inloggen

Alle inzendingen over Neeltje Maria Min

1523 resultaten.

Sorteren op:

MAGIE VAN POËZIE

gedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.817
(Met dank aan Neeltje Maria Min) Net twintig. Ach, ik voelde me heel wat en las Voor wie ik liefheb wil ik heten, een bundel die ik nimmer ben vergeten; de eerste was het die ik zelf bezat. Mins verzen koesterde ik als een schat, ze klonken als geheime hartenkreten die magisch glansden van een dieper weten.…

Bergen

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 225
Hier hangen geur en kleur nog altijd onder bomen die als een ereboog staan aan de Eeuwigelaan. Kunstzinnig volk was hierlangs bij elkaar gekomen. Een nieuwe stroming was ontstaan. Men zag het prachtig licht, een sprekend vergezicht en liet zijn werken na, beelden, literatuur. Sophie Perk* heeft hier - piepjong - voor het eerst gedicht al was…

[ Noem mij, noem mijn naam ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 48
Noem mij, noem mijn naam, ik heb je lief lief laat me – uit jouw mond heten.…
Zywa28 juli 2020Lees meer…

Alleen wie ik liefheb

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 194
Ik ben mijn Naam vergeten, Weet niet meer Wie ik ben, Naamloos drijf ik In de mist van Het vergeten, Alleen wie ik Liefheb zal mijn Naam nog weten - En ook haar naam Is mij ontschoten En wie zij was Ben ik kwijt…

Zij staat over de kom gebogen

gedicht
3.0 met 215 stemmen aantal keer bekeken 29.870
Zij staat over de kom gebogen, beslag tot aan haar ellebogen. De onheilstijding die hij brengt wordt opgevangen door haar rug. Als zij zich los wil maken trekt het brood in wording haar weer terug. -------------------------- uit 'Kindsbeen' (1944)…

Diep in de put

gedicht
3.0 met 228 stemmen aantal keer bekeken 61.723
Diep in de put waar haar gebeente ligt, verschijnt hij elke avond als haar slaaf en maakt haar uit elkaar gevallen lichaam gaaf en brengt weer trekken aan op haar gezicht. Wanneer zij op haar voetstuk zich verheft, kracht, aan zijn spijt ontleend, haar schouders schraagt en hij - van schuld vervulde dwerg - vergeving vraagt voor wat zijn hand…

Van deze plaats af kan ik alles horen

gedicht
3.0 met 71 stemmen aantal keer bekeken 28.958
Van deze plaats af kan ik alles horen. Ik hoor de tafel kraken onder het gewicht van borden. Ik hoor dat er kinderen worden geboren. Steeds hoor ik kinderen geboren worden. De kamer vult zich met geluid. Ik hoor het roesten van het slot. Ik hoor het rotten van het fruit. Steeds hoor ik hoe het fruit verrot. Ik kan alleen maar luisteren en…

o nacht

gedicht
4.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 7.752
O nacht, bevestig dat ik leef, ontken dat ik gelukkig ben, sta toe, dat de liefde mij bijstaat, dat ik wakend het slapen herken. Als ik van wolken en nevels niet weet, als ik neig naar wat niet is te vangen, is, wat mijn lichaam is, dood. Nacht, ik kom om van verlangen.…

Het huis herinnert zich mij.

gedicht
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 11.320
Het huis herinnert zich mij. Hier heb ik lopen geleerd. In deze kamer begon de aanloop die eindigde in een ontzettende sprong. Hier is de keuken ontdaan van gestapelde vaat en gerei. Bij deze kraan waste ik mij. Stram van ouderdom staan tafel en stoel in hun recht. Mat en zeil zijn al lang aan elkaar gehecht. De trap naar de zolder…

Jij was een avond in mijn tuin

gedicht
3.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 11.472
Jij was een avond in mijn tuin. Regen deed vogels zwaarder vliegen, grassen en mossen sneller groeien, mijn huis een vreemde schuilplaats zijn. De kamer onherkenbaar, kromp; geruisloos vielen deuren dicht, de tafel, waar de kat op sliep, verschoof - heel langzaam - maar verschoof. Een bloempot in de hand, stond, ongemerkt veranderd, ik…

