Alle inzendingen over OPLUCHTING

ik droomde, ik was in de realiteit man, man, man, dat was verschrikkelijk maar plots werd ik wakker wat een opluchting, dat zeg ik je wat een opluchting dat het slechts een droom bleek te zijn…

Het beest in mijn hart Smekend om vrij te worden Ik laat je maar gaan…

in mij smelt de sneeuw en breekt het ijs de wind verjaagt de koude drukte iets van lachen of van snikken is te horen het vallen van een steen…

Zwart in een kleine ruimte Wazige vlakken door het raam Druppels rollen langs mijn wangen Het wordt te warm Mijn ogen sluiten en openen Adem in mij nek Weg uit deze beklemming Wapperende haren Tranen rollen over mijn wangen Van de harde wind Uit het geopende raam…

Atleten moeten optimaal presteren. Het IOC wil enkel maar records, geen klacht, geen principiële tour de force, niet protesteren, maar slechts triomferen. Dus sporter zwijg! Zwelg in medaillezucht! In China is geen vuiltje aan de lucht.…

zijn buik Tibet in zijn schoenen ontlasting in de neus als het aan hem ligt gaat hij dood zonder dat hij het merkt vol van zinloos combineert hij woorden tot knoeiboel vandaag leest hij voor onomstandig verscholen in wording blijkt iedere motivatie inwisselbaar niemand houdt zich nog bezig met de koran wat een opluchting…

Het bekende bijbelboek Openbaring meldt huiveringwekkende harde strijd van Satans macht met God en aards beleid. Vastbesloten, aansluipende dreiging? Engelen juichen de overwinning; het ganse heelal is stralend verblijd. Nieuwe Wereld voor alle eeuwigheid: de mensheid aanschouwt haar schoonste kroning! De apostel brengt zienswijze in zijn…

Verbaasd en verrukt laat deze stad zich vastleggen Als westerling geniet ik hier de tijd In combinatie met het allesbe- halve vormeloze landschap Rijdt de landrover in stijl en goed geoutilleerd door en óver de groene heuvels De koudste hoofdstad van de wereld is 's zomers een verademing Ulaanbaatar, zomer 2001…

Het vertrouwde woonkasteel verlaten. Een korte reis vol springende vrees van een beloerde, weerloze koolmees. Bemoediging mag slechts flauwtjes baten... Een vreemde gang in, wachtend _ gelaten, omringd door gefluister, onvatbaar en hees. Vastgebonden worden aan ziel en vlees. Stinkend gas ruiken: het bewustzijn laten. Pas ontwaakt, met…

De hele dag gewinkeld in de stad. Qua tassen is mijn vrouw nogal kieskeurig, het maakt haar fanatiek en mij humeurig, maar tien voor zes, jawel, toen vond ze wat. Hetgeen mij dan onnoemelijk behaagt, dus vlag in top, de tas eraan: geslaagd!…

Je insinuerende ogen een parodie op de dood slepen aan aan aan tot je beslist te slapen zoals het laatste blad van een boek hou je het einde open door de woorden los te laten vliegen over de spiegel komen ooit nog terug zoals de dood maar dan echt…

~~~ meer dan een nachtelijk regenbuitje was het niet een verfrissend heldere vervaging van het stof dat al dwarrelend tot breinstorm was aangewakkerd een herkristallisatie van verlaten omwegen in- en overzichtelijk in dauw gedrenkt vol wonderlijk snel opgeloste vertrouwde visies de verlossende kijk van het incontinente oog tekent met…

Oude bomen verbergen hun stille geheimen tussen de wortels zolang hun takken nieuw leven brengen Langzaam loop ik langs waterrijk landschap waar traag de zon de horizon verwarmt tot de beklemming langzaam weer loslaat ogen gewend raken aan het heldere licht ik voel een zucht slaak een kreet er is weer leven…

Buitengewone opluchting toen jij mij zei ach Du mimosa…

Ik voel me leeg Diepteloos Mijn gevoelens stromen over En toch geen opluchting geen blijdschap Niet pijnloos maar stekend Walgelijk Zonder tranen Geen geluid Stilte Leegte Pijn…

Opluchting na de provinciale staten. Niets staat een formatie in de weg. Behalve domme pech, en koninklijke onverlaten. Zonder hapering toch gestotter, van onze eigen Harry Potter.…

de dood is een gebarsten raam dat breekt desnoods in duizend stukjes de dood is definitief zwart een opluchting voor de man die het al meegemaakt had. --gebaseerd op de structuur van Liefde is, Ed Franck--…

na elke aanval probeert ze met een glimlach haar mondhoeken uit symmetrie stelt gerust laat de grimas verdwijnen een gemeende lach gaat leven zweemt naar haar ogen parallel in opluchting…

na elke aanval probeert ze met een glimlach haar mondhoeken uit symmetrie stelt gerust laat de grimas verdwijnen een gemeende lach gaat leven zweemt naar haar ogen parallel in opluchting…

Mij toegeworpen redt een verdriet zich uit golven van loshangend waaien in een lawaai van vers gewassen wit buiten adem maak ik een sprong in de uitgeputte diepte van een opluchting -------------------------------- uit: 'Het liegend Konijn' 2012.…

opluchting was een mening uit je lijden toen bevrijd veel te vroeg dat je heenging het gemis is nu een feit dat het zolang ging duren kon niemand jou verklaren seconden minuten uren weken maanden jaren plots was daar de pijn je ging je leven hier verruilen maar als ik zo opgelucht moet zijn waarom moet ik dan steeds huilen…

aarzelend stap ik binnen op zoek naar kracht vertrokken door onmacht ontsteken van een klein licht verwarmd alvast mijn blik beklemming in de borst verdriet dat er uit wil zittend sluit ik mijn ogen water van zout vloeit rijkelijk over mijn wangen ik heb weer moed om op te staan ongemerkt heeft het me deugd gedaan…

Vloeibaarder gevoel meestert zich reeds verdringt droge lucht die adem beneemt adem water in woestijn weer uit heel langzaam lost het op…

ik sprong in het gat tussen toppen van bomen en toen was er lucht…

Schrale frisse wind een lucht vol wolkenschilderijen boven de bomen met vage groene waas. Op dor hout alleen forsythia of azalea molles. Verder geen uitbundige bloei of bloemenpracht. Is dit lente? Jáááá……!!! Nog maar begin april.…

De Hollandse regering kan wel roepen Van dat haar houding stoer en strijdbaar is Nu oorlog welhaast onvermijdbaar is Maar toch stuurt men geen Nederlandse troepen (Tot opluchting van ene S. Hoessein Die anders vast zijn land ontvlucht zou zijn)…

Bidden kan opluchten óók zonder woorden door gewoon even stil te zijn voor God.…

Een opluchting; ik vind het toch wel fijn Dat ik geen piekbelaster blijk te zijn…

nee, ik sla niet op mijn borst dat ik niet vloek maar het geeft bevrijding rotte tijding vraagt erom rond en krachtig allemachtig hoor ik wat ik zeg ik pak denkbeeldig in afzien van geveinsde vroom wals mooie woorden plat terug wil ik realiteit onderweg blijf ik toch waarschijnlijk moedwillig steken bij mensen die mij lief zijn…

Ik belde eens, na een wanhoopsnacht vol angst en liefdespijn, mijn beste vriend: waar of die dacht dat mijn Jeanette kon zijn. Ach! ik had me weer eens op hol gebracht om niks. Om mijn ziek brein. Want dáár klonk, slaperig, héél zacht, Jeanette over de lijn. ---------------------------------- uit: 'Van harte beterschap', 1982.…