties niet te diepgaand
de dagen…
Dansende
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 576 Vanuit Argentinië buiten op het plein
Pirouettes in het morgenrood
Dans ik alleen voor jou
met passie en simpelweg omdat ik van je hou!…
Lentebrieven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 401 De winterzon schrijft lentebrieven
in letters van verlangen groot,
ze groet de bloemen die verborgen
al reiken naar het morgenrood
maar die nog even moeten wachten
omdat zoveel nog rilt van kou
en anders heel dit tere leven
vergeefs geboren worden zou.…
GOLGOTHA
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 471 Duister is dieper dan de dood,
hier komen alle eeuwen samen,
de schepping is in ademnood,
hier strijden machten in het groot,
verlatenheid in diepste nood,
mijn God, waar is het morgenrood?…
Om licht te brengen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 366 Om licht te brengen in het duister
en schaduw van de laatste dood
verscheen een Kind, maar zonder luister,
en openbaarde 't morgenrood.
Om licht te brengen en wat vrede
te midden van de zwartste haat
verscheen een Kind vannacht, ja heden,
maar in armoedig feestgewaad.…
Paasvreugde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 Te midden van het droevig klagen,
van ’t zoeken en het antwoord vragen
komt plots weer licht en blijdschap aan
en iedereen wil graag verstaan
dat leven toch ook mooi kan zijn,
al blijven leed en droefheid, pijn…
Maar Jezus is doorheen de dood
verrezen in het morgenrood;
het nieuwe leven wordt geboren,
verkondig dit aan wie ’t wil horen.…
Soms weet ik niet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Je ziet de mensen om je heen:
de zwaar-beproefden in hun nood;
de mensen die dansend leven
en juichen in het morgenrood.
De velen die er plots ook niet meer zijn;
de pasgeborenen die veel blijdschap brengen
wanneer ze werden verwacht met liefde.
De mensen met veel diepe pijn.
Wie ben je zelf?…