46485 resultaten.
Nacht van de Poëzie
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 624 De dichter des vaderlands
*Driek van Wissen*
is niet welkom
op de nacht van de poëzie.
Pfeijffer, Komrij, Vinkenoog
heftig aan het kissebissen
vinden zijn werk te luchtig
'n rijmelaar op sinterklaasniveau,
niet snobistisch luidruchtig
geen homo, stoned, bezopen.…
Klaar
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 507 Ik zag je ooit tijdens een Nacht
van de Poëzie en ik luisterde
ademloos naar jouw warme stem.
Het achtuurjournaal liet ons
weten, dat je voorgoed de pen
hebt neergelegd. Me dunkt, je
hebt inderdaad genoeg gestreden.
Het achtuurjournaal toonde wat
beelden van jou als oude man,
strompelend en rokend in jouw
good-old Amsterdam.…
Jotie vertolking
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 117 Was het maar waar geweest
dat de echte Jotie ooit op de Nacht van de Poëzie
had opgetreden en dat wij dat hadden meegemaakt,
maar je acterende benadering genaakte hem volop.…
Nachtwandelaar
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 171 Eenzaam liep jij ons huis voorbij in de nacht.
Ik hoorde jouw gehaaste stappen op het voetpad
keek niet op, werkte gewoon door.
Hoe kon ik weten wie jij was?
Waarom doolde jij zo laat nog rond?
Werd je in het donker ergens opgewacht?
Man of vrouw, wie zal het zeggen?
Je blijft een raadsel.…
Nacht van de poëzie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 186 De ontbijttafel had je klaargezet
onderzetters, borden en eetgerei
Ik ging even zitten op jouw plek
wij hadden de wereld in twee gedeeld
Jij sliep en ik dacht aan poëzie
hoe ik uit kon drukken hoeveel
en waarom met de smaak van wijn,
walnoten en gorgonzola in de mond
Ik hoorde iemand hoesten en liep
naar boven, deed mijn kleren uit
verloor…
Poëzie van de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148 de dichter stond op
in mij
door de tranen heen
huilde
en gaf betekenis
aan de diepte
van mijn verdriet…
poëzie thuis...
netgedicht
3.7 met 7 stemmen 34 poëzie bij je thuis
is het behaaglijke op
een voetstuk zetten en
weten dat je thuis bent
de taal oppoetsen en
even op een ereplaats
op't dressoir zetten
zodat de bezoeker
er niet om heen kan
zo help je op eigen wijze
toch een heel klein beetje
mee aan poëzie promotie…
zeven
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 107 morgen start de zevendaagse
neen, niet op de fiets of te voet
het is bedoeld voor menig dichter
die dan extra aan de 'poiesis' doet
.
dat is in het grieks het woord
voor "dichten als kunst"
nu weet ieder wel zijn hemd te lichten
zoals men dat in de volksmond zegt
maar in dit geval "schept" men iets
met potlood op papier
letters die woorden…
Woordflarden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 104 poëzie fluistert in de nacht
buldert op hoge golven
zwiert en zwaait met zwaluwen
is in mysterieuze mist
kaalgevreten viskoppen
ziet het eerste babylachje
zwijgende mensen in een lift
de spin, die zijn prooi leegzuigt
een schreeuwende marktkoopman
lichtstraal op een herfstblad
opgejaagde vluchtelingen
oneindig wentelt poëzie…
Transparant
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 220 Transparant
Jij spetterde in het warme bad
damp op de ruit van het raam
achter doorzichtige douchegordijnen
Jij noemde mij bij de naam, kuste
me door het plastic heen, tevreden genoeg
aan elkaar van stukjes en beetjes
Jij en ik, mij en jou op te eten
Om ons heen gewikkeld het bijna niets
als een koele, lichte deken
Samen namen wij…
boven dag en nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 48 open gras
het vrije zweven
het lage land strekt zich uit
haar hart weerloos wijd
beschreven vensters
met wind licht wolken water
in weifelend blauw
de dreigende lucht
het suizelen van regen
het leigrijze uur
de vale aarde
zwaluwen scheren over
de vrije vluchten
over wat beweegt
het gaat haar niet om behoud
ze vreest dag noch nacht…
de nacht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 353 in Utrecht eens per jaar een hoogtepunt
voor dichters, excentriek of juist gewoon
om in de zaal of bij de microfoon
te zorgen voor gehoor of voor een stunt
je praat met hem met haar, met die en die
in Vredenburg, de Nacht der Poëzie…
iemand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 64 iemand
trok
het zwijgen
uit de muur
kerfde
fragmenten
in stenen
hing
papieren
poëzie aan
de waslijn
beukte op
de trom
iemand
huilde als
een wolf in
de nacht
niemand kwam…
zoute poëzie
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 98 weinig woorden
waren nodig
om pijn te
voelen in de
blinde nacht
afgeworpen
tot aan de
laatste draad
de kleren
van de taal
de zoute poëzie
van afscheid
brandde
weerloos op
onze lippen…
Rijneveld
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 48 Lucas Rijneveld
Is dichter, maar ik zag de dichteres
Als Nacht der Poëzie performeres
Ik heb haar nu meteen maar eens gebeld
"Wat was was, eer was was was, honingbij?"
"Bekijk me dan, 'k ben nu een man!" zei zhij…
Valse Triste
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 de pen
het kleinood wiegt
weemoedig in
broze
schrijvershanden
in het
witte dichtershuis
vindt
dun gezaaide taal
haar plek
daar
weerkaatsen poëten
al het licht
op de drempel
van de dood…
AFSCHEID
poëzie
3.0 met 176 stemmen 27.708 Slaap met het donker, vrouw
slaap met de nacht
ons diepst omarmen
heeft de droom omgebracht
donker en zonder erbarmen
zijn bloed en geslacht
slaap met het donker, vrouw
slaap met de nacht.
