Alle inzendingen over Ontsnapte koe

Niet lang geleden ben ik dus ontsnapt Want ik wou niet meer naar zijn pijpen dansen Hermien ben ik, de koe van veeboer Jansen ik heb meteen flink uit de school geklapt: Die veehouder is echt om van te grillen Zo’n heikneuter, hij kneep steeds in mijn billen!…

Koe-koe koekoek Koek-koe koek-koe Koe-koe-koekoek Hi-hi-hi-hi-hi-hi Koe-koe koekoek Koek-koe koek-koe…

neem een plaatje van een koe of zo daaronder schrijf je dan 'koe' maar iemand anders zou schrijven 'vache' en zo nog tientallen woorden voor die ....…

Een koe vraagt om aandacht van de boer, de boerin die het er niet mee eens is en ‘boe’ roept omdat haar man haar een koe noemt omdat ze om aandacht vraagt, terwijl hij een koe roept als vrouw.…

zeg toch eens ‘Hai Koe’ tegen een koe en draag hem echte haikus voor…

Een ontsnapte gedetineerde had zich in een koffer verborgen om zo haar vrijheid te waarborgen zoals de inrichting concludeerde Hugo was haar voorbeeld, onbetwist want hij ontsnapte in een boekenkist. …Een Duitse gedetineerde is op kinderlijk eenvoudige wijze ontsnapt uit de penitentiaire jeugdinrichting waar ze opgesloten zat….…

Om je heen veelkleurig groen aan alle kanten alleen maar stilte met de wind als achtergrond nu en dan slechts onderbroken door een meerstemmig vogelkoor sluit je ogen stel je voor de echte wereld als illusie al is het maar voor even…

Weet je je hart niet te vinden bij de schaduwen over zonverlichte wegen, dwaalt het rond in alles wat donkerder is dan het einde van een gesloten wildernis. Niet alle daken zijn van steen, druppelt er verdwaalde regen doorheen. Je zult moeten vluchten naderhand, wat ons redt is onze vijand. Hoor je de klok tikken tijdens het idee dat de…

Ze is als een jonge ree met zachte ogen zo eentje die je zou willen strelen en beschermen zij verkent haar wereld - schuchter en onopvallend - wordt ongewild en onverwacht een prooi achtervolgd door de jager die zich keer op keer wil bewijzen Met het verstrijken van de seizoenen wordt ze steeds handiger in onzichtbaar leven en ontsnapt…

Zomaar ontstaat een gedachte die ontsnapt uit een rusteloos denken door verwarrende gesprekken met jezelf Eerst nestelt zij zich in het hoofd als een wrak in het meer van impressies en zij sluimert dobberend in het bewustzijn Dan daalt zij neer langs de nek en in een getergde romp als lood op de borst is zij niet in staat te bewegen…

Soms moet ik ontsnappen, Weg weg weg. Waarheen weet ik zelden. Daarna meer opgesloten. Toch de baas over eigen leven? Tollend in de rondte. Het ritme kwijt. Als een pijl uit een boog. En ineens verdampt. Niets meer, alleen De lijn gevolgd door mijn ogen.…

maar waar en hoe zei de stier tot de koe oh, gewoon zo en hier zei de koe tot de stier…

ik hoor een doffer almaar perzisch koeren: koe koe (waar waar)?…

(1) winterwarme stal snuiven, gezoem van vliegen de volmaakte rust (2) eruit! staart omhoog schonkige lijven rennen lente in de bol (3) kauwen herkauwen loom in het zomerse gras ogen op dromen (4) striemende herfstbui dicht bijeen, kont naar de wind en de kop omlaag…

Op de foto zie je dat deze daad Moeilijk en ingewikkeld gaat, Om een koe uit de modder te halen. Ook met oude koeien Moeten wij ons blijven bemoeien.…

Niet opgewassen tegen de stormvloed, de tsunami, behalve dan die ene koe, die meer dan 100 km. meedreef met de stroom, alsof ie niet beter wist gewoon. Voorbij de rommel, de inboedels van velen, wist dit mooie dier goddank te overleven, werd gered waar velen verliezen moesten incasseren, wist dit dier te overleven!…

Ooit was men eens in Koeweit Een hele mooie koe kwijt Doch plots klonk er "boe" En vond men die koe In een veldje met malse boekweit…

'Dat beest is stout,' zo dacht de koe. 'Ik corrigeer 'm gauw.' Ze zei, terwijl ze naar 'm keek: 'Met "boe" bedoel ik "boe". Je bent een liegbeest, maar ik spreek de waarheid als een koe.' De koe vervolgde: 'Jij moet zorgen me dat niet meer te flikken. Beloof het mij, dan mag je morgen weer aan m'n uier likken.'…

Zo'n rood-bonte Friese koe heeft ons meer dan zijn melk gegeven. Hij gaf aan Friesland een wereldwijd icoon. Een uithangbord als een uitgesneden sjabloon. Een energiebron voor menig mensenleven. Wat zouden wij zonder onze koe moeten doen? Onze rood-bonte koe. Nou toe.…

De koe had een poepie gedaan Daar ben ik per ongeluk in gaan staan Direct heb ik begrepen waarom een koe in de wei moet staan En een vogel door de lucht kan gaan U hebt het vast ook wel eens gehad Dat er tijdens het rijden een vogelpoep op uw voorruit is gespat Zou een koe tijdens het vliegen iets uit zijn endeldarm laten gaan Dan zou…

ze staat in mijn hof te grazen met vlokken op de lippen trappelend in het rozenperkje nippend aan mijn vijver ik raad de spons onder haar schedel dode cellen die een leemte laten als ze me zo stomp staat aan te gapen droom ik dat ik in melk verdrink toch loof ik keer op keer de Goede Heer dat ze me in mijn hangmat laat slapen ze doet…

Ik zag twee dichte paarden en een verre koe ik was te lande…

De koeien kijken me aan alsof ze vragen: leef jij zonder gras?…

Kalm grazend De dagen herkauwend bezien Samen en toch alleen Kou lijkt niet te deren En toch, daar is de zon Aanbeden door je fiere horens Berustend en sereen Spiegelend in je blik De voedende warmte gedeeld aan kalf en kind…

Een verstrooide koe die precies nog niet wakker was of te nieuwsgierig dat hij zijn kop in het gat van een grote boom stak Zodat de brandweer terug moest uitrukken om hem eruit te krijgen. Dat noemen we dan echt een stomme koe.…

Ik vermoed een koe in de wei 's avonds laat, daar -- die zwarte vlekken.…

Een koe is een merkwaardig beest wat er ook in haar geest moge zijn haar laatste woord is altijd boe…

Ik ruik het gras Ik zie het blauw Voel de wind die me raakt en de lucht die op me drukt lange wimpers knipogen verleidelijk soms kun je niet anders dan zuchten geef maar toe aan de koe in jezelf…

Mijn leven als een oude koe wil ieder zo graag rekken, want sta ik nauwlijks in de sloot, wil men er mij uit trekken. Hier in de sloot voelt ik mij thuis, ik overdenk mijn zonden en door het leven opgedaan lik ik mijn vele wonden.…

zoals de schilder zichzelf ziet als koe de weide is het leven waarop hij terugkijkt waarin hij graast en nog iets achterlaat als bijdrage voor de vergankelijkheid de schilder is de kwast en de penseelstreek tegelijk hij klampt zich vast aan z'n expressie geeft gehoor aan drang naar iets dat niet meer is of het moet afscheid zijn…