Alle inzendingen over Oeverloze taal

vandaag geleerde woorden is hernieuwde oudheid die zich verder spreidt met het verstrekken van de tijd nieuwe woorden zijn er niet meer zoveel een koppeling van oude of een intonatie verschil toch voer ik mijn gedachten langs gedragen truien en lentebrieven ook al ziet niemand mij dromen in deze tuin van oeverloze taal ik verlang…

Om toch weer originele clichés te vinden en de teksten goed te praten met toegankelijke inhoud voelbaar die kennelijk even zijn zoekgeraakt, boven de taalgrens waar alles oeverloos wordt, vrij te ademen soms in de beeldvorming die we aan de dubbelzinnigheid van twijfel overlaten. Soms dicht een vers zichzelf en soms slaat het…

Niet te tellen de tranen niet te herstellen het verdriet. Niet te stelpen de tranenstroom dus doet ze gewoon niks, laat de stroom Lopen. Want verdriet stop je niet!…

Rood is de horizon door gefluister van wind gevangen in jouw ziel in jouw taal bloeien chrysanten bruin in een kroeg omgeving stelt zich voor aan vriend, droom en ratio beweging neemt iets terug van denken, voelen, tasten een droomseconde hier vandaan ligt een oeverloze droom te genieten in het zoeklicht.…

een oeverloze droom te wachten om te ontwaken te genieten in het zoeklicht om jou te ontmoeten kompaan van stille taal.…

de blik op oneindig blauw oeverloze kabbelbabbel aan het deinende water riet neemt een loopje…

tot over je oren in een oeverloze plas kringen walsen synchroon curven op het water baltsen en dan kunnen zoenen en niet durven…

Nog jarenlang vond zij herinneringen Getuigen van zijn oeverloze last Door eigen zwakheid zover opgetast Dat zelfs haar liefde hem niet meer kon dwingen Want aan zijn noodlot viel niets af te dingen Het teken stond al in zijn ziel gekrast Nog jarenlang vond zij herinneringen Getuigen van zijn oeverloze last Zij zag het aan, al zijn ontluisteringen…

ongrijpbaar soms het woord als tekens aan de wand of in bloemrijke taal over liefde en het oud verhaal het oeverloze lettermengsel als leeftocht voor de ziel danst als buigende zwanen op krakend witgewolkt papier geurend gekleurd beschrijft het wonderschone schrift in talloze minnewoorden het mooiste liefdesdicht somtijds achteloos…

wij zijn dwergen die aan het grootse appeleren wij banen ons een weg vanuit een stoel waar we onze dromen projecteren wij hinkelen achter op onze hoogtechnologische benen wijzend naar de buitenmenselijke einder vol epossen van vuurstenen tot androïden ooit bemannen wij de regenmakerlasers van op onze droomeilanden ons ozonrijk boven de…

Ik baal van deze monarchieterreur van oeverloze stroom oranjebitter, van dat oranjeglitter en -geschitter, dat wauwelende Willem IV gezeur… Voor iemand zonder dit soort interesse is deze tijd één lange kreuningsmesse!…

Toen volgde een oeverloze golf verdriet. Zo kwam je naar me toe in die andere meimaand toen we voor het laatst samen waren op de rand reeds van de breuklijn.…

Bodemloze oeverloze dagen en ijskoude eindeloze nachten heb ik gewacht op de prins die nooit is gekomen. Maar als hij kwam, zou ik hem nu nog herkennen? Ik aarzel, ril, en nestel me in de vertrouwde armen van de eenzaamheid.…

na dagen van aanwaaiende regens slingert er een oeverloze stilte door de velden droomt zich volop aan traagheid wennend een weg naar zee om zich in het eentonig rumoer van golven als gewezen bewogenheid uit te ademen…

Tergend langzaam worden gedachten weer begaanbaar, verbleken metaforen in de tijd, zwerven purper deeltjes taal in kortstondige regenbogen, gekastijd door toevalligheid, kwinkslagen schieten droom – kastelen aan flarden, associaties van herinneringen uit het niets en uit wollige kluwens van overtal en hernieuwde nalatigheid.…

Cruijff vindt de bondscoach veel te snel gekozen Hij pleit hierbij voor meer bedachtzaamheid Dat heeft ie, in zíjn kandidatentijd Gepraktiseerd tot in het oeverloze Maar ja, J.C. is groots in elke orde Zowel van Ooit Geweest als Nooit Geworden…

