Alle inzendingen over Nooit te ver.

Het heilige vuur nog nooit zo ver weggeweest en toch ontvlambaar…

Had ik nooit een vers gelezen, Mocht ik nu geen dichter wezen: Had ik van het geitenweitje Met zijn klaaglijk krijtend geitje In mijn jonkheid niet vernomen.…

Kijk naar haar verleden, zoveel geleden, zoveel doorstaan, nooit zo ver gegaan. Ginds, daar of nergens. Nooit, hier of ergens. Alles vergaat tot gruis, geen echte thuis. Geen vader, geen moeder geen zuster, geen broeder geen vriend, geen vriendin het touw, daar zinkt ze in.…

Te lang al heb ik Mijzelf in jou verloren Te vaak al door dik en dun Je op handen gedragen Terwijl dat voor jou nooit Zichtbaar was, en nooit te Ver kon gaan - zie ik Eindelijk in dat ik de Mot ben die zonder uitzicht Op beter om jouw kaarsje In steeds kleiner wordende Kringetjes zijn leven aan Het verliezen is…

ver van de oevers…

het weten van een nieuw begin doet alles verzachten in gedachten kruip ik nog even bij je weg heel dicht tegen je aan en voel mij zo nooit ècht ver bij je vandaan.…

ach was het maar light verse, dan was het nooit zo ver gekomen... __________________________________ DWANGRIJM Ook poëzie is peinzen, prakkizeren Met vallen en met opstaan uitproberen Om schrappend op je schreden terug te keren En schud dan puzzelend iets uit je veren Wil men idee en woorden appreciëren Verkoop dan niet de huid,…

de horizon is niet ver nooit zo ver dat er geen geloof hoop en liefde is op wat je nieuw vindt of achterlaat je weet dat die regenboog bestaat de kleuren heb je al gezien de hemel in het ongewis…

zo ver weg zijn als ze lijken ze liggen in dezelfde vitrine te koop…

je hebt zo van die wieven die zien ze vliegen op de Amsterdamse Meeuwenlaan was er vorig jaar mei één die zag twee grauwe kiekendieven zij werd een roepende in de woestijn deze breed gevleugelden gesignaleerd in bij voorbeeld Doodstil Usquert Robbenoord of Oosterwijtwerd het was nooit zo ver gekomen ze was serieus genomen had zij in…

Dan was het nooit zo na, mijn God, maar ach, ook nooit zo ver!…

ver van het middelpunt vandaan.…

ver gekomen hij dolf in sneeuw en ijs het onderspit na maanden vol ontberingen en tobben maar Dick vervulde hier zijn stoutste dromen nu eerst Down Under en daarna Madrid dan wisselt hij weer doodleuk Arjen Robben…

Ik ben nog nooit zo ver weggeweest hoe dichter ik bij je kom hoe verder de verwijdering eerst had ik nog hoop dat is ook al verleden tijd hoe gaat zich dit oplossen hoe breien wij er een eind aan loskomen zullen we nooit want de intimiteit was te intens ik heb me totaal overgegeven mijn gedachten zijn altijd bij jou ruimte voor iets…

Omdat ik nooit één vers verzonnen heb dat zich om jouw schouders leggen liet als een warme arm of als een sjaal, maar je pover in mijn taal onthaalde, waar het altijd tochtig was, omdat ik door de eerzucht werd verteerd om 't plechtige verdriet van dikke kinderen of 't sjofele gesjacher van een meisjeslijf te spellen met een overspel van…

Een fikse vogel Gaat bijna zo gauw als een kogel; Doch in zijn kooi Vliegt hij nooit zo ver of zo mooi. Zijn jassen en japonnen, enfin al zijn kleren, Noemt een vogel: 'mijn veren'; En een kanarie heeft heel veel Van een jonge juffrouw in 't geel.…

Nooit opgeslokt, nooit reddeloos ver weggedreven. Steeds weer behouden herleid naar vertrouwde oevers. De parallelle belijning van een kronkelend bestaan. Veelvuldig ook in mij geweest – ontelbaar vele keren. Op haar beurt vrijelijk door mijn lijf gestroomd. Samengevloeid opgelost in lauwwarme ontvankelijkheid.…

