1163 resultaten.
- In Eeuwigheid -
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 611 Een kleine engelenziel
omarmde liefde met twee werelden
lijk in eeuwigheid straalt de lichte dag
vulde geest het huis met kinderlach
sprookjesachtige mooiste regenboogkleuren
ruiken naar bloemen
wolken wenen
weldoordacht
vullen dimensionen eeuwigheid
er komt nooit een eind
aan het verdict
wegglijden in een andere mooiere wereld…
Els Borst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 Bekijk haar laatste foto nou eens even….
De oud-minister oogt nog zeer alert,
Denk ook aan haar Congres en het concert…..
Els Borst stond écht nog midden in het leven.
Elk kleinkind hoorde steeds haar lieve woorden,
Wie gaat er nou zo ’n omaatje vermoorden ?…
Papa
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 625 Papa lieve papa
jouw leven is geëindigd
en jouw zijn voorbij
Papa lieve papa
opgewacht door wit licht
woon je voor altijd dicht bij mij
Papa lieve papa
dank voor al je hebt gedaan
blijvend verbonden door 't lot
Papa lieve papa
omringd met liefde laat ik je gaan
leg je terug in de handen van God…
Egidiuslied (hertaling)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 574 Egidius, ach waar ben jij gebleven?
Beste vriend mijn hart doet nu zo'n pijn,
jouw dood heeft ons uiteengedreven.
Vaak dronken wij samen zoete wijn,
waarom moet jij nu al gestorven zijn?
Hemelhoog mag jij voortaan zweven
stralender dan zonneschijn,
alle vreugd is jou gegeven.
Egidius, ach waar ben jij gebleven?
Beste vriend mijn hart doet…
Voorgoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 732 Mijn huis, mijn kasteel, ik zie het staan
ik zie het vanuit later, veel later
dat huis waarin ik eens leefde,
het stond er, het staat er nog steeds.
Dat huis, mijn kasteel aan die brede laan
waar de prunussen bloeiden, die oude laan.
Jij mijn lief, samen wandelden we
door de tuin achter ons huis. Was het
een kasteel met lakeien, met kanonnen…
Gemis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.376 Er ontbreekt een stukje
van mijn hart
Het zat er al die tijd
Ik kan het niet meer vinden
Zoeken heb ik wel gedaan
Ook heb ik het geroepen
maar het blijft weg
Ik voel nog precies waar het zat
Want daar doet het pijn
Het voelt niet leeg
of stuk, of gebroken
Het voelt als iets wat heel was,
iets wat er was, en er nu niet meer is
Ik had het…
GEDICHT VAN VERRE
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 676 Van verre zweefde een stil gedicht
‘t fluisterde losse dromerige zinnen
Over lange schaduwen van het licht
van de dag die nooit zou beginnen
Door stille straten gleed het geluid
van zo goed als ontzielde woorden
Door een gedeeltelijk gebroken ruit
waarachter de mensen ze hoorden
Mensen blikten in gedoofde vuren
van twee ogen die gebroken…
De dood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 558 Plotseling zag hij een helder licht
En waar kwam die wondere wijs toch vandaan
Voor hem stond nu een spichtig kind
Een meisje, nog heel jong, was voor hem gaan staan
Zij zong hem toe over boven de wolken
Waar enkel liefde bestaat, en tederheid
Zij gaf hem het vertrouwen om los te laten
En hij hulde zich weldra in de vergetelheid
Immers,…
Papa 2; Stilte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 463 Ik heb het leven uit jou weg zien vloeien
Onwerkelijk menselijk fragiel wezen
Schokkend en bevend
Gelaatstrekken balanceerden tussen pijn en vrede
Over jouw leven, over hoe je het hebt geleefd
Over wat je hebt gegeven en hebt beleefd
Bang, nerveus en alleen zat ik bij je
'papa, papa, ik ben hier'
Is dit echt het einde?
Wordt je nog wakker…
Drama
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 Niet altijd zit men bij toneel ernaast,
Alvorens alle rollen te verdelen
Wordt ingeschat wie welke rol kan spelen,
Nooit eerder was er zo perfect gecast.
