Jan Eijkelboomsteegje
netgedicht
onthullen
Van het schandelijk naambordje tot eigen eer
Veel hooggestemde woorden blazen
Omtrent hun stadsdichter de eerste en voorlaatste
Want altijd krap bij kas schrapte men
De post voor poëzie die voor de dichter was
Een bedragje dat de heren bij één maal dineren
Zorgeloos verzopen in hun glas
Mijn idee: leg Jan voorgoed ter ruste
In de Museumtuin…