Wat spot mijn oog, daar in het ver?
Gedreven, nog niet vervlogen.
Wat spot mijn oog, daar her en der?
Als katten muizen, mauwen ze niet.
Waar gaat het over, waar gaat het heen?
Geef mij een arm, ik jou een been.
Gedreven, nog niet vervlogen,
maar altijd en immer,
besluitenloos bewogen.…
De dieren van reeds uitgestorven rassen
Die zijn bewaard op de Galapagos
Zijn door een olieramp alsnog de klos
Tenzij iemand dit varkentje kan wassen.
Maar godzijdank ging Lenie 't Hart reeds scheep
Met boenders, schuurpapier en groene zeep.…
Als schipbreuk weer een olieramp veroorzaakt
En alle vogels en de vissen sterven.
Als tankers weer het leefmilieu bederven
En telkens weer de Spaanse kust vervuild raakt.
Als tankvaart weer eens geldzucht is gebleken
Wie kan er dán nog van Prestige spreken?…
Drama, het is echt huilen met de pet
De olieramp is reeds een ware klucht
Nu komt deze troep ook al uit de lucht
De eerste filmpjes staan nu op het net
Toch zegt de Europeaan met wat schroom
Dit is toch de Amerikaanse droom?
Bron: Het regent olie in Amerika door Ramon Klijnstra op wacholland.org…
Het lukt BP met geen mogelijkheid het gat te dichten
terwijl de habitat wordt verstoord
Een compleet zeeleven uitgemoord
komen er nog steeds desastreuze berichten.
Straks komt Hans Brinker nog op de proppen
Om zijn vinger in het gat te stoppen.…
Stil verwijt,
aan veiligheid van mens en milieu,
Olieramp, olieland, vervuilde plekjes.
Een oliestrand die niemand troost.
Verantwoordelijkheid morgen..
zomaar in de grote zee geloosd.
Als eraan maar genoeg verdient
kan worden geeft het niet,
de kleine vogelmoorden, halfdode
olievogels die als beesten creveren.…
Nee er is geen organisatie
die in’t fris geschoren woud
tussen het wegrottende hout
van een subtropische natie
oranje klontjes heeft gevonden
waarin versteende bijterbijen
-die ooit op raptorsap gedijden-
door tijd en ruimte ongeschonden
waarmee een maffe wetenschapper
(die het idee kreeg bij de kapper)
het dinosaurus klonen klaarde…
oliegolven die de zee bedekken
de zo zeewaardige en aardige
vissen en vogels nekken
land moeras en stranden vervuilen
als aanklagende gedenkzuilen
ondertussen blijft
moeder aarde lekken
in slagaardelijke bloeding
haar levenssappen
ter nagedachtenis hoe wij...…