Alle inzendingen over Nachtelijke wals

dat in de meeste gevallen een loopje neemt met de waarheid Raar zijn de waarden, naar haar normen gevormd Onzinnig 't verdriet Stompzinnig die liefde Eigenlijk genegenheid Verrassend aanwezig door Aangedaan verdriet in een eigenlijk Nabij verleden Recentelijk bedreven zij in de Achtertuin Vervolgens in haar slaapkamer En opnieuw Nachtelijk…

Ze verbreken de dromen met zwaaien van hun kraaienvleugels sissend in hun taal door vooruit gestoken snavels van geel kraakbeen Geen eenling die vredig liggen gaat in het nachtelijke blauwzwart van een weiland de zwerm zoekt hun heiland van de slaap wat nog donkerder wordt in het maanlicht van vervoering, het vriest, het kraakt onder…

nu is de maan zeker zestig mager en vaal de haren wit bij haar nachtelijke wandeling kijkt zij steeds naar de grond zie je mij niet meer staan jawel jawel ik ben in gedachten ik denk steeds aan jou hoe het toen was ik weet het nog precies ik zie het nog voor mij hoe wij elkaar voor het eerst zagen allebei wit en jong en nog helemaal zonder…

ter wille van één rilling en wat dringende driften, om wat ik niet vermocht, vermogenloze danser, maar om verdwenen zwier die óns bewonen bleef zoals een nachtelijke balzaal, al verlaten, geheel vervuld nog van de trieste walsen, om alles wat niet blijft, blijf jij mij over, want alles gaat voorbij, maar niets gaat over. -----------------…

Een blauwe maan dwaalt eenzaam over nachtelijke velden de strandjutter vertelt zijn zeewaardige verhaal aan ouderloze buurtkinderen uit een ver land zonder horizon is het de herkenning die projectie veroorzaakt van oermensen in ingewikkelde verhalen of de projectie die raakt soms naakt en onbeholpen in het bewegen in de herfst op straat…

Na een nachtbraaknacht keek ik met kleine oogjes naar het licht dat oostwaarts begon te schijnen, op te komen als een stellig verwijt jegens mijn nachtelijk waken en gapen. Woest kroop ik onder mijn dekbed en ik herhaalde de zinnen, die ik met serieuze aandacht eerder die nacht had verzonden.…

belandt in een volslagen nieuw of gedeeltelijk oeroud verhaal en als je wakker wordt soms best wel wat verward en soms heugelijk verwonderd want het was weer heel apart besef je de samenstellers van je dromen hebben je bedonderd en het geweten o zo lekker getart maar vaak slechts even later wordt als een optrekkende ochtendmist die nachtelijke…

De nachtelijke stemmen van het oerwoud in duisternis zwijgen slechts takkengekraak laat zich horen de kudde olifanten voert strijd met kronkelvingers van lianen achter de groep ligt een pas gebaand pad daarover strompelt een eenzame bul reusachtig _ spookachtig _ vaal wit wegens die eigenaardige kleur door zijn medeschepsels verstoten…

Nachtelijk duister Houdt wacht bij mij Door de gordijnen Breekt zon de kluister Droom spat uiteen Ligt nu aan flarden En gruzelementen Voorgoed nergens heen Voel mij verlaten Verward en ontheemd Mijn ogen ontloken Het nabeeld ontvreemd Geschenk uit de hemel Zong net door mijn hoofd Uniek en eenmalig Illusie beroofd It's your…

Op het WK 400 meter deed geen enkele blanke beter. België verstijfde : derde en vijfde ! Nu snel wat vlugzout voor De Wever !…

En wen wij minnensmoede En spelemeiensmat Naar wal terug ons spoedden, Zou, o, mijn schat! Op donzen bloemensponde, Gespreid in onze kaan, Met u, mijn bruid, mijn blonde, Ik sluimren gaan...…

"Want zie hoe Walen Vlaamse kiesgrond opwaarderen terwijl de grondwet hen dat al lang onzegt !" Om toch in ruil hiervoor te capituleren worden Vlaamse oenen met veel plezier geknecht.…

Vindt u het ook zo naar, dat er veel mensen aan lager wal raken? Heer Balkenende, voedselpakketten brengen soelaas. Schoorvoetend komen mensen het vragen... Normen en waarden, het is toch dwaas, dat er mensen zijn met lege magen? Heer Balkenende, ik spreek u aan op de norm! Dit kan zo niet blijven duren!…

Ogen die lichtblauw knipperend op de wal blijven drijven. Omringd door ovale vensters met variabele plusminus lichtinvalcorrectie. Evenwichtig bruggenhoofd op de neus. Die vluchtig gericht ruikt wat beter niet geroken kan worden. Dat heeft grote voor- en luchtwegende nadelen.…

