134 resultaten.
ontspruiten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 nachtuilen goed luisteren
bewegen wegversperring
verspilling spinnen web
opwelling tranen haantjesgedrag
afstraffen traktaat verlaten
dadendrang dromenland
ondergelopen land aangeland
verbrand rook ruiken kruik
lurken ontkurken duinwandeling
verwondering ontdekking
dekkingsgraad radeloos
versieren joelen begroeten
vriendelijk ontspruiten…
hier ontspruit je
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 457 Hier ontspruit je nieuwe liefste
Nieuwe liefste die ik ken
Hier ontspruit je uit het niets
Hier ontspruit je uit mijn pen
Hier ontspruit je uit het blad
En in de verte uit de kiem
Hier ontspruit je in je woorden
Hier ontspruit je pantomiem
Hier ontspruit je dan uit alles
Hier word je bedacht
Je hoeft hier enkel maar te zijn
Meer wordt…
LEVEND GAT
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 27 De jonge es groeit
uit de holle, sterke stam
van een dode beuk.…
De Wereld haiku
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 298 Ontwaken met zon
ontspruiten van knoppen
de wereld draait door.…
Mijmeren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Mijmerend over de dag
ontspruit bij mij een glimlach
vrolijk was hij
een hele dag zo blij
ik kijk terug
en weg is hij
zo vlug…
De natuur ontspruit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 In het bos en het veld overal ontwaakt nieuw leven
de mensen trekken er met een glundering op uit
ontzien ze wel het ongerepte schoons als gegeven
in de nieuw verjongende wereld die thans ontspruit.…
APRILROEP
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 Zwarte kraaien
vullen het mistige weiland
met overwinningskreten
over de voorbije winter
waarin dagelijks zoeken
naar het weinige voedsel
of weerloze prooi
lang en moeizaam speuren was
hun schor gekras
weergalmt in kale bomen
slaat stram gebeeldhouwde takken
is ondanks ruwe schreeuw
bemoedigende zang
wekt gezwollen bladknoppen
uit een…
als jij
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 556 als jij
door het raam kijkt
ontspruit daar
verwachting
als ik het glas bekijk
is het beslagen
de hoop is verleden
het heden zoekt
naar achting
om de leegte
te dragen…
van Binnenuit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 62 Ik wil ze ruilen
die mede Nederlanders
voor nog meer migranten
ze hebben mij laten zien
waar het grensoverschrijdende
gevaar ontspruit
het is zo dicht om ons heen
het komt niet van buitenaf
maar van binnenuit…
Brein
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.063 Met een vanzelfsprekendheid
schrijf ik dit gedicht
zomaar, voor de
aardigheid
zonder al te veel gewicht
maar, het fascinerende is
dat deze woorden
onzichtbaar en
onhoorbaar
ontspruiten
uit m'n brein
dat altijd
functioneert
m'n brein
wat zou ik zonder zijn...…
Liever niets dan leugens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 248 Ik heb gevraagd
Ik heb genodigd
Mijn hoop was bevestiging
Maar een ‘nee’ werd mij gebracht
Zo kan ik concluderen,
Dat een vriend geen vriend is,
Wanneer hij niet helpen wil;
Een bodem te vormen,
Waaruit meer vrucht ontspruit
Dan er zaden nodig zijn geweest.…
Olijftak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 200 Tak zo jong en groen,
Ontspruitend nieuw leven,
Veilig vastgeklemd in de
Snavel van een duif
Teken van leven
Na de vloed waarin
Het oude leven
Voorgoed verdwenen was…
Krullen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 220 Meanderende
gedachten die
binnenin ontspruiten,
groeien in golven
en dansen frivool
binnenstebuiten.…
Identiteitscrisis
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 379 de Nederlander herkent
zich zelden in de spiegel die hem
wordt voorgehouden
maar in een broodje shoarma
kan hij zich altijd vinden
nieuwe culturen ontspruiten
---------------------------
knipoog naar de discussie over dé Nederlandse Identiteit, aangezwengeld door ónze Argentijnse prinses Maxima.…
Cecile, Vrouwe van Brugge
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 79 ik dans met u,
vrouwe van de avond
zing de melodie
die ons laat bewegen
zomaar op het ritme
van een ontspruitend lied
dat onze beide lijven,
getekend door de tijd,
even
in een blijde
voortgang doet
verweven…
Gedachten.....
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 723 Gedachten zijn als voorjaarsbloesems
Ontspruiten klein en teer
Met zorg en aandacht
Groeien zij
En komen er meer
Koester gedachten als bloesems
Geef ze voeding en verzorg ze
Dan groeien gedachten bloesems uit
Tot prachtige vruchten
Pluk die vruchten
Dan pluk je geluk.…
Ik leef!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 528 Kracht terugvinden in de Lente,
Opnieuw beginnen, nieuwe kansen ontspruiten.
