Alle inzendingen over Olivier

ik kwam jou tegen in een donker steegje duwde je tegen de muur rond 2 uur de maan glansde in je ogen ik voelde de passie was nog high van de assie je naam wist ik niet alleen je vermogen…

voor olivier jij bent zo ver ik zie je zo weinig waar is de passie? waar is het vuur? bij ons... als we elkaar eindelijk zien dan spat de spanning ervan af je zus ziet het zelfs ik mis je...meer en meer Xx..xenia…

vandaag 23 februari 2022 is bananenbrooddag aldus de AH nieuwsbrief die als eerste in mijn inbox kwam wellicht is er ook oorlog rondom Oost-Oekraïne wachten 190.000 troepen volgens betrouwbare bronnen een bananenplant is in werkelijkheid een kruid zegt Wikipedia en een banaan dus geen vrucht maar een groente vandaag kies ik voor een…

kijk ik terug en vraag me af hoeveel is dat? alles wat ik had kunnen worden de notaris blijft pragmatisch het vermogen is de bezittingen min de schulden wat een geweldige show! zo’n garageverkoop de spullen die me bezig hebben gehouden smelten langzamerhand in de lentezon het is toch lachen al de regels en clausules en dit bittere…

Op slot Bommelstein is het aangenaam bekomen na wilde belevenissen heer Bommel en Tom Poes rusten beiden in de huiselijk ingerichte zaal de zware Olivier leunt behaaglijk in een grote zetel met gerieflijke steun zijn jonge vriend zit tegenover hem op een stevig zitkussen het geheven glas wijn weerspiegelt zacht maanlicht laat roerig…

Na tegenslag, dan wel overwinning moet Olivier zich steevast afvragen: "Wat was hierover mijn vaders mening?"…

Een langgerekte frase van violen Rijst boven pianissimo-akkoorden In blauw en goud-rood tinten zonder woorden Eucharistie en Kruis als God-symbolen Het zijn vergeten offers voor 't Geloof De Zonde roetsjt glissando in de kloof…

Waar is mensen de tijd van pa Pinkelman van Olivier B. Bommel nou toch gebleven, daar genoot ik elke morgen steevast van nu lees ik vaak de ellende van het leven. In elkaar slaan, elkaar haten, naar het werk gaan geschrokken en gelaten.…

Olivier Bommel en Tom Poes bezoeken dikwijls Donker Bomen Bos bij Rommeldam, waar avontuur loert achter elke boomstam, hen roept naar onbekende wereldhoeken. Na griezelig wagen en onderzoeken komen de twee vrienden, vermoeid en stram, terug in dit rijk van schimmel en zwam. Hun belevenis bereikt de boeken.…

Mijn voeten laten natte sporen achter aan de kant. Niet of nauwelijks, te verdragen, De dingen die mijn ogen zagen. Langzaam klim ik hoger, klevend aan het zand. Druppels zoeken de weg naar beneden of verdampen snel in de lucht. Beetje bij beetje, begin ik te geloven dat ik het ga halen, maar dat wordt vergeten door een enkele diepe…

Zachtjes stroomt het over, Je komt eventjes bij mij. We dansen samen naar hoger, De douchekop... Ik kan er maar niet bij.…

en er lag nog een kaart, of je bellen wil, want je nam niet op schrijft ze en je neemt altijd op of je nog langskomt vraagt ze, want dat had je haar gezegd, ach laatst nog, dat je in de buurt zou zijn en ze stuurt een kaart om je te zeggen dat ze weg is als je komt ik zet 'm bij je graf…

Een tovergrot maakt Olivier klaar en rein. De wilde wensen mogen rustig vergaan; opnieuw bestaat de baas van Bommelstein.…

Olivier vat de wenk der torentransen: "Bewonder 's voorouders hof, thans jouw deel. Zie de bloei, fijntjes toch onnoemelijk veel; mag iets ervan de salontafel kransen?" Hij plukt wat bonte, tere kroontjes vol geur, hoort niet Tom Poes' verre verschrikte gil; een ongenode bok nadert, eerst stil.…

getijden heen in het vergankelijke mee te trekken daar, buitenaf verbeeldt hij als minimalist het wezen van de schepping in eeuwige verwachting en vertelt ons vaak in turquoise of in opvallende gevulde leegte wat een almacht zou willen hij is daardoor een artistiek klankbord met grote achting (Olivier…

koffie ik meer dan jij decor is het maïsveld dat buiten jouw atelier reeds mensenhoog torent we praten over muziek klanken die roeren in jouw ziel en het doek vinden in soms harde tinten ook vaak in lege ruimtes die tot verbeelding spreken ogende handen zetten de spiegel van reflectie op ingekaderd wit vertellen de wanden mij Olivier…

Kom mee naar buiten, zegt Nico de Haan En laat je pan- en herdersfluit maar staan Doch toonkunstschrijver Olivier Messiaen Zou met z'n patefóón naar buiten gaan Als vogelaar, voor één der laureaten Al was hij Edith Piaf en Patachou Jacques Brel en Yves Montand nog lang niet moe Hij luisterde, in 't vroege ochtenduur Naar vogelzang…

Heer Bommel toont zich in zijn vroege bekendheid vaak doodgemoedereerd zonder enige kleding op Bommelstein zit hij genoegzaam in een stoel rookt vol genot zijn lange pijp die blote bruine berenvacht mag wie dan ook zien een sprong in het water kent geen zwembroek Olivier Berendinus wordt ouder en kuiser draagt meestal een open jas…

Liepen vroeger bij nood armoe liefde algemeen de streken in het land nog gruwelijk uit de hand de mens de mens een slang maar nu zijn in ons taalgebied nog slechts Belgen voor listen bang Niet echt met Heer Bommel bekend die ze door zijn hulp in bange dagen niet liet bedenken maar verzinnen Taalverschuiving met nu rendement Den Haag…

In het lome lover minnemeen ik mijne zoele Poezel; hij is wobbe, hij is leen, wuftig kozer en te koezel. Poezels krollig en in broei wijl wij minneweer; in galenzang en moenengloei stoeien Poezel en zijn heer. ’t Zwerk donkert, de kniepert loeit, een vale walm giert en woeit, de kim molmt tot waangetier, schuksels schokken elk liefdesdier…

- sokken aan zijn behaarde voeten Olivier bezoekt het huisje van zijn vriendin juffrouw Doddel glijdt bij 't afstapje uit schopt daarbij het dienblad uit gastvrouws handen weg kan en kopjes vallen kapot wat zij hem van harte vergeeft maar hijzelf heeft grote spijt de berouwvolle keert spoedig terug met een emmer vol tulpen wil zich…