1132 resultaten.
Nachtelijke wals
gedicht
4.0 met 51 stemmen 28.193 In mijn armen dansen de dagen
ritmisch op gespeelde klanken,
waar uren steeds sneller willen,
schuifelen voeten naar de avond
sierlijk bewegen zij en beroeren
de snaren, licht geraakt draaien
ze kleine pasjes, volgen slepend
de tonen en zweven richting duister,
waar zij verdwijnen voor een laatste
wals, duizelig valt de nacht als een…
Volle Maan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 72 Door het nachtelijk duister
klinkt een helder bericht,
zacht als flauwe fluister.
Maan en aarde zijn verbonden
in een eeuwigdurende wals.
Als planeten praten konden
reikte Moeder Aarde haar hals:
“Leve de Maan die niet voor de duisternis zwicht.”…
Ontwaken (1)
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 136 Ik wals in schemerlicht tussen nacht en dag
en streel het schimmig beeld van ochtendglore,
waarbij zonnestralen in nevelige wimpels
door het nachtelijke wolkengordijn boren.…
Het Spitsbergen virus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 194 Wie er een voet aan wal zet,
raakt besmet.
Wie weer beelden ziet,
krijgt heimwee.
Naar ijsberen en ganzen.
Naar onherbergzaamheid.
Naar hoe de wereld begon.
Naar het noorderlicht en,
naar die nachtelijke zon.
Het virus schudt ons wakker.
Het virus schreeuwt ons toe.
CARE FOR THE ARCTIC !…
eine kleine Nachtmusik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 222 stikt in het zand
wordt het doodstil
uit het niets
hoort hij plots
een kleine serenade
die zijn nachtelijke
hersenschimmen verdrijft…
Hemelwals
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 128 heden en verleden
ken ik alleen maar mijn eigen
unieke wereld van alledag
waar elke gebeurtenis zich
maar éénmaal voltrekt
ondertussen schrijf ik
bij gratie van onvolmaaktheid
muziek op de blanke muren
mijn ideeénwereld is mooier
dan de werkelijkheid
en denken maakt ongelukkig
kom liefste dans met mij
de witte wereld in en
wals…
en nu?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 170 het luchtledige laat mijn snaren trillen
ofschoon de zwaartekracht aan mijn
voeten kleeft, de nachtelijke muziek
maakt onwijze sprongen
of ik deze dans kan eerbiedigen
om mij te dragen door de poorten
van de dood laat mijn lijf onzeker
schudden in het duister dat me plooit
er is geen verlangen zonder averij
geen wal om aan te meren…
Nachtelijk web
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 695 Gehuilde tranen
worden gevangen in de
zakdoek van de nacht…
Het Licht van `s nachts oog.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 403 De nachtwind streelde het waterdak.
Gelijk een kam het kroos strijkt.
Strak.
Het oog verrijkt.
De donkergroene en zwarte vullingpracht
Van deze natte bosbonbon
Verhult zilverkleurige larven van de nacht.
Het maanlicht spiekte door het wolkendek.
Zoals een knipoog de weg verkort.
De waterspiegel lekte verrast, wat gek.
De oever van de zomer…
De Nachtzwaluw
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 338 Door het nachtelijke van gedachten
Scheert de zwaluw snijdend voort
Om de dageraad af te wachten
Terwijl hij dromen overhoort
Dan bij het ochtendgloren
De tedere vleugels uitgespreid
Stort hij neder in de brakke ziel
Het eeuwig duister der vergetelheid
Ivan Grud…
Nachtelijke mijmeringen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 362 Wát ik later achterlaat
dat kan me echt niets schelen
maar wie ik moet verlaten
dat zijn er toch zovelen
Soms weleens bezig zijn met
m'n gedachten bij de dood
en hoe het zonder mij zal zijn
maar dan houd ik me groot
Want de dood is niet erg
maar geeft opnieuw weer leven
niet door mensenhand gemaakt
maar door God aan ons gegeven…
Bij het nachtelijk vuur van de volle maan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Bij het nachtelijk uur, bij streken wild en puur
wordt een hart niet voor de ochtend getemd.
Bij het nachtelijk uur
komen de wolven uit hun holen.
Bij het nachtelijk vuur van de volle maan
ziet men hen naar buitengaan.
Een man, een wolf, een wolvenman,
niet voor het daglicht aanbevolen.…
Wals
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.763 Mijn handen om haar ranke hals
haar heupen licht rakend
lach ik, flirt ik, dans mijn wals
volle lippen, zaligmakend
een spoor, waar ik haar kuste
haar lieve buik, oh, warme dijen
mag mijn hand er laten rusten
waar lijven zich nader vlijen
ritme, de zwoelte, doet tijd vervagen
genot is hoorbaar, zo is haar zucht
adem aan adem, samen vertragen…
de wals
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 906 van ver uit de stad
beweegt een driekwartsmaat
over de huizen
door het open raam
de kamer in, voorbij de stoel
langs de tafel, zo in mijn bed
alwaar ik luister
naar de wals
de wals geeft een glimlach
en wat weemoed
een herinnering
en wat tranen op het gezicht
van een ouwe dwaas…
Van de wal…
snelsonnet
3.0 met 25 stemmen 890 We zijn vandaag druk aan ’t speculeren
Of Joran nu de waarheid heeft verteld
En anders kan met recht worden gesteld
Dat deze jongen heel goed kan acteren
Al kennen we de waarheid niet precies
De wereld kent wel Peter R. de Vries…
Waal
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 326 Denk niet dat ik maal
Of in zijtakken verdwaal.
