Alle inzendingen over Niet ver van ons van

Want lang geleden al en ver van hier ging deze mooie, zoekende ziel rücksichtlos naar de Filistijnen.…

Klassieke snacks zijn minder populair Men heeft niet zoveel trek meer in kroketten Of zin om frikandellen weg te zetten Wat lekker is, dat haal je toch van ver? Maar binnenkort gaan wij weer heerlijk happen; Dan komt de pepernoot weer in de schappen!…

vult ze je nog slaperige blik en je geniet haar pure schoonheid bedekt de rommelige nasleep van de herfst een nieuw begin lijkt geboren de wereld wordt ververst je waant je even in verre oorden wordt het eindelijk weer een ouderwetse witte kerst met een laatste ochtendlijke geeuw omarm je met een warme glimlach de komst van de eerste verse…

Maar het is een gegeven dat velen nog ver zijn verwijderd van het Eden.…

Elke zondag rookt hij zijn Toscaanse pijp Heel veel mensen zeggen dat ik op hem lijk “Sprekend je vader, je hebt echt zijn gezicht” Papa schrijft dan stiekem wat, in een klein gedicht Ik zal hem alles gunnen Maar als hij dingen schrijft die niet, of nog niet kunnen Dan vind ik dat hij te ver gaat, Omdat ik er nog niet ben, zijn kind nog niet…

En je uren gade slaan Wonderkind op je kapotte schoenen Je schopt het vast heel erg ver Nu ben je een kind van de straat Straks profspeler en vast miljonair…

Vannacht kwam ik een dode dichter tegen zo eentje van > 70 jaren her waar dus geen © meer aan kleven het was te zien hij kwam van ver Zijn stem uit een zo ver verleden weerklonk: denk nou maar niet dat het wat wordt dat dichten daar ’s gewoon niet mee te leven en woorden schieten altijd weer tekort Toch heeft hij me een bundeltje gegeven…

transformatie van vlucht in landing kranige confrontatie met de branding vastberaden de vleugels ver uitgeslagen geselende storm en soms de wind die jou wil dragen onder die vluchtige, vermakelijke veren woon jij die het springen niet kon leren geen gefladder, springen en weer opstaan vloog je alsof je niet anders had gedaan onder die veelkleurige…

zo gemakkelijk in te geven In lust Door wijn , en drugs geleefd Te ver weg is het hart van degene die mij brak en liefhad Met als enigste excuus gepijnigd en bewust Dat hij dezelfde ogen heeft…

als ik naast je lig zo stil naast je lig in ’t vroege ochtendlicht de geur van liefde nog rond je heen de eerste vogel het dak aanraakt een vroege auto de straat opzoekt weet ik dat het goed is en dat ik je gevonden heb op de plek die ik vergeten was zo heel dicht bij maar soms zo ver zo vergeten ver als ik naast je lig jouw haren…

Het gaat sneeuwen de indrukken in het wit gemaakt vullen zich met vers en zacht vlokken kosmische deeltjes Geen weg terug hemel en aarde even blank Het grote verdwijnen kan gaan beginnen Er groeien vleugels zachtaardig met donzige veertjes uit de huid De zon geeft licht en is ver weg Aarde en warmte duwen hem omhoog De zee spint haar…

want zachtjes, heel zachtjes glijd ik stil, ver van jou vandaan * rust zacht, P *…

de horizon is niet ver nooit zo ver dat er geen geloof hoop en liefde is op wat je nieuw vindt of achterlaat je weet dat die regenboog bestaat de kleuren heb je al gezien de hemel in het ongewis…

Scherpen messen snijden Door bot en vlees Struikelblokken die haar de weg versperren Indien mogelijk Al haar dromen vergruisd Ver van de mensen verwijderd De ochtend graaft een zonnige dag Ver van de leugen verwijderd In de toren zwijgen de klokken Tezamen met de gitaren "Besef dat wel," Deze intrige: "dit valse spel" Reeds…