--------------------------------------------------------
uit: Verzameld werk (1899-1940)
Deel 1: Poëzie. Amsterdam/Bilthoven, 1938.…
Spichtige spreeuw
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 259 Spichtige spreeuw,
Het graatmagere, kalende
Mannetje dat in zichzelf
Gevangen door de gangen
Van het gebouw zwerft,
Schichtig bewegend over
Het kale, koude beton
Waaruit alle leven verdwenen is,
Maar waar hij geacht wordt
Het zijne weer op te pakken -
Op weg naar die ene deur
Waar zijn Vriend de behandelaar
Kantoor houdt, en…
stilte breekt open
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 in de eeuwige galm van stilte
waar woorden verloren raken
vind ik ruimte om te luisteren
wat ik eerder niet horen wilde
voorbij de grens van het geluid
vormen mijn gedachten beelden
die mij zo weer inzicht geven
in het verhaal van mijn leven
het schijnbaar onveranderlijke
danst zich in nieuw perspectief
dat de essentie van gisteren…
waar stilte fluistert
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 in de eeuwige galm van stilte
waar woorden verloren raken
vind ik ruimte om te luisteren
naar het onvergetelijke leven
voorbij de grens van het geluid
vormen gedachten de beelden
van de mensen en de emoties
die mij de dagen kleur geven
zo bront in mij de herinnering
een brug naar de eeuwigheid
die wat mij gisteren betekende
aan de…
Nacht
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 244 Mist omkranst novemberlicht
strooit amorfe schaduwen
over jouw en mijn gezicht
stemmen doorprikken de stilte
tot ook de laatste klanken doven
in het verre uur
waarin wij zwijgen
en onze nachthuid plooit
in de diepdruk van het donker
naar een nacht die ons bevrijdt
van de demonen
van de tijd.…
Wat er nog van over is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Mijn moeder had
Een stenen kind
Gebaard, dus moest ik
Het leven door met
Een hart van steen -
Nu mijn leven
Aan het einde komt
Is er van het
Innerlijk gesteente
Niet veel meer over,
Het is uitgebikt
Met woorden als beitels
En aangevreten door
De tand van de tijd…
1000 Dichters
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 137 De veertigste editie van De Nacht
(Die van de poëzie, zult u wel snappen)
Doet ons reeds nu verrast naar adem happen
Men heeft een indrukwekkend plan bedacht
Er trekken 1000 dichters door het land
Vandaag is een van hen Bart Adjudant…
Wat je ziet, achter de orchideeën
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 278 En kijk, even orchidee opzij,
er komt weer een autootje bij
jawel het is stelletje nummer twee
ze komen tegelijk aangereden,
das uniek
Wachten hoeft ie nu dus niet,
zoals ik het vanaf hier nu zie
Begroeting is kort maar effectief,
en zo verdwijnen ze als een dief
In de nacht,
de auto's als stille wachters achterlatend.…
65 jaar is Jan Jacob Krediet
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 107 Het is nu twaalf uur
de elfde gaat over in de twaalfde
februari van het jaar des Heren en Dames 2017
Ik ben nu officieel 65 jaar
maar ik ga gewoon door of er niks aan de hand is
uit het gedicht van Gerard Reve:
Drinklied aangaande het leven op aarde
want god vorm me me m'n dochter is pas tien!!!…
open ogen
netgedicht
3.7 met 14 stemmen 327 in blauwe nachten
wil ik mij overgeven
aan de slapenden
zoals ik mij overlever
aan hen die mij lezen
met wijd open ogen
poëzie opslokken
in draden van begrippen
buigzaam vlechtend
in het weefwerk van tijd
verbeelding in het licht
van de zoete maan…
Wachten
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 410 Ik moet wachten
tot regen en wind
de beeltenis
verweert
en tijd ze tot
zachte vorm
abstraheert
Ik moet wachten
tot de dagen en nachten
herinneringen
verdichten
en hun poëzie
mijn pijn
verlichten
Ik moet wachten
tot ik me
van jou
ontkleed
en uiteindelijk
mezelf
vergeet…
Op de rand van het zwijgen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 177 Woorden die soms alleen
In eiwitkabels aanwezig zijn,
Anderhalf kilo doorsnee gewicht,
Druk met elkaar converserend
Zodat er wel veel naar voren,
Maar nog niet zo zeer
Naar buiten komt -
Gedachtenkronkels komen
Talloos voorbij, probeer ze
Een stem te geven, laat ze
Voorzichtig naar buiten neigen,
Maar in mijn verzen valt op…
Ik wilde...
gedicht
2.3 met 169 stemmen 32.037 Ik wilde bij de dood belet aanvragen,
hij deed zelf open en hij liet mij in.
'Er lang omheen praten heeft weinig zin;
ik kom hier', zei ik, 'om je uit te dagen'.
Hij glimlachte: je komt dus uitstel vragen;
kan ik je dienen, een glas port of gin?
''t Is mij hetzelfde', zei ik, 'schenk maar in'.
'En nu muziek, daar staat de grammofoon…
De angst om zichtbaar te zijn
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 150 Bang ben ik,
Altijd maar bang,
Mijn hele leven
Al, vanaf het
Allereerste begin,
Bang om er te
Zijn in de ogen
Van andere mensen -
Hoewel ik ook met
Een angstig oog
Naar mezelf kijk,
Altijd is er die
Angst om zichtbaar te
Zijn en de onbedwingbare
Drang mijzelf te verstoppen
Onder de oppervlakte
Van de aarde…