Nochtans is het behoorlijk overdreven
Zich in een rol volkomen 'uit te leven'.…
afscheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 432 de goden willen hun getal
luttel uitstel,
achteraf bekeken,
en toch te kort
voor wie van je hielden
wachten weegt
als je werk voltooid
en voorbij is
als je orde op zaken gesteld hebt,
als je niemand ten laste wil zijn,
als je meent te weten
dat je plaats elders
voorbehouden is,
als samen oud worden je niet gegund werd
maar dat men je…
Op de dood van mijn moeder
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 923 Nu ik je zoveel mis
kan ik beter zwijgen
en zal het papier alleen
betraande letters krijgen.…
Als een blaadje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 656 Als een blaadje door de wind gedreven
Zocht je naar de overkant
En hoe je ook snakte om door te leven
De tijd was rijp voor een ander land
Ik schat je niet in woorden, hoed me voor zwart-wit
Je was een ruwe bolster met oh zo’n zachte pit…
Als je lichaam 't niet meer trekt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.042 Wie ben je nog als lijf en leden
niet meer vol ten dienste staan?
Wie ben je nog als denken stopt
en niets op niets meer lijkt te slaan?
Houdt je leven werkelijk op
als je lichaam ’t niet meer trekt
en het denken met een deken
van bedroefdheid wordt bedekt?
Wij stoppen heus niet als we doodgaan,
wij ontstijgen plaats en tijd:
Bij het sterven…
Vliegtuigcrash
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 198 Veel treurigs is er op de wereld gaande:
Tsunami, oorlog, aanslag, watersnood,
Een vliegtuigcrash met alle mensen dood,
Familie wordt in een klap nabestaande.
Vol onbegrip, vol woede en vol pijn....
Je zal verdorie nabestaande zijn...…
Belletje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 291 Mijn moeder is dood
voordat ik de telefoon nam
om haar te bellen
bedacht ik dat
mijn moeder is er nog
dat is nu eenmaal zo
ze is er als ik mijn koffie drink
of dat patatje met eet
nog voordat ik het weet
hoor ik haar zeggen
dat ik mijn mond moet vegen
dat maakt dus dat belletje
volstrekt overbodig.…
Leven zonder pijn
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 662 Mijn leven is een flop
Een voorgeschreven script, op voorhand verbrod.
Een vader zonder werk
verslaafd, wat losse handjes, bovendien
vermoord door de Kerk.
Mijn moeder is een trut
Ik ben het stuk vuil.
Niet goed meer bij haar hoofd
Er sijpelt schuim uit haar muil.
Een man op straat wou mij, tegen mijn zin,
maar misschien bracht hij…
Ik weet
gedicht
3.0 met 10 stemmen 10.189 Ik weet: je leeft
daar in het land van licht.
Je bent niet dood,
je leeft.
Ik weet het
met mijn hart.
Ik weet: de liefde
die ons bindt sterft nooit.
Liefde kan niet sterven,
omdat zij eeuwig is.
Daarom blijven wij
in liefde
met elkaar verbonden,
jij daar, ik hier.
Ik weet: je zorgt
voor mij
vanuit het land
waar jij nu leeft.…
1 jaar naar zelfmoord
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 772 Kleuren worden grauwer,
Mensen worden ouder.
Precies 1 jaar geleden,
Dat jij bent verdwenen.
Niet voor even,
Maar helaas voor de rest van dit leven.
Als kids groei je samen op,
Samen shinen op weg naar de top.
Iedereen kiest z'n eigen wegen,
Om daar naar toe te racen.
Op mijn paden kwam ik jou vaak tegen,
en dan deelden we visie…
Bij mijn graf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 Laat bij mijn graf geen tranen vrij,
Ik slaap daar niet, maar ben nabij.
Ik ben de streling van de wind,
De open ogen van een kind.
Ik ben de sprankel in je vreugd,
Ik ben de overmoed van jeugd.
Ik ben het krieken van de dag,
Ik ben de parel in je lach.
Ik ben zonlicht op het graan,
Regendruppels op het raam.