Trots blijf ik royaal.…
de wals van wat als
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 105 de wals van wat als
het morgen zwart wordt
vogels voorgoed verdwijnen
van wat als
alles wankelt niets de
goede kant opvalt
van wat als
de angst als een mes
tussen de ribben steekt
van wat als
alles wat leeft sterven zal
er niemand is om de doden te dragen
de wals van wat als
we morgen met lege handen staan
omdat we niets hebben…
geen landschap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 losgekomen van de wal
word ik zoveel zachter
geen kind zo aanwezig als
het kind dat er niet meer is
betoverd door het licht
het diepe blauw altijd het
geluid van water en wind
losgekomen van de wal
alles glanst als ik loslaat
geen landschap
eerder een visioen
als ik loskom van de wal…
Het waalse wijf
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.183 - Zo hangt al honderd, honderd jaar
Dat Waalse wijf om uw nek?
't Weegt zwaar.
- Hoe zijt gij aan die bruid geraakt?
Zij had mij gek en blind gemaakt.
- Bracht zij iets mede?
Ja, een schat!....
Een scheef gezicht en een snijdend blad.
- Wat spraakt gij samen, Waals of Diets*?
Het wijf zei alles en ik niets.…
Het regent smurfen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 384 O ja, mama, ik gaf
mijn leven voor jou:
al wat belangrijk was voor je,
daartoe heb ik me ingeleverd.
Al, wat leeft voor jou
cijferde ik mijn wil tot leven weg.
Waarom vroeg je dit van mij?
Waarom droeg jij dit leven, zo?
O ja, mama, ik zal op jou wachten
tot de tijd komt van jou terugkeren...
jouw heengaan doet mij leven.
Ik zal daar…
Lijflied
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 246 Continu wakend gericht op gevaar
Hersenspinsels houden dromenland daar
Heersende alertheid hier in dit hoofd
Waardoor het lichaam wordt beroofd
Algeheel verval, langzaam doch gestaag
Onder anderen een luie maag
Ook spieren en gewicht doen mee
Allen tezamen het corps zegt nee
Angst speelt hierin een grote rol
Ik vraag me af : hoelang hou ik…
Nachtelijk
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 2.269 oneindig roert haar schijnsel
het licht in trillend water
dirigent met zwoel gesluierd
de krekels en hun eigen stilte…
Nachtelijk.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 425 Vogels vliegen
dalen neer op bomen
fluiten zachtjes
avondlied
mijn gevoel
geeft enkel
nachtelijk
verdriet…
Onder het licht van de maan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 120 Een nachtelijke
representatie van de zonnekoningin
die de lichtstralen ook in de
duisternis aan de warmende energieke
moeder van de aarde verbindt.
Een nachtelijk universeel minnekozen.
Een nachtelijk verpozen voor alle
aardse slapelozen.…
Nederrijn
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 195 Vandaag neem ik de pont bij Wageningen
en laat mij, als tevreden passagier,
vervoeren door en over de rivier
van wal naar wal, maar ik hoor niemand zingen.
Een muntje brengt mij naar de overkant.
Vandaag geen symboliek in Nederland.…
Gij zegt dat 't vlaams te niet zal gaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.164 *
dat 't waals gezwets zal boven slaan:
't en zal!
Dat hopen, dat begeren wij:
dat zeggen en dat zweren wij:
zo lange als wij ons weren, wij:
't en zal, 't en zal,
't en zal!
----------------------------------
* 't en zal: het zal niet (gebeuren)…
aan wal gedragen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 322 ik laat mijn vogels vrij
gisteren en vandaag
onbeweeglijk zwart
in diepte, zee en velden
schaduwen verliezen naakt
de oevers aan mijn zij
waar ik mijn stem laat spreken
ik kan nooit meer zijn
laat me daarom varen
naar uw spiegelken
van lichte dromen
waar gij me zuiver
laat rusten in
de cadans van
lieflijke woorden
---------…
pinot grigio
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 655 tranen druipen langzaam neer
en sporen uit elkaar – draaddruppelend
klein tot kleiner en tot niets
vloeibaar stro dat fonkelt en schittert
zoals ook jij hebt gedaan – toch
en je denkt
ik drink m’n glas klakzuigend leeg
want wat niet gedronken wordt
verschaalt
deze droeve wijn verdraagt geen krans
tergend lange bitterdronk
toch wals…
TE BRUGGE IN DE OUDE VADERSTAD
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.032 Te Brugge in de oude vaderstad
die eens vol rijke koopmans zat
maar die ‘t nu al ontbreekt
al buiten nog wat waalse draf
en franse dwepers ijdel kaf
dat niet als frans en spreekt
daar eertijds, - o wat bittre schand -
Heer Breydel heeft zijn bijl geplant
in menig waalse borst
die ‘t duur moest kopen aan zijn wraak
zo hij in valse walse spraak…
Dans
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 418 Maar
Wals
Niet
Over
Me
Heen...…