Alle inzendingen over Nectar

Tui's laten zich horen op zoek naar honing van felrode bloesem Manukabomen lokken bijen met witwasemde nectar raten raken overvol zwarte zwanen in de wetlands vinden overvloed aan vis aalscholvers duiken mee…

Ochtendnevel in de velden bloemen drinken nieuwe kleur insecten laven zich als ware dit een nectar voor de goden niet gemaakt voor dode helden wiens messen en gebroken botten vage geesten nooit gewijd in de diepte wijlen door de insecten niet vergeten die, geen dorst meer nu; gaan eten een lang verhaal van dood en brood, van as en…

Ochtendnevel in de velden bloemen drinken nieuwe kleur insecten laven zich als ware dit een nectar voor de goden niet gemaakt voor dode helden wiens messen en gebroken botten vage geesten nooit gewijd in de diepte wijlen door de insecten niet vergeten die geen dorst meer nu; gaan eten een lang verhaal van dood en brood, van as en…

De bij duizelt weg van nectarzoete bloesem lichtelijk dronken…

Ik zie je, ik hoor je, ik ruik je, ik voel je overal je hebt al mijn zintuigen op hol gebracht Kom naar me toe lieveling zodat we samen de zoete smaak van de liefde, de nectar gebracht door fladderende vlinders, kunnen proeven en delen in ons samenzijn Ik hou van jou!…

Atalanta zit op bloem snoept onder brede vleugels nectar op…

Voorzichtig is nog de dag nieuw en prachtig gaan we nectar zoeken zo zoet, waarachtig! Je mond is rood en rond je hals geurt de liefde indachtig…

Een vrouw liggend in het warme zand, beweging over blanke heuvels en zachte huid in de virtuoze zetting van haar hand, voor roos en rozengeur, de nectar en ambrozijn waarvan hij blind blijft proeven voordat hij de ogen sluit.…

ogen keren om en richten zich naar binnen zij zien een dorre open plek eens bron van teer beminnen de bron die mij te drinken gaf de edele drank der liefde zij schonk voor mij het glas steeds vol zo veel ik maar beliefde de welput is nu opgedroogd het glas voor altijd leeg de godendrank die nam zij mee toen zij die ziekte kreeg weg nectar…

O zonderling het zoet genot der zonden Het liefst de liefde, in het samenzijn O nectar, godenspijs, o ambrozijn Als amoureus elixer...ongebonden…

bijen en bloemen zomerherinneringen vol zoete nectar…

Vindt de bij haar weg in het woud van kelken, naar de nectar die zij zoekt?…

vlinder dagpauwoog warm je hart met bloemenzoet nectar voor de nacht…

dauwdruppels op een bloemblad honingzoete nectar als de kus van een vlinder op kersenrode lippen…

Diep ademhalen: ruimte, kalmte, soms vreugde -- De echte nectar.…

taal [godin van stand]: hofnar nectar draak en kind draaiwolk in mijn hoofd…

geluk is vluchtig als een vlinder die op je neerstrijkt als op een bloem wat nectar neemt en je vaarwel kust…

Als je gedachten konden vliegen vliegen als een vlinder naar ’t hart van iedere bloem drinken van de zoete nectar leven van schoonheid liefde geven in vele kleuren als mijn hart kon spreken spreken met een warme stem zingen over schoonheid van bloemen met woorden als nectar zo zoet dan zou je aan mijn lippen hangen drinken van mijn liefde…

eerst verpopt en verstopt koud in donker dan opeens vlinder je warm in licht als nectar…

je ruimt het veld en bergt de zon het bittert in de nectar in kleur jongleur kameleon het suikert in de blauwspar…

ik was de vlinder jij de bloem waarvan ik de nectar proefde en besefte toen meteen dat ik uitgevlinderd was en niet verder hoefde…

sinds de najaarszon het won van de zomerzon lijkt ze gevleugeld - haastig en naarstig op zoek naar een restantje nectar…

hij heeft - ten slot daar neergestreken - toen d'eerste druppels blonken van de nectar die zij bood een enkele gelikt, gedronken. en zij, zachtrose, ontsloot.…

hoe zacht groeit stevig vlees tot lust de vrucht die gretig lippen kust hoe zuigt een mond die open sluit de nectar van het vloeiend fruit…

ginds daalt hij neer voor nectar in papavers…

een waaier kleur van links naar rechts dan stilte en de vleugels vluchtparaat een fladder na voor evenwicht in oog en pootjespel de lange tong diept nectar uit de wel een wiek vooraf dan tuimeling van lijn en licht en weg ben jij uit zicht…

Zoete nectar. Niet te weerstaan. Twee vlinders die beide dezelfde smaak wilde proeven Zo verstandig als ze waren zochten ze ieder hun eigen plekje. Verbonden in het leven. Niet echt samen. Soms heel even. Fladderend naar een net ontluikte bloem. Midden in het hart. In het hart. Niet voor even.…

zijn wij de stukjes leven die we samen genoten door ons drukke bestaan al vergeten ik bied ze je aan voor een lach in herkenning jij hebt die korenbloem ook zien staan in het warme veld waar wij wilden verdwalen en samen de tijd vergaten waar liefde zomergeel kleurde een open plek die naar liefde en nectar geurde weer even terug…

zit je stil even onbewogen Ik heb met je te doen jij bent -zeker- zo bevlogen als 'n dichter over z'n gedicht de taal woorden en zinnen Jij fladdert van bloem tot bloem dat is,wat je noemt: 'n zonnig leven Je woon - of verblijfplaats is me onbekend vandaar m'n mededogen Ik herken je zoektocht naar de nectar van het leven…

Zoekt ijverig de nectar in het hart. Een vlinder zet zich naast de bij. Sluit vriendschap voor het leven. De zon doet de nectar vloeien. Geen distel houd ze tegen. Te zoeken naar het zoet der liefde. De stilte van de morgen roept. De stilte van het kristal dat liefde heet. Laat zacht haar geuren los. 15-8-2008 62 Ries van Meerten…