Als de kop bovenop zit, de munt onder, is het geen wonder dat er oeverloze discussies zullen ontstaan, echter, als de kop onderop zit de munt ligt naar boven, kan ik je in elk geval beloven, dat er recht zal worden gedaan, want dat zal altijd zegevieren!…

wat er nu voor of achter ’nadat’ volgt waarom beginnen met lange zinnen en kort eindigen? het zicht is geheel aan mij wie bepaalt de regels? zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren…

Niets zo zorgwekkend als een gulzige hemelbestormer die ons naar het oeverloze oord van oorlogen brengt. Niets krachtiger dan beroofd worden toch besluiten te dansen onze huid fragiel als rijstpapier…

Scribendo tegen klippen op doordesemd in het licht van oeverloze onderhuidse tinteling in manuscripten fijn bewerkt tot folianten ossenhamstring goud op snee leren monster tintelend van zonderlinge zadenkruiden onverkort en onvermengd uit diets Veculiaans idioom…

Je raakt mijn ziel zó diep, dat ik van mijn hoge wolk, als door een pijl getroffen, neerstort in een oeverloze oceaan, waar ik mij, volledig aan stukken gevallen, gezonken naar een veel te diepe bodem, bijeen probeer te rapen. Het ziet er naar uit dat ik vooralsnog volkomen gevloerd ben.…

Met een sponde aan tijd lag hij haar tegenwicht te wimpelen (tegen de haren in) de heldendaden tilde hij naar haar ledenen op het lemma in het splijten van een paar seconden en een weinig stuurmanskunst zij telde zijn paar gespleten borstharen getuige van wat speelgoedgeluk hier in zijn moestuin het oeverloze emmeren de glunder op zijn…

Met een sponde aan tijd lag hij haar tegenwicht te wimpelen (tegen de haren in) de heldendaden tilde hij naar haar ledenen op het lemma in het splijten van een paar seconden en een weinig stuurmanskunst zij telde zijn paar gespleten borstharen getuige van wat speelgoedgeluk hier in zijn moestuin het oeverloze emmeren de glunder op zijn…

toekomst ervaren met één enkele bloem die zijn exquise geur verspreidt een oeverloze grensoverschrijdende onvermijdelijke beleving welke mijn wereld compleet verandert niet langer verloren in de schaduw van een grijze wind maar midden vruchtbaar makend leven eindelijk Liefde vindt…

wazig mijn verlangen met oeverloze spijt als parelende tranen die jij voor mij ooit liet aanvaard mijn broze handen zacht troostend gestreel jou rakend als een veder teder als een lied in gefluister van woorden een kus naar jou toe na morgen is vandaag een dag zonder verdriet…

Het oeverloze. Het zelveloze. Het zedeloze. Het radeloze. Het redeloze. Het peilloze. Het zinloze. Vrijheid. Het paradoxale. Bron van Angst. Bron van Moed.…

Dromende zee Als ik droom is de wereld mooier dan ik in realiteit beleef droom de mensheid waardiger dan ik die ervaar daar leef ik vele jaren mee die twee samen droomde ik als een wonder van groei en liefde die droom droomde ik als druppel van mijn zijn vloeiend in een oeverloze zee * Anneke Bakker…

In mijn schamel sloepje zal ik oeverloze tijden varen over wateren die niemand ziet het stille roeien over de rivieren in mijn hoofd verre, eenzame plaatsen in mijn diepste ik kabbelende fantasie vol zacht ruisende melodie die leidt naar een warme open zee waarin ik opnieuw mezelf mag zijn…

in de nacht dwarrelt de vlinder vleugelslag in schaduw aan de wand omdat wakkerend kaarslicht vertelt van liefde en van dromen hij slaapt met zijn hoofd tegen haar hartenklop zij tekent met haar vinger oeverloze verlangens op het behang zilver glimlacht de maan, aan de sterrenhemel als de vlinder neerstrijkt op haar lippen in een zachte…

hoe een dag deel wordt van een kinderboek waarin zwarte pennenstreken een vissenoog omzeilen er dwarrelt iets van droogte door het raam en de geur van kaneel hangt al dagen aan de lijn het dobberen van de kleine kajak legt het oeverloze bloot van water dat blijft stromen een boek eindigt waar het ooit begon in de moederschoot…