Ik ben de lippen die je…
Zijn langzaam verdwijnen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 963 zacht gleed
zijn hand uit de mijne
ik voelde de kou
zijn langzaam verdwijnen
verbonden als kind
voel ik nog zijn knuisten
pas later gebruikte hij
soms ook zijn vuisten
maar in de strijd
om bestaan heeft hij zich
nooit laten gaan relativeerde
en blies dan wat pluizen
het laatste gevecht
heeft hij niet kunnen winnen
het onzichtbaar…
De cirkel
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 476 Je hebt niet dezelfde ogen
en ook geen krullen in je haar.
Maar in de cirkel van dit leven
ontmoeten wij opnieuw elkaar.
Het is je lach weer elke dag
en ook de trekken om je mond.
Maar ook de glinstering in je ogen
die maakt de cirkel rond.
Het is je liefdevolle karakter
en ook de kleur op jouw gezicht.
Maar vooral de liefde die je geeft…
ALLERLAATSTE STRAAT
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 515 Op ‘t einde van de laatste straat
staat mijn weg voor eeuwig stil
Geen spiegel toont mij ’t gelaat
van hem, die ik gaarne zien wil
De weg terug schijnt pure mist
mijn ziel kan louter verdergaan
Wordt hier het gisteren gewist?
daar ik zojuist ben heengegaan
Gods licht schijnt mij tegemoet
zijn warmte draait om mij heen
Nu klinkt er een…
Ochtendgloren
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 1.248 Onverwacht, terwijl de eerste zonnestralen
de horizon behoedzaam streelden,
voerde de zuidenwind je laatste adem mee
langs de zoute Zeeuwse kust.
Jouw laatste adem was,
zoals zo vaak je woorden waren:
zachter dan fluweel.
We huilen gaten in de dag,
en storten tranen in het Zwin.
Gedeelde woorden brengen troost.
En morgen, na een zware…
Plotsklaps
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 223 veranderde alles
van één op de andere minuut
stapte je in een film, waar je helemaal
nooit in had willen zitten
niet dat je 'n keuze kreeg
wat een uur geleden nog normaal was
lag nu in duigen, de fundering
onder jouw bestaan weggevaagd
wat rest zijn ontelbare scherven
waarin jouw leven uiteen geslagen ligt
stukje bij beetje veeg je het…
Uit die kring
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 177 het was geen vlucht
je laatste zucht
slechts een verplaatsen
in uniek verbazen
alleen de andere ogen
keken ongerust
enkele heel opgelucht
na jouw loslaten
je ziet ze staan uit
die kring ben je weggegaan
voelt hun verdriet maar
weet jouw leven niet voor niets…
Begrip
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 313 Als het later wordt
Later in de nacht
De zaken, zaken
zijn, het gedane
ruim gedaan
Als het later is
Of het laat, dicht
is, of er bij, donker
wordt of het nieuw
al aanricht
Als het te laat is
geen woord meer
terug kan, geen klucht
noch opgelucht
verlost
Als laat, gewoon laat
is, op tijd maar laat is
Dan is laat slechts
een…
Ga niet met mij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 (vrij naar Stevie Smith)
ga niet
met mij
in zee
want ik
verdrink
niet in
verdriet
ik zwaai
naar de
afwezigen…
Barmhartig
snelsonnet
4.0 met 11 stemmen 391 Terwijl de laatste jaren van haar leven
Getekend zijn door chaos in haar hoofd,
Waarbij gezond verstand waarneembaar dooft,
Zien wij, dat zij zich over heeft gegeven.
Geen angsten meer, geen wanen en geen pijn,
De Dood kan ook wel eens barmhartig zijn.…
Bij een dode
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.406 Lief ik kan niet om hem wenen,
Waar hij stil en eenzaam ligt.
In het schoon doorzichtig stenen
Masker voor zijn aangezicht
Dat de dingen er om henen
Met zijn bleke toorts belicht.
Lief ik kan geen tranen vinden
Als mijn hart hem elders peist,
Waar zijn ziel met de beminde
Sterren van de avond rijst
En ons, dagelijks verblinden,
Hoger wegen…