199 resultaten.
Kinderdroom
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 89 In mijn rode jurkje met de witte stippen
Wandelend aan moeders hand
Voorbij duinen paarse heide 't zout op lippen
Sloffend sporen achterlatend door 't mulle zand
Eensklaps een lied uit de wolken gewaar
Getoonzet door honger dichtbij 't strand
Nergens de kinderboerderij waarop ik staar
Zachtjes streelt moeder mijn hand
Met waterlanders…
voetstappen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 441 voetstappen op straat
zijn stiefelend en sloffend
op de goede weg.…
Tovenaar
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 722 Als uit het niets, in het iets,
als hokus pokus pas,
was jij opeens daar,
zo onverwacht en krachtig,
jij bent....een tovenaar....…
Tovenaar
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 251 Als los zand hangen de woorden aan elkaar
dichten valt me zwaar
hier en daar een zin
en af toe een ingeving
een magiër wil ik even zijn
echter,
voor mijn gemoedsrust een stuk lichter
altijd een dichter.…
Tovenaar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 388 Als ik een goede tovenaar was,
liet ik de zon het Licht
over de Aarde brengen.
Ik zou een beschermende rol
willen vervullen,
wanneer het Juiste, het Goede overwint.
Ik zou de zon weer laten ondergaan
en wij zouden ernaar kijken,
wij zouden samen staan.…
Tovenaar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 172 Nogmaals dank je wel: priester, meester en tovenaar
van bescheidenheid en eenvoud;
jou immer heb ik vertrouwd.…
Tovenaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 De kleurengloed van de
zon en de mist creëert
een mysterieus effect.
Op een warme manier
met die silhouetten er
dan ook nog eens in.
Uniek, prachtig,
waarachtig, in alle
schoonheid een
juweeltje van een
ochtend.
Mist en zon geeft een
prachtig symbool aan
het
mooie natuureffect die in
al haar glans aanwezig
is.…
Bijlange
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 85 Zingen ze dan echt
vroeg ik aan de tovenaar
hij schokschouderde…
Overwinning.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 113 Schildpad weent tranen
Schelpjes in het mulle zand
Doden ontwakend.…
een vrouw als tovenaar
hartenkreet
0.0 met 8 stemmen 1.060 ik heb nooit in tovenaars geloofd
maar jij hebt mij betoverd
toen je mij de rug toekeerde
en liefde in mij ontwaakte
je wandelde niet uít
maar ín mijn leven
toen jij omdraaide
en mijn wereld tijdloos maakte
een vrouw als tovenaar
die met haar ogen sprak
met haar woorden mij liet zien
en met haar heengaan mij raakte…
Geruststelling
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 257 Tita Tovenaar,
Tika en Tato Toveraap
zijn trouwe vrienden...…
Beest
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 323 Kruip maar weg,
verberg je maar,
Tovenaar,
Beest
dat verlangt
naar zijn Belle.
Op een dag
vind je haar wel.
Ze is altijd al
in jou
geweest.…
Sloffend de dodenmars
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 102 Ze liep daar
sloffend door de lange gang
van het verpleeghuis
blote voeten in badslippers
we zaten op een bankje
in die lange saaie gang
greep ik zacht haar hand
ogen vol van stil verdriet
keken naar me maar ze zag me niet
haar gebogen hoofd
zwaar van ongeschreide tranen
richtte zich enkel op de gesloten deur
die voor haar…
BOERDERIJRUST
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 51 Een mulle zandweg
gaat haast schuil onder struiken,
ligt aan de hoeve,
die, ongestoord, het oude
reine landleven ademt.…
Gewezen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 206 Kijk d'r schuifelen
kijk d'r gaan
een gewezen actrice
komt daar heel voorzichtig aan
haar jurk vol bloemen
haar make-up te dik
al sloffend langs etalages
niemand die haar meer kent
behalve...…
er zit een gaatje in mijn hoofd
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 651 gaatje in mijn hoofd
mijn hoofd is helemaal, helemaal leeg
nu tover ik weer de juiste woorden
ja, zo'n tovenaar ben ik dus
ik tover de juiste woorden
voor de juiste vrouw, voor jou…
George Best
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.362 Dribbels,
en geschaar,
Wapperend shirt,
nonchalant gebaar
Rake goals,
briljante boemelaar
Het nieuws is,
daar en openbaar
George Best, "rest",
als geest van de tovenaar…
IJzig prikkeldraad
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.074 rode plassen
wachtend in
de regen tot
je naam
werd weg
gewist
Kaal leeg
eenzaam
sloffend op
weg naar
je nieuw
bestaan
Dode blikken
lege ogen
vermoeid
de hoop
opgegeven
Afgebeuld
werden ze
doorgestuurd
naar een
ander kamp
waar ze
uiteindelijk
in rook zouden
vergaan…
Gezeur
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 363 De dood staat weer eens voor de deur
ga hier toch weg
ik heb geen zin in jouw gezeur
jij brengt niets anders dan pech
intussen laat ik hem staan
en ik zie hem al sloffend gaan
voor een andere klus
zo gaat dat dus
open nooit de deur
voor die oude zeur
het scheelt je jaren
en waarschijnlijk ook wat grijze haren.…
Verjaardag
netgedicht
2.0 met 169 stemmen 9.881 Maar helaas, hij glijdt weg
als het mulle zand
tussen mijn vingers.”
