Alle inzendingen over Onbegrepen

De wereld-zaal waarin de wolken hangen, onder de sterren-krans en de maan, onder de blonde zijde der zon, wijl de zee dampt in haar vat en de bomen groen op de aarde staan, is van U, mijn God, bewegende glorie; glans en luistervolle pracht, de wonderbare tooi van uw victorie, uw praal, uw levens-macht ! De steden, de dorpen, de kastelen,…

ik heb naar jou gekeken, begip getoond, aanpassingen gedaan en toch voel jij je nog zo onbegrepen wat méér kan ik nog doen voor jou?…

Sergei Kallinikov hield van divergerende chromatiek. Maar u begrijpt mij niet. En toch onzegbaar mooi is die muziek. Je snapt me wel. Sergei Kallinikov hield ervan. Begrepen?…

Ze is depressief. Haar omgeving vindt dat vreemd. Ze heeft toch alles...…

misschien voel ik mij Onbegrepen.…

ik streelde je het voelde als een nieuwe koffer en verre landen maar je woorden waren niet meer aan mij besteed exotische klanken vrolijk klinkend onbegrip uitgekozen maar ongeschikt ik hoor slechts het geluid dat erachter schuilt…

woord voor woord schrijft hij in kleuren emoties vloeien uit zijn pen in geuren aan de rand van een notitieblok trommelen vertwijfeld vingers woord voor woord schrijft hij emoties vloeien uit zijn pen en weet niet wat te zeggen…

Wat de slopende nachten mij brengen zal nooit iemand te weten komen, omdat ze het wel kunnen horen maar nooit zullen begrijpen.…

geschreven woorden blijken onbegrepen slaat de waarheid in stukken doet eenzaamheid bitter smaken het glinstert aan de horizon waar wolken zich te goed doen aan ongeschreide tranen ongebreidelde gedachten kleuren dieper, zij wijzen de weg die tot nu toe verloren lag…

opgehemeld onbegrepen greep hij niet en vergiste zich?…

Het onzichtbare juk, waaronder mensen bukken moeten. Moeten! De oplopende druk, waaronder we gespannen leven. Leven! Onze ontelbare druppels, die onze emmers vullen wilen. Willen! Wanneer goed niet genoeg meer is. Goed, dat om beter worden vraagt. Wanneer de lat steeds hoger moet. Wanneer we veel meer geven willen, dan medemensen van…

bloem van de liefde in de kleur van de haat, -zo onbegrepen mooi…

bloem van de liefde in de kleur van de haat, -zo onbegrepen mooi…

Vol kinderlijk enthousiasme geboren in het reeds volwassen huis met alleen grote broers en zussen met afstand de benjamin thuis Velen zagen haar als ‘het zonnetje’ alleen zíj zag die zonneschijn niet want aan de binnenkant van die stralen voelde ze best vaak veel verdriet Vooral door het grote verschil in jaren groeiden ze ongemerkt uit…

Toon ik mijn belangstelling voor leed ziet men mij als een echte ramptoerist Als ik echter een hoge functie bekleed, acht men ’t lomp als ik dat heb gemist Help ik, met er te zijn, een zielig mens dan ben ik warempel een ramptoerist Maar de hoge oom met zijn volle pens is al dadelijk als hij komt, een idealist Geef ik interesse aan de lijdende…

Het onbegrepen zijn door anderen kan leiden tot de dood.…

Zo alleen Zo onbegrepen, 16 jaar geworden 1994, het leven gegeven Anders ja, maar een bijzonder mens Rechte lijnen, structuur Geen compromissen Humor, absurdisme Hand in hand Niets moet zoeter zijn dan de kinderjaren Toen alles nog mocht En niets moest Voorbij, altoos voorbij Niets is meer zoals het was Zo alleen Zo onbegrepen…

ongehoord ongezien onbegrepen onverzacht onmacht onbegrip Ongestoord Ontkracht begrijpelijk…

zij droeg haar haat als een tiara van klatergoud op loodzwaar lood in onbegrepen ongewilde eenzaamheid…

onbeschreven blad bedwelmd maar immer wat ik had kom ik nimmer overstegen onbegrepen en niet gewenst aanwezig het bestaat !…

Bewijs van onbegrepen leven.…

onbegrepen kou leeft binnen haar verstarring een warmer hart beeft de kleuren van dit leven bekleden mijn buitenkant…

Zwaar onbegrepen en uitgeknepen trokken ze hun kleren dus weer aan.…

Zo diep geraakt Zo intens onbegrepen Zo verloren een vriendin Reis met me mee droom Neem me bij de hand Zo verloren gevonden…

kruisweg U bent Uw weg gegaan onbegrepen toch gegaan doorzettend ook voor mij ik ga mijn weg niet begrijpend toch gaandeweg inziend opziend naar U…

ze luistert naar de stilte van de nachten ze hoort het gefluister van haar gedachten plotseling schreeuwt binnen in haar van alles zich uit maar ze verbreekt niet haar stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

Wel is het steeds weer het dier, ongevraagd en onbegrepen, zijn leven geeft.…

Wat onbegrepen is, begrijpen. Wat blind is, laten zien. Wat bedekt is, ontdekken. Wie dood is, tot leven wekken.…

ik luister naar de stilte van de nachten ik hoor het gefluister van mijn gedachten en plotseling schreeuwt binnen in mij van alles zich uit maar ik verbreek niet mijn stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

Dansend op een zilveren draad Flierefluitend buitelen zij ongeremd Bewogen regels op vrije akkoorden Speelse woorden doch niet erkend Dan verstomt het vrolijke festijn Onbegrepen dit vrije woord als geheel Streng worden zij tot de orde gemaand Gedanst gefloten mag er zoals betaamt Somber onbegrepen ploffen zij in het gras Geordend…