Oorlogen veelal met een naam: de 80 jarige oorlog (Spanje-Nederland) De Frans-Duitse; de Engels-Franse; de Nederlands-Belgische; de 1ste wereldoorlog; de 2e wereldoorlog; de Koude Oorlog (Oost-West); de vuile oorlog (Argentinië); de Israëlisch-Palestijnse oorlogen En nu een wereldoorlog zonder naam of toch: de onverschillige oorlog de nieuwste…

Ik ben Rens, en hou van allerlei boeken, je hoeft me nooit ergens ver te zoeken Want ergens in een hoekje verstopt of gewoon zittend op de bank zit ik me met een boek te vermaken, denkend aan spannende avonturen die in de boekjes gebeuren, zit ik stiekem te gluren naar de volgende bladzij.…

Wat zou ik graag even een vogeltje zijn zodat de weg naar jou, niet meer ver was geen files nee, zelfs geen storing per trein hoe zou je reageren als jij zoiets nu las? Even neerstrijken om met jou te praten rust, iets waar ik naar op zoek ben voordat jij me straks toch moet verlaten geen mailtjes of iets geschreven met de pen.…

December is weer aangebroken, tijd van Sint en Zwarte Piet, tijd van marsepein en pepernoten, tijd van Kerstboom en een Piek. December is weer aangebroken en vergeet vooral niet, tijd van vrede is er; aangenomen, dat iedereen de waarde daarvan ziet! Want december mag dan aangebroken zijn niet iedereen vindt vrede even vanzelf en…

Impulsief en onvoorwaardelijk. vroeg je mij ten huwelijk, die dag. Tussen twee zoenen, klonk het antwoord zacht: “Ja ik wil, maar ‘k poets niet jouw schoenen.” Ik hoor nog steeds jouw schaterlach.…

Idioterie, heeft nooit iemand geholpen dat doet het nu evenmin al die slachtoffers en vluchtende mensen wat heeft het in vredesnaam voor zin? Zorg niet dat men je gaat haten dat kleine beetje mens wat -het nog niet doet hou op met je te verlaten op kogels, doden en land veroveren. Stop de oorlog want er is er geen: die winnaars kent!…

- hedendaags klankdicht voor immigranten uit de Nieuwe Wereld ter kennismaking met de mysterieuze keelklanken van Nippon - Nippon Honshu Tokyo Kyoto Yokohama Hiroshima Nagasaki Honda Fukuyama Kawasaki Fukushima Kobe Okinawa Osaka Hokkaido Sapporo Fuji Yama - - - - - - - - - - - - - - - - - hedendaags klankdicht…

In de wandelgang van ‘t oude hoofd dwaalt de drang van schrijven dat blijft bovendrijven in de kabbelende stroom van leven een gedachte die bewoog maar niet keren wilde het grote kind met zorgen dat in ontroering mijn moederhart verstilde en wagenwijd ontsloot ik neem het altijd mee toch eens los zal moeten laten tot voor de drempel…

Maar hij zei nooit meer, dat hij hield van mij.…

Waarom heeft dit onze vriendschap Op zo een manier kunnen verstoren Dacht dat men op een vriend kon bouwen Dacht dat vriendschap was om te vertrouwen Begrijp nu wat ik aan je had En bouw een muurtje rond mijn hart Zal me nooit nog aan een vriendschap hechten Hoef dan nooit nog met mijn gevoelens te vechten.…

Ik ben geen poëet of filosoof Beleef gewoon de realiteit Waarvoor jij nu je ogen zo graag sluit Drang en lust, Plots werd je bang En sloeg je op de vlucht. Goed wetend waar je aan begon. Maar het excuus wat je achteraf verzon, Sloeg bij mij in als een bom. Ik maak me niet meer kwaad. Hoogvliegers, Vallen meestal laag!…

blijf liever met mij alleen veilig en vertrouwd ik ga nergens heen dit is wat ik heb opgebouwd na alle ervaringen uit het verleden heb ik er genoeg van ik heb genoeg geleden voor mij nooit meer een man!…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven.…