Alle inzendingen over Op de Beeck

Toen Griet Op de Beeck mij lief ten huwelijk vroeg, werd ik haar vulpen.…

Slechts zelden ben je aan de buis gekluisterd ’t Gebeurde wel in d’afgelopen week We zagen dappere Griet Op den Beeck wier leven in haar jeugd zo werd verduisterd Haar incest-trauma had ze lang verdrongen Nu eind’lijk uit haar schaamte weggesprongen!…

(een personage uit het boek 'Vele Hemels boven de zevende' van Griet Op de Beeck) Voor Eva die ook ik nu graag zie Nee niet die listige uit het Paradijs maar voor u, de enige echte Geen vraag over het waarom de lezer kent het daarom Uw naasten misschien niet Lieve, zachte, meelevende Eva ook gij kreeg niet wat u verdiende dat beetje…

In: een eeuw europa vader mak Ofwel hoe god het leven liet in jorwerd De asbestemming op verloren grond Kom hier bokito kus griet op de beeck Bonita van buwalda avenue Wat is vergelding in het huis der dichter De tandeloze tijd van a.f.t.…

(voor Griet Op de Beeck) In jouw donkerbruine ogen glimmen nog steeds de huppelkunsten van het vooroorlogse meisje in jou. Met jouw zwarte eyeliner accentueer je de pijn die er achter jouw netvliezen verscholen ligt, als verdedigingswallen.…

mijn rusteloze opgejaagde kinderhart sloot haar kamers het kan niet in me aarden niet bij mij landen mijn thuisloos zwervend hart op de donkerste onvindbare plek…

Twee meisjes Zongen zachtjes Hun lieve liefdesliedjes Beide meisjes creëerden Hun creaties koesterend Afscheid nemend Maar nooit Van mijn netvlies Dansend in dromen Alles lost langzaam op Niet deze dromen Altijd bij mij dragend Daarom zing ik mijn lied In de verre velden Wie zal het nog horen Alleen mijn twee meisjes…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

Ik was van plan om mijn gedicht te wijden Aan hoe we overladen zijn met sport En ook met commentaar zijn volgestort En hoe ik dat van nu af zou gaan mijden Maar ja, toen werd ik plots #VerliefdopGriet En kwam de chute van dát sonnet er niet…

Iets dat licht schijnt transparant maakt de berg van graniet Terwijl ik haar heb afgewezen voor een simpele relatie zouden we samenzijn zou het samenzijn ons beiden sterken? Ik zou me meer in haar moeten verdiepen haar zien smelten bij iedere zweem van aandacht Werkelijk is dat ik nu pijn heb mijn linker schouder Zo ben ik een…

De hoogste, waarom is hij en drukt hij zachte liefde uit? Waarom is er niemand voor zijn redding? En als er iemand was, zou hij zich aan hem overgeven? De hoogste, waarom is hij niet bang voor de toekomst en staat hij nimmer stil? Hij waakt erover, dat wij onze toekomst niet vrezen. Het vertrouwen bouwt hij in ons eigen vermogen…

We kunnen nog geen afscheid nemen, maar vandaag is dan toch die dag. De zon schijnt, maar inwendig huil ik zacht. Op je laatste rustplaats aangekomen kijk ik om me heen. Zijn er meer die zich zoals ik voelen, of ben ik maar alleen? Peinzend buig ik me weer tot je graf, maar alles gaat langs mee heen. Het enige wat ik nog kan denken is,…

Alleen. Tussen eenzame harten onbegrepen anderen begrijpend met aandacht, mijn wachtwoord de hoofdsleutel in mijn genen Spartelend deed ik het al verder kon ik nog niets als baby, als volwassene zou niemand het moeten afleren zou niemand het moeten opeisen wanneer hij zich gekwetst voelt door gekwetsten, verongelijkt door de wereld…

Subtitel: Ik vraag bootvluchtelinge (II) Ik vraag wat haar heeft doen vluchten 'Na drie keer verkracht te zijn' (respectloos) 'En reeds daarvoor verlangde ik al naar een land met VREDE VRIJHEID (GELUK)' Leugens waarmee jij bent geconfronteerd Betreffen nimmer, echt nooit een waarheid Mijn God, waarom vieren wij straks feest'lijk…

Ik hoor het je al zeggen, An, dat zet je fout maar dat doe ik even totaal niet, wacht maar tot je het einde van deze kreet ziet. Een gewoon mens zou springen van plezier, dat doe ik allang niet meer, maar wat ik wel doe: waar ik me op betrap, ik spring letterlijk van de hak- op de tak. Eenmaal aanbeland op die bewuste tak…