Zei ik daarop:
“Ik ben de tijd, het mulle zand,
de zoele wind, een kringel rook.”
Jij zei:
“Onze kinderen, hun diep verdriet,
hun blije lach,
zijn in mijn hart
gevangen tijd.”
Ik zei:
“Vergis je niet.
Ze groeien van ons weg.…
Lente
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 190 het lentegroen
welft zich
op de zondagochtend
over de gracht
daartussen
is de zwerver zichtbaar
scheuren in de kleding
een verwarde baard
hij tuurt hij naar de wandelaars
uit alle landen
houdt de hand op
neigt dankend het hoofd
tot de klokken beieren
voor het middaguur
dan gaat hij weer
langzaam sloffend
naar de nieuwe…
De steen der wijzen
snelsonnet
3.0 met 90 stemmen 4.511 Dat die nog steeds in tovenaars geloven
Gaat mijn volwassen wereldbeeld te boven.…
zand
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 610 Mijn gedachten ploeteren maar voort
in de modderpoel van wat eens mijn verstand was
emoties hebben de controle overgenomen
en fladderen vrolijk rond in het mulle zand
dat zachtjes kraakt onder mijn gevoelens
Waar komen zand en modder elkaar weer tegen?…
Voorjaarsovermoed
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 163 Vanmorgen had ik dat ... en zag toen pas
Die mulle molshoop op het strakke gras…
Tijn, 2010-2017
snelsonnet
5.0 met 8 stemmen 247 Waar vingers meestal grabbelen en graaien,
ontpopte Tijn zich als een tovenaar.
Hij kreeg het met zijn kleurtjes voor elkaar
tien duizend handen lakkend te verfraaien.
Maar mooier nog is de gedachtenis:
Hij heeft ons laten zien wat geven is.…
Magistralend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 354 (Aan Johnny van Doorn)
De dichter een tovenaar,
een derwisj een ziener
een zegger van zijn
kabbala van klanken
Een zachte stem in
een struikelende cadans
De hal der kennis
die slechts toegankelijk is
voor wie door de stilte zijn gegaan.
Een magistrale
stralende zon.…
weigerwind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 138 zwarte vogels
hangen doelloos
boven pijnboombossen aan de zee
zij laten zich niet tekenen
-hun vleugels zouden breken-
in het zachte mulle zand
hun nest is in de bomen
hun klaagzang op het water
nog weigert de wind hen
te voeren overzee…
gesloten boek
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 668 achter de muur
ben je thuis
omringd door verhalen
die nooit kloppen
in een open huis
wereld van illusie
die instort zonder tovenaar
er zijn geen nieuwe trucs
was het maar waar
de muur blijft staan
nu ik dichtbij kom
kan ik maar beter gaan…
Herfstlied
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 890 Nog dansen de elfen
dit herfstig lied en zweren bij groen
geel bruin en vurig rood
dat tussen nu en elke nieuwe zucht
de schoonheid van het blad
bewaard
daar soms, een enkele keer
- al sloffend door een
krakende zee - er nog één
hangt
trillend in zijn naakte zelf
maar volmaakt
is wat de wandelaar raakt,
verblind
of bijna achteloos…
Lokroep
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 310 Verharde wegen
aangestampte paden
soms een nieuwe route
op blote voeten
door de modder
het mulle zand
een hek
een bord
stop
eigen terrein
niet buiten de paden lopen
honden aan de lijn
maar in de verte
blijft de buizerd
roepen…