Alle inzendingen over Ongelijkheid

een sumoworstelaar, ongelijkheid. Bloot, in anderen wereld delen. een lopend skeletje, ongelijkheid. Tikkend op een toetsenbord. een spelende jongen, ongelijkheid. Rennend met bakken mort. een klein slaafje, ongelijkheid Een blijde luide gil. een om de hals vliegend meisje, ongelijkheid. Twee starende ogen, doodstil.…

De man eenvoudig projectiel De vrouw onbelangrijk complex projectiel God heeft een haat liefde verhouding met het nakomende geslacht het geslacht verkracht door God de oppermacht verdacht pracht parel die alles weglacht Hoe ze loopt slaapt dacht bedacht door God en menselijke spinsels alhoewel dat te betwisten valt binnen hiërarchische…

Het ongelijk van lengen en slinken van dagen die maar net begonnen. Droog in je dorst zijn na dagen laven. Het ongelijk van tussentijd.…

Na elf steden over ijs meer tussen riet dan tussen rijs is goed dineren echt ’s lands wijs. Eén tochtgenoot was niet van ijzer. Niet ons soort mens, sociaal een rijzer, een windvaan, niet een vaste wijzer. Men deelt als men van iemand ijst met zo’n persoon niet graag wat rijst. Iets waar men hem discreet op wijst. Hij vroeg aan ons toen…

mijn zorg en mijn leeuwenstrijd hebben jou niet kunnen redden waren het mijn handen die zich vouwden tot een god mijn stem die aanspoorde tot daden het bijgeloof liet mij de handelingen herhalen wij hebben op een wonder gewacht maar jij verloor jouw manen en ik verloor mijn kracht…

Niet ongelijk is de lijn van je ogen aan de lijnen van meeuwen of vooral die van visdiefjes Toeval? Een romantisch bewijs voor één Schepper? Ik weet niet. Wel weet ik dat je ogen al lang weer ver weg zijn gevlogen.…

liever even oneven dan gelijk ongelijk…

Als iemand ongelijk heeft is het Geert Wilders die zegt gelijk te hebben en te houden In zijn totaal met niemand te vergelijken werkelijkheid leidt deze langzaam maar zeker naar de dood van zijn vergelijk naar de dood van zijn partij de PVV naar zijn politieke ondergang Want "Alle mensen zijn ongelijk" dat bewijst, dat regelt Wilders…

Musici dansen op ongelijke benen -- vuur uit de stenen.…

Zo lief en aanhankelijk zo vrolijk en spontaan Ik kende je als hartendief zo jong zo ondeugend Zo geliefd heeft die waardeloze ziekte je de das omgedaan Het ongelijke gevecht, moegestreden ben je vandaag op Zestienjarige leeftijd overleden. Dag lieve meid, dit kon je niet winnen, ‘t was een ongelijke strijd!…

hij ademt voor hen beiden en praat door alles heen zij lijdt en laat zich leiden verliest haar ja in neen hij loopt met grote passen waar zij nooit lopen mocht zij laat de oren wassen wringt zich in elke bocht hij hoort haar diepe zuchten en denkt dat zij geniet zij droomt van blauwe luchten verdrinkt in haar verdriet hij leeft zijn…

op gelieke hogte sie icke um mie hinne is da wa icke sogte dun grotste ende diepste sinne skonner ende errug himmels gemaeckt nee, geschaepe mien hande rieke naer oe, maer jie kiek allene naor folmaeckte knaepe och icke kenne mieselfe in toekomede maete ende ontdeckte immer mere kaese gaete…

wie niet van goede wil is, blijft hameren op zijn kortzichtigheid, die kant noch wal raakt, blijft dure de comprenure. en spreekt zichzelf voortdurend tegen. geen kerel om huidige problemen, proberen in te zien, te behandelen noch te verbeteren.…

Hebben we de moed en machten vanuit een naïeve vanzelfsprekendheid in realiteit het verleden te ontkrachten? Boetseren we de vette klei waarin verborgen valse tonen van de aardse dramatiek het heden wordt verdraaid tot wulpse normen? Onthult de schaamte in het licht van overmorgen te lopen in een rechtvaardig zwaard, wat aftekent in de gloed…

Had ik de zon in mijn gezicht,hield ik gelijke ogen dicht, voor beide een overdaad aan licht, sloot zich bij het duister aan,in het zog van het altijd ongelijke, wat voor de voeten loopt,zal het zicht aan kracht inboeten, moet ik de hoek omslaan, om mijn schaduwzijde voor te laten gaan of verblijf ik in het schaduwrijke?…

; dan zal het leven lichter voelen, en je tillen boven wat begrenzende ongelijkheden kunnen zijn.…

geëtst in de zwakste delen van het vruchtvlees door iedereen gekweld, valt er op een dag een knipoog uit het paradijs, de som van ongelijke delen wordt bij onze waarheid opgeteld.…

De wereld is wat dat betreft in ongelijkheid verdeeld. Kerstfeest voor allen, wij als gezin wensen iedereen hele mooie kerstdagen.…

Ze werken erg hard, terwijl de pelgrims slapen: de beurzensnijders.…

Een kist vol munten, ontelbaar teveel om er iets mee te doen We gooien ze netjes weg door ze voor later te bewaren op een veilige plek, begraven onder de es midden in onze stad We hebben genoeg aan het vee de pannen en de vrouwen die we buitmaken over de grens De mannen ruilen we voor sieraden en zilver dan zijn we van hen af zonder…

het komt in blokken en maken mogelijk ze jokken met brokken en geef mij eens ongelijk dat ik daartegen reklameer…

De ongelijkheid tussen vrouw en man Is wereldwijd behoorlijk aan het slinken Dit feit moest eventjes bij mij bezinken Al wist ik -uit ervaring- hier al van Mijn borsten groeien ieder jaar iets meer Het omgekeerde bij mijn jongeheer…

heb jij nou ook dat gevoel je weet wel wat ik bedoel dat het ongelijk is verdeeld met wat het lot je toe bedeelt…

Gegeseld in tijd gevangen in ruimte gegijzeld onder de zon en vastgelegd in wetten pretendeer ik vrijheid in een ongelijke strijd.…

Heb ik jou de bloem gelaten nam ik haar om te behagen ze was in knop ze bloeit en kleurt ons ongelijk haar glimlach geurt naar drop…

Jinek een ijskoning die veel warmte weet uit te stralen en verbaal duidelijk en inhoudelijk sterk is maar het blijft een ongelijke strijd Jinek Deelder..en de winnaar is?…

Als er niet meer wordt geschreven en ook niets meer wordt gezegd, als iedereen is moegestreden van een ongelijk gevecht. Is dan eindelijk het leed geleden, Of zijn we dan geknecht? Dan rest alleen nog stilte, Die meer dan alles zegt!!…

maar er komt een eind aan dat ongelijk want de wereld wordt steeds warmer!…

Je kruk tikte als een klok op de stoep in plaats van de voetstap van je linkerbeen dat al was gevallen in jouw ongelijke strijd tegen ongeremde celgroei…

Als de wind niet aflatend tegenzit De jaren van een ongelijke strijd tellen Droog en verdord is mijn verlangend hart Gemis is schrijnende in ontbrekende liefde Als al mijn hoop op het vinden is vervlogen Verlaat ik de doorgroefde boom des levens Ik begeef mij naar het zekere ‘onzekere’ einde Dwarrelend, vertwijfeld, Doch in alle rust laat…