Alle inzendingen over Omzien OR Beschouwen

Hoe zoet, hoe mooi en eigenlijk welhaast te mooi om waar te zijn En nu dan toch al veel te vroeg weggewaaid al die vergeten verwachtingsvolle woorden de ooit zo zacht uitgesproken beloften verwijzend naar een nieuwe horizon Die uiteindelijk maar niet kwam. Zonde.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Ontkomen we niet aan de dagen, de weken laat staan de maanden en straks de jaren. Tikken ze als roodborstjes tegen de ruiten ontsnappen ze als songteksten uit een mond. Prenten ze patronen, laten ze roffels van ook die harten klinken als ze hinkend lopend of als motor met zijspan zich weer voortbewegen. De tijd maakt een schets. Toch is er…

de vernieuwde slang kronkelt zonder omzien weg van haar oude huid…

Omzien naar elkaar is liefde om op weg te zijn en jezelf te vinden in elkaar…

Nog even, dan begint een kersvers jaar Dat tijd voortdurend doortikt, blijft een wonder Hoe lui er soms mee omgaan, is bijzonder Want kijk, straks staat regering weer mooi klaar En doet met quasinieuw elan haar best Op wat zij eerder grondig heeft verpest…

Weet je zelf wel wat je aanricht weet je zelf wel wat je doet want weet je, dit is ongekend En nu, na maanden vraag ik me af of je het zelf wel door hebt Schat, weet je zelf wel wie je bent?…

Je hebt je ogen aan de zon gegeven je schonk je lach aan de wind als was het je laatste wens In mijn herinneringen voel ik weer je huid, zo zacht en in mijn dromen raak ik je aan Je schaterlacht, maakt me weer verliefd die lieve blik herken ik nu nog in je kind Vier maanden zonder jou hebben mij veranderd ik ben een ander…

Strand, zon en zand, twee voeten langs een waterkant Golven omspoelen in een leeg bedoelen, wat leeft in mijn hoofd Sprak mijn hart tot mijn verstand; ik heb mezelf maar wat beloofd.…

Ik neem alvast een stap naar morgen ik kan niet blijven wachten, ik moet verder Als jij ook zover bent hoor ik je wel maar als ik jou was zou ik nergens meer op rekenen, ik maak me in ieder geval geen zorgen. Alles heeft me al veel te lang geduurd zo kom ik ook niet verder, en ik wil vooruit Goed, het is je gelukt, ik ben toen onderuit gegaan…

Vandaag groet ik hen, die niet gaven wat ze beloofden En ik groet haar, die niet was wat zij nooit zal kunnen zijn En hem, die maar niet wil snappen, dat hij het nooit begrijpen zal. Dus, bij deze, gegroet.…

Het is en blijft natuurlijk wel een beetje gissen of jij nog weet wie ik ben of was of wat ik in je leven was. Het is misschien ook wel een beetje dom normaal kijk ik niet zo heel vaak om maar ik was gewoon benieuwd of je mij zou missen.…

En ieder omzien doet mij zeer. Doch een ding moet gezegd en is gewis. Kon ik alles nog eens overdoen, ik deed het weer!…

dit verleden herkent zijn stemmen, verdooft het licht tussen morgen en avond, met handen die houden, met daken die het onweer weren. Dit huis behoudt zijn muren, ook als het kraken van zijn vloeren de voegen vult tussen de tijd en het heden. Nog altijd posten we brieven, openen we deuren, 2x bellen, sluiten we het boek, verdrinken…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

met omzien!…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Wat zie ik nog in spiegeling van glimmend oppervlak tussen weerkaatsen van schittering wat is de rimpel die het beeld verstoort en spiegel lijnen ontneemt die binnen zijn geschetst.…

De laatste dag op de kalender hangt er nu al losjes bij terugkijkend naar 2012 maakt 't me vrolijk, en heel blij genietend van al die mooie mensen die ik dit jaar heb ontmoet nieuwe stappen ondernomen ja dat voelt heel goed kijk ik uit naar al het nieuwe dat mij ten deel zal gaan vallen wens ik een ieder genoeg laat de kurken nu maar…

Daar waar dag nacht raakt, schildert het. In deze uren haast men zich tot een nachtelijk onderkomen. Het schildert weer!…

Onder het drinken door van sterke koffie welk mijn brein doet openen naar hen die gevlucht zijn naar bloedhete bergen en snikkend waken of daar het sterven wacht door het hakmes van religieuze goddelozen die bezeten zijn door duivels die in hun vuisten lachen en ik mij bij het laatste nieuws maar steeds weer afvraag, waar zit God nou weer?…

'n Clash, 'n snier, 'n aanval, fel debat De sfeer is in de Kamer weer te snijden Een ander constant in de wielen rijden, Voor Volksvertegenwoordigers je dát 'Een flutverhaal, u bent een kletsmajoor', Men gaat er tot na middernacht mee door.…

Langs wanden van ’t verleden Klim ik door ’t heden heen Naar een toekomst van gedroomde Beelden van hoop en bidden Vrij van afkeer of aversie Beklim de toren van toen Die slechts angst en onwil kent Legde op mijn doen geen zegen Zie in spiegelglas van ’t heden De breuken en barsten Door gedachten, woorden En daden die elkaar bestreden…

Het jaar gaan we afsluiten met teveel donkere wolken. Gelukkig blijven er ook lichtpuntjes, al zijn ze misschien wel heel erg klein. Een wonderlijk jaar, waarin corona alles heeft veranderd. Het is soms niet te bevatten, wat die sluipmoordenaar ons heeft aangedaan. Vele mensen zijn ziek geworden, overleden soms in een hele…

als iemand denkt dat hij iets voorstelt dan ligt dat louter aan hen zelf de naar eenvoud neigende nederigheid is hen vreemd wanneer iets het voorstellingsvermogen ver te boven gaat blijft het zelfbesef dikwijls ongrijpbaar…

als praten spreken wordt kijken in omzien verandert horen het luisteren verstaat komt stilte stapvoets binnen een zacht handbereik…

vermeden to be or not to be, that is ...…

In een ommezien kon ik nog omzien om toch net te zien dat jouw ogen in een oogwenk keken in de mijne maar nu laten ze me niet meer los tot ik ze weer zie al is het slechts een ogenblik…