Alle inzendingen over Natuur vogels nesten

Bladloze bomen in een gure herfststorm die als grote donkere grijphanden wuiven naar de vogelzwermen Verkleumde sprietige vingers herbergen hun verlaten nesten Rustplaatsen die zij maanden geleden hebben verankerd in het toen nog zo levendige loof Hun reeds volgroeide jongen zijn allang gevlogen Vergetend de grote donkere grijphanden…

De hemel zal het water geven zodat de vogels hun nest kunnen bouwen tussen een groen bladerdak uitgevouwen.…

Vogels in nesten onder dreigende wolken zitten met een ei.…

eitje uit het nest stukgevallen embryo wordt nimmer vogel…

nesten gevlochten gevederde vogelen wat aan nieuw leven…

ik heb geen vogel meer in de hand ze zijn vertrokken laagvliegend over het land natuurlijk heb ik ze geleerd zich weg te scheren pas na een puberaal proberen begonnen zij dat te leren toch zie ik ze graag cirkelen boven het oude nest maar het te vaak landen geeft soms wat stress uitgevlogen naar eigen huis en haard…

Voor Ginus Wijnholds Uit hetzelfde nest Geboren - uitgevlogen Toen de tijd Daarvoor gekomen was, Daarna elkaar wat Uit het oog verloren Maar op het lest Altijd nog vogels Uit hetzelfde nest…

jongen in het nest vogels doen hun best geven voer en vette mest…

Fraaie veren pronken in het warme nest ik kan de zon niet ontkennen vogels verliezen nooit hun taal terwijl mijn vragen zwijgen gevleugeld in het ogenblik in het geluid wat ik wil vinden natuurlijke melodieën klinken ze leven fluitend met mij mee waar ik ga en ik hoor de tijd in mystieke mysteriën over het gedrag van mens en dier…

De boom vertelt een groot verhaal Van honderd jaren lang Zijn takken bergen nesten En zijn vogels zijn niet bang Zij weten niet van dreiging Van hun vredige bestaan Van mensen die natuur en wind Hun gang niet laten gaan Ik hoop dat je mag blijven Want jouw zuurstof geeft ons lucht Nog eenmaal schuil ik naast je Afscheid met een diepe…

toen ik in het nest van mijn hoofd verwikkeld was gooide ik onwetend porseleinen eieren overboord als een zwerm vogels vloog de taal uit het ijzeren nest de zon schitterde van verlangen en vergetelheid op de poëzie van het gebroken porselein…

alle vogels zijn nog geen nest begonnen dus daarop wachten we nu ic ndha thu…

mijn takken zijn gespreid twijgen in een warm hunkeren nog is de wind te koud moeten knoppen zich beschermen in een winters bunkeren ik zie het jagen van de eenden meerkoeten zijn al dagen naar een nest aan het zoeken voor hun eerste leg en ik besef dat de natuur zich niet laat dwingen door de weergodinnen vogels zingen…

Een zonnehemel kleurde ochtendrood in huis gekleurd leeft het nest waar vogels verzamelden tot de lentedans in mei.…

dichtgeslibd moe van het doen maak ik een nest aan de oever afgedreven van ratelende woorden roerloos op mijn rug hoor ik de oude visser zingen een vis is gewoon een vis een vogel is gewoon een vogel…

zag hoe hij vastgehouden door kracht verlittekend werd weggesmeten versplinterd in de aarde verdwaalde zich door vogels behoudend in een nest liet verweven…

De meeste jonge vogels sterven niet door de kogels van de jager, maar vallen uit hun nest ook al doen de ouders nog zo hun best hen te beschermen tegen de val.…

takjes bewegen anders dan hippende vogels die tjilpend door onderhout gaan takjes zitten aan gewortelde struiken worden gesnoeid als ze lang zijn takjes en twijgjes vormen stevig nest voor broedende vogels in komende Lente .…

ik ben meegevlogen naar het duizend takkennest voor mij een ratjetoe maar voor haar snel klaar voor de leg heb hun vluchten gevolgd achterna gezeten door reigers en duikende meeuwen ontsnapt in miraculeuze hoeken die grote lijnen voor laten gaan de schalen braken en het gekwetter kwam vrij in een drukte van belang…

Daar klauterde een klantje Omhoog op het randje En 't ander deed even als hij; Op eenmaal daar sprongen Het nest uit de jongen, En uit was mijn pret en voorbij Was de mei.…

Vogel, wat zing jij prachtig in die boom! Het klinkt zo mooi, 't is net een droom.... Voel jij dat het voorjaar weer komen gaat? En dat de winter ons weer verlaat? Die mooie tijd breekt weer aan! Dan kun je weer een nestje bouwen gaan. En vlieg je weer met takjes af en aan... Tot je nest weer is gereed.…

Gelijk een vogel moede nederstrijkt Op 't nestje in loovren veilig weggeborgen, En 't kopje slapend buigt totdat de morgen Blij uit haar lichte wolkwaranden kijkt, En zachtjes zegt: ‘mijn hele hemel prijkt Alreê met rozen van mijn liefde en zorgen...’…

Misschien de vogels in hun spiegels van water Misschien de vogels bouwend aan hun nest.…

gek word ik van die duiven roekeloos vertrappen zij de russen geen nesten op mijn balkon ik wil het niet hebben ik wil rust ik wil dromen over mijn eigen doffer die met me komt vogelen zich nestelt en het uitkoert van genot…

Vroeg in de morgen geluiden van buiten doen mij ontwaken het is voorjaar ik hoor de vogels ze zijn weer actief werkend aan hun nest vliegen ze af en aan het is heerlijk om er naar te kijken ik geniet…

de wortels van een dragende boom zijn verdord de oude vogel verlaat zijn nest omdat zijn beschutting de koude niet langer kan weren * de aarde vangt al snel ontheemde grijze veren…

ze schaduwden mij als donkere vlek een paar steelse vogels nog maar net vrij van hun nest geen driftig en schichtig op en neer gevlieg maar eindelijk een weer volwassen wiek ik zag heerlijk alerte koppies oogjes gefocust op een tweede huis de bruidsluier als thuis nog is er vaag een empty nest syndroom activiteiten zijn vaak…

Als een architect bouw ik mijn nest, de ingang naar oost en niet naar west. Vrij zijn als een vogel wil ik zijn, ook al voel je jezelf nietig en klein. De vrijheid van één zijn met de natuur, ook al is het misschien niet van lange duur.…

hoe wreed kan het zijn een muis in de val met kerstmis ik kan natuurlijk een zielig verhaal ophangen over een moedermuis met een nest vol jongen maar ik weet het niet het kan ook een plaag zijn maar wreed blijft het juist op deze dag…

de discussie, zij is niet zo goed in vogels…