De hele dag bleef het bij me

gedicht
3.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 13.161
De hele dag bleef het bij me, de geur van naderend gevaar, om wat ik droomde dat ik je zei. Kwam dreigend onheil dichtertbij [van welke omvang en van waar?] door wat ik droomde dat je zei? Achter elke meubel dacht ik dat mijn duistere belager zat. En opgezwiept tot razernij verliet tenslotte doodsangst mij: ik sloeg de kamer kort en…

Mijn moeder is mijn naam vergeten

gedicht
3.0 met 148 stemmen aantal keer bekeken 43.237
Mijn moeder is mijn naam vergeten, mijn kind weet nog niet hoe ik heet. Hoe moet ik mij geborgen weten? Noem mij, bevestig mijn bestaan, laat mijn naam zijn als een keten. Noem mij, noem mij, spreek mij aan, o, noem mij bij mijn diepste naam. Voor wie ik liefheb, wil ik heten.…

Nooit wacht er een man op een vrouw

gedicht
2.0 met 180 stemmen aantal keer bekeken 50.645
Nooit wacht er een man op een vrouw. Een man gaat naar zee of hij vecht of hij komt in een afgrond terecht. Mannen gaan altijd weg. Op een balkon speurt een vrouw, de hand aan haar slaap, de horizon af: Komt hij gauw? De wacht zet zich voort op luchthaven, kade, perron en bij de gevangenispoort. Eerlijk, het wachten viel licht als hij…

Verzoening

gedicht
3.0 met 52 stemmen aantal keer bekeken 23.011
in haar was ik geborgen en breidde ik mij uit en werd ik steeds kompleter en rijpte ik als fruit en ik voeten, handen en reuk en stem en wil totdat ik met een gil geboren werd en banden die ons verbonden hielden en die ik niet meer ken, gebroken werden met een slag, een donderslag. o moeder, die mij baarde, die haar vermoeide schoot…

De jongen vliegt

gedicht
2.0 met 59 stemmen aantal keer bekeken 19.729
De jongen vliegt. Zijn armen bootsen vleugels na. Niet van een albatros of adelaar maar van een Messerschmidt. Hij vliegt van A naar B, van kast naar bed. Hij heeft te vroeg de landing ingezet en stort in zee. De Pipercup en Bristol-Blenheim vallen mee, ook raakt de zeemacht bij zijn val betrokken. Brokkenpiloot, over de doodsangst heen…

's Avonds verdeelden wij de aarde

gedicht
2.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 13.080
's Avonds verdeelden wij de aarde. Krijt gaf de grenzen aan van republiek en koninkrijk. Ver weg lag Alkmaar, hier was de wereld onder handbereik. Hier werd de oorlog aan elkaar verklaard. We sprongen met beleid van land naar land. Als een de strijd gewonnen had begon de werkelijkheid. Dan kwam de loods. Geur en gevaar. We roken hout en hars…

Hier gebeurt niks

gedicht
3.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 11.777
Zeur niet. Hier kan niets gebeuren. Bij de buren misschien. Dat daar een tafel omvalt. Of een kachel. Dat daar woorden vallen. Dat men daar elkaar Naar het leven staat. Dat daar later alles koek en ei is. Maar hier niet. Hier gebeurt niets. ----------------------------------------------------------- uit: 'Hier gebeurt niets', ongepubliceerde…

Ben jij het

gedicht
2.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 22.493
Ben jij het vroeg ik de dode die in de deuropening stond. Iets donkers bewoog in het donker: Ik ben het, ik ben het. Ja, wie anders krijgt het in zijn hoofd om in het holst van de nacht zijn opwachting te maken. Mijn hand vond zijn wang. Zeker een week niet geschoren. Maar hij was het, hij was het. ---------------------------------- uit…

