Alle inzendingen over Oostende

tegemoet bij een zomerse zefier roept de verbeelding ahoi, schip ahoi op de pier meeuwentirannie in de straten spraakgebrek sans gêne geld vervloeit in held ruimschoots wolkendraken in beton in overvloed maskers van verkrotting ensor verliest het licht op zijn blazoen vloekt vernieuwend op het bal ‘du rat mort’ er zitten pissers…

Een dame in Oostende Die laatst haar man verwende Bekende onomwonden Dat zij hem opgewonden Haast echt niet meer herkende…

Een West-Vlaamse gaai uit Oostende Bijziende met twee linkerhände Dacht ik dicht er niet één Maar wel honderd-en-één Uit hetzelfde hout: Niets dan ellende...…

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de…

Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen... - Waarom uw avondlijke vreê bevuild met slijk van derf verleden, o Geheugen? Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken... - Waarom, waarom uw beeltenis…

Oostende. Barcelona. Boekarest. Praag. Er werd gedanst van vroeg in de morgen tot vandaag. We zien kleuren in foto’s. Slecht geprint. Waar we misschien eens of nooit meer onszelf zijn.…

Ik ben dus in slaap gevallen, ongetwijfeld – want ik word wakker.…

Tweemaal schreef ik je over mijn dood. Hoe kon ik toen weten dat waarheid zo zegbaar was en zo zou razen in mijn verzen. Op de muur, waar geen enkel woord meer crepeerde of terug kroop naar de leugen en mijn buik, het spreken verwaarloosd na het vloeken. Misschien bracht rouw jou naar deze kamer. Alleen. Naar het drijvende bed…

Vandaag ben ik naar Vlaanderen gegaan, Ik dronk een kopje koffie in Oostende, De streek die vele voorouders goed kenden, Ook heb ik op de Brugse Markt gestaan. Maar dankzij 'Aernout' lang gelee - vier eeuwen - Is ons geslacht er één van échte Zeeuwen.…

zoals jij kwam aangewaaid zwervend door Oostende vond je mij zoals jij in het leven gelooft zoals jij in mij gelooft zomaar een vrouw zoals jij steeds completer mijn hart bewoont onbeschroomd zoas jij steeds alles licht en lichter maakt voor mij zo schrijf ik zo bloei ik voor jou…

het leven is niet meer dan af en toe wat rook op straat, zo snel vervlogen dat het al niet meer bestaat bij de volgende ademtocht een fluitje van een cent nog minder dan de prijs van een winkelwagentje voor de doortocht te betalen met een stukje rond metaal de jaren die nodig waren alle liefde en elke ruzie tevergeefs, je kind is soms…

Amerikaanse droom trok ook zijn vader mee Geen succes geen lid van de burgerij Weinig compassie voor private averij Als artiest taalde hij levenslang naar erkenning en vond die alsnog laat mondjesmaat Wie zijn tijd overstijgt beroert eerst lachspieren Voor vernieuwers lonkt roem voorbij de einder De zee bruist immer van golvende levenslust In Oostende…

het stormt voor de kust van Oostende de stroming die op golven jaagt het zand dat zich perst door de gaten kieren van de oude, trotse huizen op het strand geen volwassen mens twee kinderen slechts met hond hun jassen hoog boven zich geheven handen gehaakt in hun jaspanden zij zeilen voor de wind, staan stil onmogelijk schuins uit het lood…

Het stormt voor de kust van Oostende de stroming die op golven jaagt het zand dat zich perst door de gaten kieren van de oude, trotse huizen op het strand geen volwassen mens twee kinderen slechts met hond hun jassen hoog boven zich geheven handen gehaakt in hun jaspanden zij zeilen voor de wind, staan stil onmogelijk schuins uit het lood…

