Alle inzendingen over Overdenking

Buiten wordt het oudejaar weer uitgeluid, met uitbundig veel geknal en vrolijkheid. Ik bekijk een film over Afrika. Honger zie ik, strijd en dood. Wat een tegenstrijdigheid. Wij drijven hier de boze geesten uit, Daar verschijnen ze alom, in alle hevigheid. Waar is het menselijk hart gebleven? Hoeveel waarde heeft nog een leven?…

Wie altijd vóórop wil gaan in 't leven, bemerkt dat achter hem zovelen... naar hetzelfde streven. Sta even stil, en laat hen gaan. Dan ziet U op Uw weg, dat de meesten buiten adem, langs de kant zijn blijven staan. En U kalm en rustig, uw eigen weg kunt blijven gaan.…

Wat rijmt er op pijn? Niets... want pijn valt niet te rijmen. Misschien met wat zonneschijn, want een beetje warmte is altijd fijn. Of misschien maneschijn, als ik in het donker van de nacht, de slaap niet vat. Dan is mijn venster, niet zo'n donker en zwart gat. Wellicht een glaasje wijn, dat kan ook heel lekker zijn. Geeft ook wat…

Mijn lucht wordt weer wat blauwer, langzaam maar zeker steeds ietsje blauwer, elke keer Maar zo blauw als vroeger, toen nog met jouw helder er in zo word ie toch nooit meer Nee, dát nooit meer...…

Er klinkt plots in de tuin geluid, Luid, luider, en dan het luidst, Twee vogels gaan er wild tekeer, Ik ga naar buiten; "Is het nu uit?". Ze tjilpen, vechten alsmaar door, Een takje, daarom gaat de strijd, En dat tussen al die bomen, Maar mijn verzoek, krijgt geen gehoor. Na lang gefladder, en wild gefluit, Toont zich de winnaar fier,…

woorden in overschot bruggen de ruimten aaneen geen verval zo rijk als mijn netwerk aan gedachten ik kan wel minnen, zo jouw hart als het mijne, rijk aan creaties maar arm aan liefde geen gebed zo oud als mijn dolende ziel en wat ik ook verwoord toch zal mijn droom voorspoed gaan brengen in de chaos waarin ik ben geordend…

Ik heb gehoord dat aan het einde van ons leven een film van ons leven flitst voor onze ogen. Zo, hier zit ik nu, in mijn ouderdom, in mijn gemakkelijke stoel te wachten voor de film zal beginnen. Waar begint het? met mijn conceptie, mijn geboorte, mijn jeugd? Maar waarom kunnen wij een film niet zien aan het begin van ons leven met aanbevelingen…

Laatst lag ik te overdenken Waar zal ik nu eens over denken. Wat moet je in het leven Veel aandacht geven, Wat is een mooi aandenken. Ja, aan aandacht schenken Moest ik sterk denken.…

als het is zoals jij zei leef ik dan in een leugen van schaamte en een vleugje spijt want niets lijkt mijn ruimte te doen vullen de schreeuw van stilte verlangen verdoezelt mijn denken gelijk aan de schijnbeweging van de wind de hoge bomen doet buigen maar amper met de grond gelijk en dan de stenen welke ik voorheen over het zachte water…

oh wee spanning in jouw hoofd bovenal zo meteen komt je kind op bezoek hij die zijn pappie niet herkennen zal de moed zakt in je schoenen toch let jij op de deur dapper stapt jouw kleine ventje over de drempel geen verwijten noch gezeur het kinderlijk verlangen graag een fijne pappie kijkt bij het voorlezen met…

voor een ieder die dit staat te lezen, is bezinning heel dichtbij, want wij mogen er allemaal wezen, ook al ben je met die persoon niet zo blij, de fouten van een ander, is ons leedvermaak die dag, of we geven een uitbrander, als je iets verkeerds bij die persoon zag, hoe dan ook we moeten leven, met elkaar in ieder huis, elkaar een lach…

onbevangen hoe het was om dood te zijn zijn vader gaf als antwoord staande naast het open graf dat hij dat toch eigenlijk ook niet zo heel goed wist en zei daarom waarschijnlijk is dood zijn hetzelfde als nog niet geboren zijn dus is het niets werkelijk niets om bang voor te zijn maar duurt dat vroeg het kind overdenkend…

gegund aan alle hardwerkende mensen een schitterende reis Thailand HOHO geen plezierritje olifant laat je vooral niet verleiden door die zogenaamde innemende glimlach van de gids valselijk charmant vooraf worden deze geweldige dieren zwaar mishandeld afschuwelijk tafereel wel een goed bericht namens de reisorganisaties…