Je arm hing zwaar aan je schouder

gedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 6.097
je arm hing zwaar aan je schouder, je haar bloeide over je huid slaap en pijn wandelden samen over ons laatste besluit. je blik en je diep zwijgen rinkelen nog na in mijn adem; wij zijn het woord vooruit, wij hebben het woord verraden ----------------------------------------------------- uit: Voor wie ik liefheb wil ik heten,…

dit is de laatste avond dat wij spreken

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 22.214
dit is de laatste avond dat wij spreken, want dit vertrek duldt geen geluid dan van de mond het zoete breken. het wrijven tussen huid en huid doet alle woorden in jou groeien; mijn warme adem wist ze uit. verhevig het bewegen en leg het spreken stil tot alles is verzwegen. vervang het woord door een gebaar en spreek niet meer want wat…

het afgelopen jaar is boek geworden

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 6.172
het afgelopen jaar is boek geworden en trommelt een bekende klank op mijn beslagen ruit; de dagen gaan vrij-uit want ik was mank. jij en het jaar en ik zijn boek geworden. ---------------------------------------------------------- uit: Voor wie ik liefheb wil ik heten (1966)…

nu moet ik gaan: de bloemen sterven

gedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 39.321
nu moet ik gaan: de bloemen sterven, martinus, en het donkert al. als ik je weer ontmoeten zal, zal ik mijn naam in jouw huid kerven. dan zal ik zingen van de zwarte dag en van de schaduw die wij moesten delen en van de vloek die sprong in onze kelen en van het mes dat in jouw handen lag. troost mij als ik zo droef moet zingen, leg als…

van mijn gedachten ben jij steeds de ruiter

gedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 18.728
van mijn gedachten ben jij steeds de ruiter, jouw stilte is een web waarin ik sluimer en al jouw spreken is veelzijdig zwijgen. laten wij langzaam in elkander stijgen. laten wij taal van elke klank ontruimen en zo volbrengen wat wij steeds verzuimden: een reis aanvangen naar hetzelfde zwijgen waar echo’s in gedempte woorden dreigen. dit…

Een duinpan

gedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.887
Een duinpan was onze bedding. Daar had het glimmende helm geklapwiegd, ons in slaap gesust. Daar werden wij wakker, wreven het zand uit de ogen, zagen een vogel hoog boven ons bidden, wisten ons prooi van wat dwingt. In de verte morde de donder. Een komen en gaan van krijsende meeuwen. Een hond sloeg aan. De auto's op de snelweg raasden…

Als wat wij zagen

gedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.473
Als wat wij zagen in de mouw van die tot vod gedragen, die visgraat, die nederige vermomming van mijn moeder, die waar geen knoop meer aan zat maar toch sloot, die oude grijze in zich- zelf gekeerde winter-, zou onze toekomst zijn: zo duister en bekend, zo splinternieuw. ---------------------------- uit: 'Kindsbeen', 1995.…

Twee zusjes

gedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.490
Twee zusjes zitten voor het raam. Een leest. De ander luistert. Haar handje schuifelt door het haar. Er is nog even samenhang maar dan ontgaat haar het verhaal. De duim blijft steken tussen mond en kin. De oudste leidt met zachte dwang haar zusje weer het sprookje in. ------------------------------------ Uit: 'Een vrouw bezoeken', 1985.…

Twee zusjes

gedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 3.977
Twee zusjes zitten voor het raam. Eén leest. De ander luistert. Haar handje schuifelt door het haar. Er is nog even samenhang maar dan ontgaat haar het verhaal. De duim blijft steken tussen mond en kin. De oudste leidt met zachte dwang haar zusje weer het sprookje in. ------------------------------------ uit: 'Een vrouw bezoeken', 1985.…

Neeltje Jacoba

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 625
Neeltje Jacoba. Plots besmuikt. Omhooggevallen proleten, bloeddorstige persmuskieten, machtverslaafde wichten. Neeltje Jacoba. Ik smeek U. Verloochen Uzelf Laat deze onwetenden verzuipen in de zee der etterende leugens en banaliteiten. Neeltje Jacoba. In mijn gedachten immer een heldin. Tot het einde der tijden.…
Meer laden...