Hij kent de duitse klerk zo wel als alle WALEN. De BREDE ROED waarmee hij ander landen meet, Hij ook in 't onze niet te bruiken en vergeet.…

door lage landen Maar wat is recht op vaderland Als je afstamt van Kimbren Teutonen Kaninefaten Friezen Franken Saksen Kelten en Batavieren Die in je voorgeslacht zaten te mieren Ik wil ze daar graag voor bedanken Kortzichtig denken dit is mijn land Haalt uit voorgeslacht verband Waarom verre verwanten haten Omdat ze hun voet aan wal…

bruikleen van de kerk voor de show moet u weten mooi dat ik ze straks ruil grijze muizen tegen snuiters jonge nog die bijten niet ze likken aan je blote tenen gebruik uit het oude wenen te gek gaaf op maandag wasdag dinsdag jetlag wild kakken vrijdag stereotype anabolen de dood of de gladiolen donderdag valt het met bakken woensdag waals…

verried brak mijn hart van verdriet Alle illusies die jij me gaf Waren niet meer dan laf Je liefde was allang vervlogen en ik keek met blinde ogen Alle woorden niet gemeend hebben mijn hart versteend Ik was er voor je dag en nacht te lang teveel te vaak gewacht Alle vertrouwen nu verloren nu je niet van je laat horen Smoezen raakte wal…

sliepe sil ik joun boppe dyn stêd ne te sjin bin ik oanwêzich ik dream mei yn dyn lea skriuw fersen yn dyn binnenst weachen fan leafde yn romte fan dyn bistean en sjuch troch in wale fan ferwachting of ik dei al sjuch it tsjuster is krekt sa opljeppend as ik sels Vertaling: slapen zal ik vanavond boven je stad ongezien ben ik…

Toen zwol een luwe wind over de brakke sloot, Hij deunde door het riet en wuifde op de pluimen; Een grauwvink aan de wal zat veer en vlek te ruimen, 't Was of het zonnerad goudener stralen spoot. De slaper had zijn droom naar eigen lust en luimen, Van honig en roô-wijn, ham en driekoon'ge-brood.…

Vrijwel allemaal dwars getuigd bevaren zij de zeven zeeën ronden de planeet te water In zowel 19de als 20ste eeuw was vaak de strijd op het water de winst aan de wal heen en weer op alle oceanen met verkochte handel als prijs Nadat klippers zijn verdwenen gingen windjammers het beeld opeens enorm effectief bepalen Stevige wind en stormen…

lachte mij uit, wie je zoekt komt immers niet terug Van het verleden scheen zij de bruid nu stond zij voor mij open, die brug De wolken huilden tranen en tuiten; in feite weenden zij tranen voor mij Al hun tranen spatten op haar ruiten ritmisch trommelend, het is voorbij Grachten die lonkten in het duister edoch de wind hield mij aan de wal…

Tussen waan en waarheid tussen belofte en gemis tussen verbod en genot tussen filter en duisternis Tussen ongekende hoogte en onbekende diepte tussen vreugde en heimwee tussen afstand en diepte Tussen stijgen en dalen tussen roof en tocht tussen slagen en falen tussen schoot en schot Tussen wal en schip tussen vloek en gebed tussen…

Wie aan wal staat kan het waterspel met gapende mond aanschouwen. Het water spuit langs alle kanten, duwt tegen de houten steiger. Die kan het nog net aan, hij houdt zich kranig tegen zijn vijand. Hoewel onbemand is water een gevaarlijk wapen. Blijft ver weg van opspattend water, want het is net een fontein met een ferme kater.…

Ik regeer als een vorst over al het nachtelijk gespuis, over vele konijnen en talloze soorten muis die wroeten en woelen tussen gras en angstig schuilen in struikgewas. Dit alles is echter vergeefs en overbodig, al dat geritsel en gerutsel is onnodig. Schrikwekwiekend zwaai ik met mijn vlerken en verricht ik mijn koene roofdierwerken.…

Deze nacht verdonkert en kleurt mijn gevoel als gedachten vertranen in nachtelijk dauw en staar wezenloos, verlamt voor me uit bevangen door sterke innerlijke kou Een eenzame traan zoekt langzaam haar weg schurend door een ijzig landschap van bitter verdriet Mijn gelaat verkrampt, gehard als kristal en toont versleten trekken die niemand…

en van liefdes die we verlegen snel (met gebroken moed en kracht) vergeten willen, kussen we nachtelijk het gezicht; slapend worden wij helden slechts als wijzelf ons schaakmat zetten, het werk vergeten met de ogen dicht levenderwijs verlamd. slechts dan weten we te vluchten naar wat wij, wijzelf dan vrijheid noemen…

zorgen, verdriet en pijn liefde moet rijpen net als wijn koester het geluk uit die eerste uren dan zal onze liefde eeuwig duren zelfs als we niet in één werkelijkheid zijn onze liefde is zuiver, puur en rein hoe zou ze anders nog kunnen bestaan was ze slechts een vertelsel van de maan zou ons hart gevuld zijn met leegte en pijn in onze nachtelijke…

flakkerend weg als ’t morgenlicht de stroom afzet En aan drie glazen rode edelsteen hangen leergelooide handen - door strijd verleerd - met zich alleen opgevist in lange nachten struikelen zij in nieuw morgen na een val in diepe schachten Drie blauwe boten stom en vast gedauwd in sterrenhagel gezouten smart van nagel in ‘t gebeente; nachtelijk…

Schelpen zoekend vind ik jouw hand silhouetten van schepen met lichtjes, als kerstbomen in een mysterieuze verte, vloeien in elkaar over om vervolgens te verdwijnen, te vervagen in een onzichtbaar niets ons achterlatend op een nachtelijk strand.…