Alle inzendingen over Ontroert teruggetrok

Er is iets in dit leven dat ontroert wanneer de regen druppelt, elk blad na blad door haar zwaarte naar beneden buigt en ontdaan van haar vracht weer naar d' hemel nijgt , d'aarde plots stopt met zingen en de stilte de lucht in zwijgt .…

zeg ik terwijl jij nog natrilt want er komt vocht uit mijn ogen o dat geeft niet hoor, zeg jij maar jouw ogen zoeken je schoenen…

teruggetrokken  in haar eigen enclave  binnen de massa…

witbleek terug getrokken gistend wachten tot de tijd rijpt…

iedere morgen ontroert mij het ontluiken wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht elke bloem en plant krijgt zijn eigen dracht ook de bomen staan bol met groene pruiken zon en regen doen het gras frisser ruiken waarin madelief en paardenbloem glimlacht iedere morgen ontroert mij het ontluiken wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht…

als ik niet weet hoe of het heet dan voert mijn ziel naar zinnen waarin ik bèn en dàt herken wat mij ontroert van binnen…

dagen in een witte kamer strak steriel en kil verre voetstappen verwarmen je verschijning ontroert…

Alsof de bomen zich hebben teruggetrokken een soort van zwijgen hangt er mijn buur heeft de dode boom uiteindelijk wat een klaarte wat een verte geveld…

Voor mijn geliefde speel ik, zing ik, zoek ik, vorm ik de zoetste tonen tot een melodie, die door mijn adem haar ontroert en mij de adem weer beneemt als ik haar tranen zie.…

een drijfblad op de vijver je gave rand hartvormig ingesneden je blik gestrand met gele wimpers te midden van oogwit je bestuiving ontroert je groene stilte.…

zo mooi teer schoonheid onder de vlinders reis met ons mee mooie witte vlinder misschien dat wij ontdekken waar uw schoonheid vandaan komt en iedereen zo ontroert…

niet rustig teruggetrokken in een donker hoekje maar ook niet vrolijk of blij geen liefde en geen pijn?…

Ook ik heb mij voorlopig teruggetrokken Want net iets te uitbundig gedineerd En dat een beetje fout gedeclareerd En Nederlands nl zit met de brokken De rekening, tot wie kon men zich richten? Ik zei: 'Zet u die maar op Netgedichten.'…

Ook ik heb mij voorlopig teruggetrokken Want net iets te uitbundig gedineerd En dat een beetje fout gedeclareerd En Nederlands nl zit met de brokken De rekening, tot wie kon men zich richten? Ik zei: 'Zet u die maar op Netgedichten.'…

Het ging voor Poetin niet zoals gepland Maar ook al is Prigozjin onverschrokken Heeft hij zijn troepen toch maar teruggetrokken Een adempauze voor de president Prigozjin had geen zjin in bloedvergieten En liet voor deze keer het schieten schieten…

Van de baan Nu zit ik dankzij Asscher met de brokken Had ik me net als kandidaat gemeld En u dat in een snelsonnet verteld Wordt plotseling de zaak weer teruggetrokken En dat ik dit op maandag moet beleven Beschouw mijn vers dus maar als niet geschreven. Vanochtend heeft de PvdA het hele flitslidverhaal teruggetrokken.…

ik stam uit deze bedaarde aarde mama laat mij met rust teruggetrokken heb je mij voorheen jouw vrucht nu richt ik op spreid en bloei een eigen ruimte in het licht ik ga niet meer dicht…

Voor mijn liefste speelt en zingt en huilt mijn saxofoon de wrange zoete tonen van de blues die door mijn adem levend wordt en haar ontroert en mij de adem weer beneemt als ik haar tranen zie. Ik speel de blues en heb haar lief…

je raakt me streelt me ontroert me verleidt me herinnert me grijpt me verbindt me verblijdt me verliefd me ontgoochelt me beïnvloed me bevrijdt me besmet me ontspant me treft me benijdt me pleziert me bemint me kust me gewijd me…

Ik vier alleen mijn ziele-sabbathsrust, Kalm in mijn kamer binnen blinde muren, In 't gemelijk genot van ledige uren, Waarin mijn wrevel langzaam wordt gesust. Zo zit 'k eerst lijdzaam en maar vaag bewust een ganse middag voor mij uit te turen, En proef mijn luiheid, dat zij lang moog duren, Bij korte teugen met verfijnde lust. Maar als…

De overheid heeft zich vaak teruggetrokken, de vrije markt, dat was het ideaal: ‘Laat alles over aan het kapitaal!’ De burgers blijven zitten met de brokken. Driehonderdduizend woningen te kort, u snapt wel wie hier arm en rijk van wordt.…

Er is, zo’n zestig jaar na hun debuut, Alsnog een gloednieuw nummer uitgekomen Met samenzang die van weleer doet dromen De song ontroert en raakt mij absoluut Toch krijg ik ook een naar gevoel hierbij Is dit nu kunst of lijkenpikkerij…

boeiend met je kruidige geuren suisende wind, unieke kleuren bladeren vallen op de straat takken die je achterlaat afscheid van wat is geweest het ontroert me nog het meest dat je bonte kleurenpracht 't gevoel van afscheid verzacht…

De zee heeft zich verder teruggetrokken, haar herinneringen waaien over het verweesde land. Het landschap - alleen met zijn geheimen - golft zichzelf naar een andere tijd. Een nieuwe ochtend breekt aan en de zon verwondert zich over zoveel stilte.…

In kieren teruggetrokken. Je draait jezelf in rare wieren, schuilt dan geschrokken in basalt. Jouw scharen zijn niet scherp genoeg om pijn te doen. Je wilt rechtuit - je slaat rechtsaf. In wanhoopsmoed, wat eb lijkt is vloed.…

Scherven hard uiteengevallen In uitgespatte flarden Nauwelijks te volharden Ogen als watervallen Doorboren de tijd Als herrezen as Wat eens en ooit was Maar niet de waarheid In stilte teruggetrokken Telde hij zijn brokken Verdrietig was hij niet meer Dat was de vorige keer…

mij ontroert soms het vertrouwen in een gebaar zoals jouw hand een rustpunt in de mijne zoekt waar eerder zoveel leven stroomde of lang gekoesterd bleef in tijden van geslotenheid voel ik daarom tot in je vingertoppen nog het kloppen…

haar kille schoonheid verlicht de nacht witte maagdelijkheid poederzacht zorgvuldig alles toegedekt nog niemand het beroerd zo rein en onbevlekt, dat het mij ontroert nu ga ik het schenden vol genot en spijt mijn stap knerpend en met kinderlijke vrolijkheid Joke…

hogerhand mist, zeg nu niets veel is opzij gelegd in spaarzaam veel nauwelijks beweegt het woord zo goed als in de wind die nergens is zeg nu niets borstel niets uit in het teruggetrokken vlak van de avond waartegen nauwelijks en nergens het bestaan van hogerhand uitbreekt.…

Het is een eer jawel, maar geen cadeau Voortaan zal je Driek hier wekelijks missen 'k Geef eerlijk toe er is maar één Van Wissen Je ruilt een AUDI voor een deux chevaux Was Driek nooit naar Istanbul vertrokken Dan leefde ik nog teruggetrokken…