Alle inzendingen over Onbalans

Het gewicht van evenwicht drukt zwaar op schouders Een wankel begrip Onbalans danst mee Laat het zijn Vecht niet Stuur langzaam bij Evalueer in harmonie -Want weet... Emotie en ratio dansen samen.…

je hebt je kleiner gemaakt waardoor het leek dat ik kon groeien maar wel in onbalans de ruimte die jij gaf bleek ik te moeten delen met velen zo voelde dat omdat jij geen eigen plaats bezat ik weet je groter dan dat je zelf ooit hebt gedacht accepteer toch die talenten het zijn geschenken die je altijd al in je had…

Mezelf opgesloten, waaraan ik niet ontsnap los te laten van iets, waarvan ik de strekking nog niet snap, de bascule in onbalans, dat kan geen vrijheid zijn.…

Mezelf op te sluiten, waaraan ik niet ontsnap los te laten van iets, waarvan ik de strekking nog niet snap, de bascule in onbalans, dat kan geen toeval of vrijheid zijn. Geluk?…

Zelden kun je accepteren dat ook jij van het leven zult moeten leren Weet iedere opmerking feiloos te keren tot je jouw volmaaktheid weer voelt in balans niet beseffend dat je weer miste een kans, blijf je geloven in jouw perfectie parerend met reflectie, cynisme en hoon praat je jezelf schoon…

Steeds hoger zweef ik , raak steeds meer in onbalans, weet niet hoe ik nog kan dalen, steeds opnieuw weer deze liefdesdans, blijf jij in mijn hart ronddwalen... Hoelang nog, moet ik op je liefde wachten, blijf ik zweven in . onzekerheid, is er niets wat dit lijden kan verzachten.... word ik ooit eens van deze pijn bevrijd...…

ik heb je stilte uitgepakt een lach en wat verdwaasde blikken een haardos zonder grote klitten ledematen die hun onbalans bewijzen door de grote ruimte die ze bewegend eisen de tierelantijntjes zijn verdwenen het extravagante heeft zijn langste tijd gehad net als het sterk gekleurde flamboyante dat jij nu afspoelt in het groot koudwaterbad…

er is een diepte die ontneemt het licht met oneindig gewicht en zwaar gemoed dat omhelst het hart zo dicht dat het welhaast stikken moet verder dan de einder gaat dit niet stiller dan zwijgen zonder woord met ruimteloze aarde in het verschiet in een zucht door niemand gehoord verder van huis door asbreuk en onbalans een steen die van de…

ik wil geen stenen meer op het pad waar het licht van boven valt ik ben het zat niet meer van die grote keien waarvan je in een moment van onbalans zo naar beneden kunt glijden we hebben nu een nieuwe vloer waarbij je puntig piekt op licht van de bron dat contrasterend langs je vliegt in samen cirkelen ronden wij ons plekje…

smeed ik hun gestalten archaïsch, eindeloos In verlatenheid opgenomen boort angst een illuster fluisteren van fragiele lichtdeeltjes in een te kleine ruimte Aan mijn huid kleeft een zuiverder kleed dan mijn geweten mij wil aanmeten En waar ik mijn blik op werp schep ik nieuwe werelden uit zilverstof Toch beklijft een stukje onbalans…

Geen twijfel, waar we gaan, of waar we zijn jij als een 'magische-cirkel' steeds om mijn as gezekerd, verankerd geen breuk in de lijn geen onbalans, geen twijfel, zo als het ooit was.…

het fijne in je eigen hart ontmoeten dan de wereld ontrafelen waarom ze wordt getergd, ons erfgoed geraakt door strijd gedoopt in onbalans dat ik iets van je weet, zegt me niets over dat het vandaag wel zal lukken ik doel op het stekende zonlicht dat ik als een valse entiteit in mijn bewegingen voel ik zou niets van je willen weten, mijn…

boodschappen in slierten mist uitstraling is geen ijdelheid maar verwarmende heerlijkheid de ontvanger staat stil in niet begrijpen probeert het in zekerheden om te zetten beseft de onmogelijkheid, doet verder geen moeite toch ging hier iets essentieels verloren alleen door jou opgemerkt je bent geschokt ziet dit als onbegrip vanuit de onbalans…

Tegen-natuuruitroeiings activisten zijn snelweg-, autoshowroom plaktivisten vastgelijmd aan CO2-uitstoters als Greta Thunbergs acties, maar wat groters dan spijbelen en woorden zonder listen Het doet me denken aan koyaanisqatsi dat in de Hopi-indianentaal staat voor het leven in desintegratie voor onrust, voor het leven in de gekte voor leven dat in onbalans…

Correctie van een onbalans of megalomanie. Tevredenheid is dodelijk, gelijkheid utopie. Geschiedenis herhaalt dus wees niet wijzer dan de tijd. Vernieuw uzelf voortdurend, blijf geen troosteloos kopie. Wees uw eigen wijsgeer, prijs slechts de polariteit. Die bron van twijfel is beweging en dat doet ons leven.…

daaruit dient een andere wind te worden geboren, uit de trage stromen door conformistische klei waarin we zijn beland, een stroom, die als droom steeds weer dreigt stil te vallen, te snel in gemakzucht gekropen, gevlucht, weggekeken, sluipt door in wat rest overstijgt aan trots en zelfbehoud, wat aan waardigheid overbleef, doel in onbalans…

Er was nog niet geploegd er was nog niet gezaaid, het groenste fluweel van de wereld was nog niet geboren, een cyclus, synchroon in getijden bracht rust en ruimte op den duur waarmee alles de kracht ontleent, nu kussen we niet alleen het vuur uitdijende dominantie neemt toe, de woestijnwind brengt ons zwetend de mantel van de onbalans…

- en tegenspoed, in onzekerheid weinig vooruitgang boekt, tekent een lange incubatietijd, preventieve injecties maken daarin geen onderscheid gaan voorbij aan het virus van immuniteit die aan een wisselende integriteit is gewijd, een uitbraak tooit zich in een donkere habijt, hoont de keerzijde die door liefde verblijdt, in onbalans…

dus houd daar volgende keer rekening mee als je ergens zo'n kreng ziet schuifelen met bochels, likdoorns en opgedroogd speeksel in de mondhoeken en een bril van de Action op de pokdalige acné-neus pokdalige paspop met pukkels op plaatsen waar geen strelende hand ooit is geweest kleding uit het jaar nul, asynchrone lippen, bacteriële onbalans…

haar niet eens meer bellen alles deelden we samen niets leek ons te gek ik hield zielsveel van haar maar viel keihard op m'n bek ik dacht het te hebben gevonden eindelijks mijn ideale vrouw mijn god wat was ik gelukkig en nu sta ik in de kou natuurlijk heb ik ook mijn deel was ik ook met veel niet klaar er bestond een groot stuk onbalans…

De onmogelijke zoektocht hem te vinden die zij liefheeft die in stukken gesneden verstrooid op de bodem van de zee de jaloezie van zijn broer niet overleefde Hem te vinden hem te helen opdat haar kind - de Horus - kan ontstaan De queeste van Isis die haar zoeken doet haar broer - haar geliefde - haar Osiris…