Gemor van Adolf’s nawerk: Ongehoord!
Papier en beeldbuis worden bruin besmeurd.
“We” móéten “blank” zijn, “Nederlands”, “ontkleurd”.
Die leer leidt vroeg of laat tot massamoord.
Verschillen? Yes! Fantastisch om te zien
en kleuren brengen blijheid bovendien.…
De zeventiende eeuw had schaduwzijden
Naast meesters met penseel de heer met zweep
De slavenhandel was een gouden greep
‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden
We maakten winst en werden onbescheiden
We gingen telkens vol begeerte scheep
En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep
We dreven mensenhandel, zaaiden lijden
Erken nu het voorvaderlijk…
Bovendien is het duidelijk dat ik hier niet te maken
heb met een eendagsvlieg of modderfiguur daar hij iedere keer
weer slaagt om met het volhardend, onverschrokken, aangrijpend gesnavel
zintuigen te bereiken waar tint en toon blijven nawerken in mijn breekbare-en-kwetsbare.…