De haven ver van gevaren. De weg ver van de branden. Buiten het zicht van Lucifer. Deze plaats heet Moeder.... Daar gekomen, rust gevonden. De euforie, dit mirakel aanschouwen op aarde. Hemelse geluiden uit lichte harten. Nergens, maar hier te vinden....…

Het samenzijn weegt op de dingen verdwenen in het leven zelf ongemerkt, vervangen of vervormd Zonder tijd alleen ver-anderen wars van onbestaand verleden zonder verborgen oorzaak.…

lange schaduwen werpt de avondzon bij het onder gaan op de dijk tot ver in de kwelder zie ik helder mijn omtrek uitgerekt staan aan de overkant ligt Emden fel in het avondlicht en meer naar rechts Borssum daar tegenover aan deze kant van de Eems niet ver van Torum lag Wilgum waar in 1277 de Eems door haar oever brak het kwam niet…

over huis en hof mijn wilde ziel met wie je niet goed over open zee kunt reizen blijft op het eiland met vrije blik kijkt ze uit het open raam ver voorbij de wal naar de bewegingen van het water…

Ver van onze angsten. Ver van elk probleem.…

Hij heeft hen herkend, van ver al En blijft rustig bij de zaak. Soms schiet hij uit zijn slungelhouding wakker Zijn slangehals recht als een hamersteel Zijn snavel een wapen. Aldus versteend staat hij een lange wijle, En stoot toe. Statig brengt hij zijn vis Meters ver aan land, laat hem Los, laat hem Spartelen in 't gras.…

We hebben ver gereisd zonder een huis Maar niet zonder een ster. Niet zonder een visioen, niet zonder droom. De weg lijkt eindeloos lang en ver. Maar Ik zeg je, ze is niet verder dan een gedachte. We reizen op het Licht Alle ballast overboord. Een reis op de wind.…

Als oud-Mokumgast - met voorouders uit diezelfde stad - richt ik mij op een andere wind, een die de stad tot ver in deze eeuw dreigt te overspoelen... _________________________________ 'k Ben blij dat ik niet meer naar Mokum hoef De zeventiende-eeuwse Prinsengracht De metro die mij naar de wijken bracht Ver buiten 't centrum, weg…

Zinloos draai ik in mijn gevoelens Alle emoties afgetast Maar niets doet me gloeien naar Een onweerstaanbaar samen zijn Te ver van wal geraakt Er is geen terug keren meer aan Maar het doet me pijn Om te constateren Dat het vaarwel zal zijn…

ze zweeft ver weg naar de zon toe hoog en veilig in haar eigen wereldje vol gedachten vol dromen vol hoop … zo bang voor die ene fatale aanraking…

ze zweeft ver weg naar de zon toe hoog en veilig in haar eigen wereldje vol gedachten vol dromen vol hoop … zo bang voor die ene fatale aanraking…

Wolken verdwijnen Nemen gedachten mee Vliegen door stormen Ver over land en zee Gedachten vervliegen Verdwijnen in lucht Stormen nemen af En ik denk, zucht...…

Ver weg hier vandaan waar iedereen gelukkig is daar ben jij heengegaan mij achterlatend in de duisternis het verdriet zal altijd blijven woorden worden klein en zacht zo zal ik zwijgen met mooie herinneringen in mijn hart…

Men hoopt uit een vergeten ver verleden Een stukje van de sluier op te lichten Van wat de Marokkanen toen verrichtten Door als verzetsheld dapper op te treden Maar weet je, Amsterdammers, hoe je scoort? Geef leuk wat lesjes hier, in Feyenoord!…

Zo slank en voornaam, hoed met deinende veren, een korte bontjas op een mooie japon. Maar ook zo alleen, wat haar schrikbeeld was. Daarom die vlucht in dikke alledaagsheid, waardoor zij één van ons allen leek.…

Herinneringen aan een leven Zitten in een warrig hoofd De enkele heldere momenten Worden vluchtig, zacht gedoofd Met een glimlach om de lippen Nagenietend van een liefdevol bestaan Ben je hier, maar toch ook mijlen ver van hier vandaan…