Druppelsgewijs Drop , drup, druppel sijpelt de wereld binnen... De eerste ochtengeluiden op de achtergrond ; De haan die kraait. De dorpskerktoren die de eerste uren slaat. De wind die door het raam fluistert en mij in stilte kluistert. Een lied van een kleine pimpelmees eerst wat onzeker en dan minder bedeest komt zijn roep.…

Waar het gras In vrede groeit En de bloemen Onschuldig bloeien, Zelfs het onkruid Tot schoonheid komt, Zie ik in jouw ogen Liefde die geen afkeer kent Doch louter mededogen…

eindeloos lang wil ik met je wandelen eindeloos lang met je onderhandelen hoe ver wij de verte kunnen gadeslaan hoe ver horizon verwijderd is van maan zoeken waar oneindigheid verdwijnt bedenken hoe lang eeuwig duurt waar ‘t verdwijnpunt weer verschijnt als je nauwkeurig in het uitzicht tuurt eindeloos lang wil ik met je lopen om te genieten…

Bekroond met tepels in jouw hof de borsten trots rond en groot een buik met drie plooien als je zit vervuld van diepe zinnelijkheid krullend dat jouw heuvel bedekt als je van bovenaf met lippen begint Volle hoekigheid van kathedrale heupen kloeke dijen ondersteunen harde bollen kuit die knie met voet verbindt zo klein en fijn als jouw handen…

nog een laatste blaadje dan zijn we verlost vaak gegaan tot aan 't gaatje dat heeft wat heel respekt gekost maar ja als dichter moet je diep buigen richting het klein zijn want de mooiste inspiratie doet pijn tijgers van het woud bij nacht er is nog tijd en reden en houd wacht voor velen een zwak voor ieder gedicht…

Ach kijk nu eens, een motor van ballonnen, met liefde en geduld gevuld, gedraaid, gesponnen, in sprankelende kleuren zie je elk detail. De maker kijkt verrast, zijn ogen fonkelen, zijn armen zwaaien zwierig een uitnodigend gebaar, wil ik een ritje maken, een helm ligt voor me klaar. Ik straal van alle kanten, mijn been zwaait al opzij…

De zon kwam uit het duister opdagen Haar prille stralen voelden soeverijn En kwinkelerend klonk het refrein Van vogels die het licht weer zagen Even zo dartel als hen wilde ik zijn En net zo gul als bloeiende bloemen Mij op niets dan mijn luister…

een fladderende vlinder vlucht schichtig in het avondrood gevolgd door de... vliegende dood ondervindt hij op zijn weg veel hinder geen weerstand en geen kracht de dood komt steeds dichterbij zweeft vol van furie en razernij op zoek in deze enge rode nacht grijpt hij gulzig zonder… hinder mijn hart gebroken, hij was verloren het…

Oh wat houdt hij van de Tour is tomeloos verliefd erop stiekem verdenk ik ‘m ervan dat ‘k op de tweede plek kom, tijdens deze drie weken! Oh wat een liefde voor de Tour tv staat drie weken aan zodra er een zender aangeeft dat: de ploeg van start zal gaan kijkt hij! Wat een zware liefde voor de Tour, inmiddels haast een week een feit…

De NAVO-top: wat staat er op de kaart Natuurlijk Erdogan en zijn blokkade Maar daarnaast ook een Russische salade Een hapje dat behoorlijk opzien baart Val aan! Eerst met een vork de boel goed prakken Dan snel naar het toilet om ´t uit te kakken…

Check of je lijdt aan één van de symptomen, Of kom je uit een risicogebied? Reis nergens heen en onderschat het niet, Om verdere verspreiding te voorkomen. Nu word je mogelijk alsnog besmet, Als lezer van dit zieke snelsonnet.…

Gelyncht, gestenigd, ja, zelfs opgehangen! Wat werd de bondscoach gedemoniseerd. Hij had, zei men, Oranje gedupeerd door Robben na de pauze te vervangen. Gelukkig werd een catastrofe net dankzij de hulp van Tsjechië beLet.…

Wij zijn geen dominees maar handelsgeest Wij vragen niet hoe 't vroeger is geweest Op zondag trekt men er en masse op uit De Scheveningse bosjes in Den Haag De lommer van het bos, Haarlemmer hout En Planken Wambuis - 't is er berekoud Of 't ook in Rotjeknor is, is de vraag Want enkel 's nachts maakt men haardblokken buit In de…

De een zit stil, de ander, nerveus, beweegt één voet in ritmisch op en neer. Soms met zijn twee meestal alleen, geen lach of luide stem hooguit heel zacht gefluister. De vrees wordt niet gedeeld, elk een omarmt zich zelf en lijdt en hoopt in stille eenzaamheid.…