Illustratie: Roger van Belleghem (Oostende)…

Toon me niet, ik breng de nacht door in schelpen, de parel in mijn rug en alleen de vloed van kokkels en het kleur van hun behagen stemt mij. Verfoei me niet, ik ben hun prins. Ik heb een stad in mij en van de liefste der dingen kijk ik door haar heen. Licht is mijn dochter, ze smaakt zout en zoet. Ze licht mij op, maar ze heeft mij in de…

de scheepsmasten dragen het verlangen naar een ver land, bodemloos licht ongehavend. dromend ga ik scheep in de kamer. het tuigage hoeft niet te worden aangeslagen. de strakke ra haakt aan de grijze hemel. de gespannen lijnen krijgen vat op hoog klapperende zeilen. een scherpe steven snijdt met weinig gerucht diepe zee aan. we raken buitengaats…

Kijk, dan verheug ik mij, verwelk ik niet voor niets -------------------------------------------- ‘Bermtoeriste’ verscheen in het eerste nummer van de 7de jaargang van Het Liegend Konijn, dat op 19 april 2009 in Oostende is gepresenteerd.…

in de Rupel en de Rupel droeg haar tranen in de schoot der Schelde en de Schelde stortte haar groot verdriet in de Noordzee waar duizend maal duizend vissen proefden van haar grote smart zo vormt zich het zout van de zee een beetje door de droefenis van onze tranen jij onbekende bader als je pootje baadt aan Oostendse…

zoals in het land der blinden één oog met harde hand regeert niet met een witte stok maar met de strop, zo krijgt een naaktzwemmer in knokke-zoute meer aandacht dan dezelfde op het naaktstrand in bredene bij oostende.…

scheep in, dravend langs de kant dwars door het Scheldeland want de wereld stoomt de wereld stroomt aan ons voorbij snel dus trager, haast u langzaam; zeefier - trossen los de zeeleeuwerik tiereliert en hoor de witte zoutmerel aangebracht op het passagiersschip 'Festina Lente' ---------------------------------- uit: 'Antwerpen/Oostende…

TEGENDRAADS TIMMEREN AAN DE WEG zoals in het land der blinden één oog met harde hand regeert niet met een witte stok maar met de strop, zo krijgt een naaktzwemmer in knokke-zoute meer aandacht dan dezelfde op het naaktstrand in bredene bij oostende.…

lood tot lezersgoud In zijn jeugd reet de oorlog de wereld uiteen Winnaars en verliezers zwolgen in waanzin Levenslang spookt machinale moordlust Onschuld overleeft geen geweldsorgie Hij werd een icoon der Vlaamse poëzie die een gollem leven kan inblazen Hoor hij leest voor: vocaal metrisch dansend opent zijn timbre een taalfeest In Oostende…

Op een foto van jou op het strand te Oostende zag ik hoe droefgeestig jouw ziel was. Ik probeerde er madeliefjes in te strooien. Toen ik je op een foto met Kristien Hemmerechts zag badderen, was ik best jaloers, al gunde ik jou die uitspatting absoluut.…

Moeders hebben teenslippers en verloren er eentje in Oostende.…

Zo´n honderdtwintig Pippi´s bij elkaar Was niet genoeg om ´n record te breken Maar wiedewiedewie met Pippi-streken Tilt aan zo'n droge optelsom nou zwaar? Hier komt de Langkouslogica gelegen Van tweemaal drie is vier en twee is negen…

Een schipper uit WESTENDE verhuisde naar OOSTENDE omdat hij in die stad zijn VEERLE gevonden had en toen begon d'ellende. Een loodgieter uit SLUIZEN die had genoeg van buizen. Aan al dat zware werk stelde hij PAAL en PERK door er vanonder te MUIZEN. Een marktkramer uit MOPERTINGEN verkocht fruit door zich HEES te zingen.…

De snobs uit Amsterdam In 't helder wit flanellen pak, De ridders van de koude grond Met 'n kwartje in d'r zak, Die prefereren Zandvoort want je vindt er meer natuur, Oostende is te banaal Monte Carlo is veel te duur. Dies gaan ze naar Zandvoort zo beweren ze met klem, En zingen keurig met hun halve zachte foscostem!…

Ze lieten de bank voor Oostende aan lij en kregen de stroom mee met aflopend tij de ruimende wind deed hen gaan als een schicht na dertien uren varen kwam Egmond in het zicht Jo ho jo de lu jee, Jo ho jo de lu jare Jo ho jo de lu jee, 't is nog zo slecht niet bij de V. O. C.…