De zomer is van mij,
Ik mag er zijn, als een zonnebloem, vol kleur en kracht.…
Ontwaken van het Hooglied
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 Gedachten ontspruiten
jaargetijde reeds vooruit
als bladeren aan bomen
wachten in vertrouwen
vanuit het duister
op toekomst en licht.
Als een geliefde op ontwaken
van hartstochtelijke bruid
die komt door rozenvelden
gekleed in tule als van nevel
stralend onder sterrendiadeem
als een lichtstraal uit de hemel.…
het zomert
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 235 het watert en snatert
het knispert
het wispert
ontspruit en ontsluit
het struikt en het botert
het tettert
en kwettert
het zingt en het swingt
het dobbert en deint
het kreunt
en het steunt
het schaduwt en schijnt
het streeft en het leeft
het groeit
en het bloeit
het kleurt en het fleurt
en het zomert…
Plezierdichter
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 153 Pas door de drank ontspruit het dichtplezier
dus hijst hij liters wijn of dito bier
en droomt van dertig flessen op een rij.
Zo’n dichter tuurt graag zielsdiep in het glas
en wou dat hij drie kasteleintjes was.…
Puur
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.588 zoals je bent
ben je mooi, lief, teder
Puur
water over uitgeslepen stenen
kabbelend door een droge rivierbedding
Puur
een bloem ontspruit uit de aarde
komt boven en bloeit zijn leven
Puur
Puur kan van alles zijn
voor iedereen verschillend
maar puur is een ding
zoals het is, zoals je bent…
Zijn winters kleedje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 230 een koude wind
streek langs mijn hand
maar ik voelde jou ontluiken
in het zachte bed
van zwarte aarde zag ik
het kleine blad ontspruiten
verscholen tussen mos
dat nog zijn winters kleedje had
ontkiemt al lente in het bos
ook in het fluiten
van de vogels zijn
de speelse rollers niet te stuiten…
Als diamantjes
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 2.439 wanneer ik jou lees
blijven mijn woorden steken
ze zweven rond in mijn hart
gedachten ontspruiten
genietend van elke beweging
die zonnewarmte doet opstijgen
in hoogtes van gewichtloosheid
laat ik het op mij inwerken
roep en mompel van alles
maar jouw woorden tollen als diamantjes
op wolken zo zacht door mij heen……
De wekker
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 119 Ik zet het het alarm in mijn hoofd
elke ochtend bij het gloren uit
dan ontspruiten mijn gedachten
vanuit de vele nachtelijke prachten
schrijf ik met plezier al mijn dromen
op papier en deel ze geïllustreerd hier.…
Innerlijke rust.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 194 Daar waar het leven steeds opnieuw
ontspruit.
Het bloed vers stromend door mijn
aderen, de wereld lacht mij toe,
vrede en welbehagen bekruipen mij
zomaar zonder reden en hoe...…
De beelden in de hemeltuin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 301 Hoort mij als ik mijn lippen tuit
de dichtkunst aan mijn geest ontspruit
hoe ik je mijn geheimen uit
akkoorden van de muze fluit
Ziet hoe dit de ziel verbeeldt
de bloemen in de hemeltuin teelt
het nageslacht gunstig bedeelt
Neen, de kunst die niet verveelt
Proeft hoe goed dit voedsel smaakt
hoe het alle harten raakt
als de waarheid heel…
DRIE SEIZOENEN
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 408 Nu zal het nog duren dagen,
dat blad opnieuw ontspruit
uit nieuw gevormde knoppen
als zijnde ‘s winters bruid
van het ongeborene.
Even spant de natuur zich in,
stilte, daarna ontstaat
er opnieuw het glorieuze.…
OPLEVEND EN RUSTEND GETIJ
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 Uit de eikenstomp
ontspruit nieuw en teer leven:
een berkenboompje.
De dode boomstam
is vol levendige galm:
het spechtennest roept.
De maïs bloeit hoog,
ofschoon vast omslingerd door
dichte haagwinde.
De kale akker
is vol damp, die zacht voort schuift
naar natte bomen.
De kastanje valt...…
Dichters brood ( haika )
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 Liefde schoot de roos,
sindsdien ontspruiten druiven,
uit dichters brood.
Op de kerkhoven
begraven varkens truffels,
het loof is voor dichters .
Poëzie als ei,
door de tijden, hard of zacht,
blijft deze eetbaar.
Opschrift bovengronds
de muzen die hij verslond,
hij rust in vrede.…
Vederlicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 54 raakt mijn ziel, vederlicht
letters weven woorden in welsprekendheid
die zachtjes landen in een literair gedicht
dat zoet en mijmerend blijft zweven in de tijd
woorden die als veertjes
blijven liggen op mijn huid
zo teer, zo fijngevoelig en zo licht
maar die tezelfdertijd getuigen van gewicht
hoe blank een ziel dat zoiets wonderlijks ontspruit…