Alle inzendingen over Nooitgenoeg

Nu vlucht en wankelt Koning Nooitgenoeg, Als ooit de olifant waarop hij joeg.…

Van dat hupsend en vinnig venijn dat als vraatzuchtig rupsje nooitgenoeg haar cocon beklemmend om mij sloeg lijkt de honger nooit gestild te zijn. Verstand nipt weer van appetijtelijk azijn als een groen blaadje slaat het zich voor de kop verdoofd als ik alles gelaten verkrop het verlangen krijgt men toch niet klein.…

Ooh, beeldschone papillon Koersend op de gang van de wind Fladderend van gazon naar gazon Onderwijl neerstrijkend op een slechts vergankelijke klaproos Even rustend Je prachtig gracieuze vleugels dansend in de zon Doch aan de einder wuift reeds een vergeet-mij-nietje jou tegemoet Verwachtingsvol passeer je zelfs de klavertjes, Zonder enig…