In de donkere nacht denken aan wat de wereld ons bracht Vreugde verdriet en pijn alsof het altijd zo zal zijn Ooit zal de vrede en rust er zijn…

Jouw naam schreeuwt door mijn lichaam heen wel duizend keer per dag, krimp ik steeds van pijn ineen, neem je me helemaal in beslag... Bedek ik mijn oren, hoor ik je naam... sla jij je brandmerk in mijn hart, sluit ik mijn ogen, zie ik je staan, wat maakt jou toch zo apart...? Is het je stem, die ik maar blijf horen, is het…

Geinspireerd worden geklapwiekt zijn afgestompt raken ik ben mijn verliefdheid kwijt.…

wat er nu voor of achter ’nadat’ volgt waarom beginnen met lange zinnen en kort eindigen? het zicht is geheel aan mij wie bepaalt de regels? zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren…

Sommige gedachten staan lijnrecht tegenover elkaar wanneer zij bij maanlicht hun dag overdenken op 'n bankje in het park waar een voorbijganger net zo gemakkelijk verloren loopt kruipt de tijd als nooit te voren juist die kant op waardoor de ochtend gelijk in 'n ander daglicht wordt gesteld…

Gij zijt zo lief, gij hebt zoveel gegeven Aan rijke warmte en loutere innigheid: Mijn leed hebt gij met broze troost omweven, Mijn luide angst een bed van rust bereid. Mij, eenzame, hebt gij uw eenzaam leven, De teerheid uwer kranke ziel gewijd: Gij draaldet niet, gij wilder pijnlijk sneven Om één kort uur van stille tweezaamheid.…

Toen ik jong was heb ik veel gezien, gehoord, gedacht, verwoord en wat me dat allemaal gebracht heeft weet ik niet. Nu ik ouder ben heb ik geleerd veel te relativeren. Is dat nodig, beter? Wie is een allesweter? Nederigheid moet ik nog leren, humus worden zonder woorden, zonder te zien, te voelen soms maar dicht bij moeder aarde. In…

In het nachtelijke donker, in de stille uren, drijven mijn gedachten mee over de grote levenszee. Ik vaar reeds lang in kalmer water, met hier en daar wat averij, door hoge golven, woeste baren. Ik stuurde af en toe wat bij. Soms is er nog wat deining, een lichte rimpeling… als mijn gedachten wijlen bij een lieflijke herinnering. De…

Ik overdenk mijn leven, het duurt nu al zo lang. Ik kom al mijn fouten tegen, toch zijn ze niet meer van belang. Omdat ik er steeds van heb geleerd, met steeds meer onderscheid mijn eigen domheid kan aanvaarden met een rustige zekerheid. Kijkend naar mijn kinderen zie ik dezelfde kwaal.…

Ik heb er vele zonden te overdenken voor het slapen gaan…

In twee minuten Van stille overdenking Zijn we allen Eén…

De pen valt met regelmaat uit mijn hand en ik overdenk zo haal ik nooit de krant.…

Najagend de onwaarschijnlijke Snelheid waarmee ons brein De wereld van vandaag steeds Maakbaarder maakt en opstuwt In de waan van elke nieuwe dag Waarin grenzen worden verlegd - En vooral overschreden - Is daar de geboorte van Zo maar een bijzonder kind Dat in een voerbak te vondeling Wordt gelegd voor het heil Van alle mensen…

overdenk je bedenkingen... om te bedenken of je bedenkingen je waardig zijn.. overdenk, of je waardigheden te bedenken zijn.. overdenk je bedenkingen.. ook al doet het soms pijn.. ik zou zeggen.. voel je gevoelens... om te voelen, of je gevoelige gevoelens je zullen helpen.. voel, om te helpen, het gevoel van je gevoelens te zijn..…

Had ik het geweten, Sprak de moordenaar Bij het overdenken Van zijn daad Dat die doodslag Zo op mijn geweten Zou drukken - dan had Ik het niet gedaan En had ik het gelaten Bij alleen maar slaan…

Momenten die alleen van mij zijn van niemand anders, dan alleen mijmeren omdat het heerlijk is te overdenken, heel stil heel sereen, alleen van mij. Mijmeren over toen, nog meer toen wat later en dan ineens over nu, overdenken, peinzen, dit soort dingen be-mijmer ik nu, alleen in de vallende avond, is dit een stil moment van mij....…

staand bij je graf overdenk ik het leven het heeft ons zoveel gegeven zorg, ziekte, gemis toch ook heel veel vreugde en nog meer plezier maar...toen was jij nog hier…