Alle inzendingen over Noorse schoonheid

de gletsjerrivier tussen de groen-grauwe bergen struikjes en mossen en alles daartussen beklimmen rots na rots tot in de ijle lucht die hun de adem beneemt dan resten de kale bergen niet alléén tussen Lom en Luster waar diep beneden in deze gekantelde wereld verglaasde spinaziegroene meren in de schuinte liggen in ongekende schoonheid…

Engelenvleugels op haar rug getatoeëerd en toch deed zij nors...…

Het ís ook een grap: Daar sta je als Noor, zonder noren……

o Naakte liefde, grijs en broos; mijn arme herfst, uw lent’ genaderd: een moede wingerd, bloed-dooraderd, die lenkt naar nieuwe oktober-roos; een arme, bibberende schaâuwe die duister om uw schoonheid rilt; - - o norse min, die danken wilt noch durft te rouwen… ------------------------------------------------------------------------- uit…

Terwijl mijn bange norse vriend in bed zit te rillen in zijn Noorse trui bedenk ik nòg meer liefde en hoe die liefde te beginnen. De buren spelen vals piano maar wel met gevoel. Zó wil ik leven, vals maar met gevoel.…

Veel bajesbazen hebben Fred gemeld: Niet elke delinquent is vluchtgevaarlijk Wat minder sloten is dus niet bezwaarlijk De nor moet blijven, ondanks minder geld Geef boeven ook een taak: elkaar bewaken (Helpt tevens om snel uit de nor te raken)…

Een ouderwetse winter ontbreekt dit jaar: banale regens en kleinschalig weer roeren de bebouwde kom. Niemand weet dat Fimbul komend is en Fenris zich al uitrekt, loert, vraatzuchtig gaapt . Alleen de zuivere regenkinderen, uit de beschutting van polders en akkers te voorschijn gekropen, de dijk op- gegaan met een omhaal van kleding zeggen…

Met wankele benen van de dronken boot nog zonder een plek om te verblijven In kou en regen van haven naar stad vluchten naar het museum de warmte van de kunst Zalen met schilderijen van Munch Wij kenden niet eens zijn naam wisten wij veel… van hem, dè Noorse schilder van het licht en het duister van die eeuwige schreeuw…

(bij een literaire kennismaking met Noorse auteurs) 'voor een volk getekend door lange winters die niet onopgemerkt aan hen zijn voorbijgegaan' in de verhalen van Noorse schrijvers proef ik melancholie zwaartekracht maar ook wreedheid huivering en pijn soms iets van tederheid en dan opeens als je het niet verwacht…

Er is een grote norse neger in mij neergedaald Nu ik gezien heb hoe de Sint dit jaar werd ingehaald (met dank aan Lucebert)…

Op de fjordhelling grazen geiten onbezorgd hun leven slijtend, beelden al springend de aard der Noorse vertellingen.…

benen Ik mag haar warme genegenheid en charmes even lenen Een serene oude abdij helpt mijn hart haar flinke dorst te lessen Omarmende warme tederheid kus ik zacht, ze houdt me bij de lessen Helblauwe wolken tillen mijn allermooiste dromen ter hemelen Je reikt me je sierlijke hand dus ik beloof je plechtig niet meer te kemelen Die oneindige Schoonheid…

Na diepgaand Oxfords geëpibreer blijkt de Noor 't best geëvrouwcipeerd. Hij wast en hij plast en ordent de kast .... Over de Vikings geen slecht woord meer !…

Zijn hondenroedel sleepte de boedel waarop hij de vlag hield als fiere Noor.…

al ben je nog zo nors knorrepotknorderig riet staat te wuiven al keer jij je rug…

Wat wij kunnen: meeneuriën, nors voor ons uitkijken, energiek of juist bedremmeld protesteren - maar achter alles zingt de zinloosheid haar kalme, onopvallende lied, dat elke stilte die we laten vallen onverdraaglijk maakt. Niet mooi is die muziek! Maar zo groot onze hang naar de schoonheid: willoos laten we ons grijpen.…

rugzak op de rug, wollen muts op het hoofd warmt tot aan de ogen, waarin al de koppige sterren als kolen gloeien, met onafzienbare tijd voor beide voeten, je schopt het niet weg, je loopt er triomfantelijk doorheen, géén verholen blik terug, omarmt de berg met je verhalen die zegevierend wordt beklommen, om uit het zicht in eigen schoonheid…

Er was eens in het hoge noorden een ridder die serieus ontspoorde. Hij trok onvervaard zelfs zonder wit paard ten eiland om er te gaan moorden.…

Kleine berken geven steile bergen allemaal hoofden vol dicht krullend haar. Een sneeuwschedel toont zich, glanzend en klaar, om hard drukkend stroompjes te verbergen. Het verleden wilde ruig bestaan vergen. Dagen der arbeid waren lang en zwaar. Avondspraak maakte ruw leven draagbaar met verhalen van trollen en dwergen. Het geliefde fjorden…

Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme. Haar naam? Die felle blonde? Voor zeker Margriet. ’t Kan me echt niet schelen, verdomme. Zo’n lichaam? Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied. Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme. Wat ’n blaam? Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet. Mijn stoer imago wankelt naar…

Vandaag waarlijk veel gras gevreten Heden zo spijtig, wel een must. Men mag alles slikken en bovenop nog pikken Ons land wordt nooit meer wat het was, die dikke klasse. Aanvaarden wat je niet kan veranderen; knappe slagzin Nooit zal ik zowat vijftig sjaaltjes om mijn hals knopen hoor. Partner en ik werkten tal van jaren wel voltijds Bruto…

ik liep niet zomaar voorbij want ik keek en zag schoonheid in natuur waaraan ik niet voorbij kon.…

Een bajesklant uit Lichtenvoorde zei dat hem de nor niet bekoorde. "Ik kijk door de ruit, maar kan er niet uit." En hij vond dat zoiets niet hoorde. ...uit een belevingsonderzoek blijkt dat gedetineerden het leven in de gevangenis saai en eentonig vinden...…

Een Noors partijtje wenst dat men hen eert om wat zij tegen terrorisme deden. Ik nomineer daarom Regilio Tuur voor de Nobelprijs voor Literatuur.…

Heeft u het E-woord al zacht uitgesproken Uw schaatsen al voorzichtig uit het vet Verwachtingsvol al dagen binnenpret Uw bloed al bijna aan het overkoken Van IJlst naar Sloten maar voorbij Stavoren Moet u naar Hinde loopen met uw noren…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

De dochter van de onbekende rots verdraagt vijftien graden vorst en steekt bij dooi de kop weer op Dit witte sterretje, dit eenzaam godsbewijs door vaders gele klomp elk voorjaar aangewezen ------------------------------------- uit: 'Binnen de wildroosters', 2012.…

Geronde stenen met wrakhout in schuim zeewier, plastic, kwallen Meeuwen op jacht eeuwig en altijd slechts ontevreden kijkend Zon als ploert, hitte terwijl golven blijven ronden, smelt ik plotseling…

Ach waren wij geen twintigste maar middeleeuwse dichters zouden wij als vlinders mooie woorden laten dansen Van aangezicht tot aangezicht met elk van bei de schoonste maagd de liefste deern van stad en streek aan onze zij Helaas, wij leven en zij zweven niet, in deze tijd zijn 't anonieme vlinders waar ons woord…

Lieve Zoë In deze warme julinacht zingen de kleine dingen Maar je vacht, o je vacht !? zit vol met kleefkruidballen Het plaagkruid stond op wacht!…