Te moe om te bedenken waarom
Te veel hoofdpijn om te piekeren
Te veel slaap om te huilen
Weet niet meer hoe het voelt
Om te rennen zonder twijfel
Ben vergeten wat het is
Te slapen omdat het moet
Te moe om te lachen
Te veel hoofdpijn om te dromen
Te veel slaap om uit te gaan
Weet niet meer hoe het voelt
Om kracht te hebben
Ben vergeten…
Ben een beetje alles
Van alles een beetje niets
Houd wel van wat sporten
Of een beetje op de fiets
Ben een beetje zanger
Dicht er een beetje bij
Voel me graag verbonden
Ben het liefst een beetje vrij
Nog steeds die Mister Pfeiffer
Mag er wat fitheid bij?…
Pfeiffer en Zwagerman vinden het maar Sinterklaasgedichten
Want een dichter moet het volk verheffen en verlichten
Daarom komen veel poëten met een hoop vervelend gelul
En allerlei onbegrijpelijke, saaie flauwekul
Zulke gedichten vind ik ergerlijk en raar
Daarom zeg ik: GEEF MIJ VAN WISSEN MAAR…
wit neemt het rood over
met grillige patronen
weigert zich over te geven
een tegenaanval
is er helaas niet
moeheid strijdt om voorrang
en wint het met gemak van
alle leuke vooruitzichten
rust is de enige optie
zich hierbij neerleggen
ziet ze echter niet zitten
nog niet…
in een niet nader aangeduid seizoen
schreef ik in de ik-vorm een tijdloos
en meerduidig gedicht over het raadsel
van het bestaan dat met weemoed en humor
tot nadenken stemde en ontroerde
het had geen strakke vorm er kwamen zeekoeien in voor
en berekeningen van salonbèta's die wel klopten
maar niet van toepassing waren en woorden zoals houtekiet…
hij doet echt zijn best voor haar.
zij houdt ook heel erg veel van
hem. hij weet zelf ook dat hij
niet meer maar kan doen wat hij
maar wil. zij trekt het zich soms
heel erg aan. hij is soms bang.
zij kijkt wel eens sport met hem
op de bank. hij kijkt nu ook
wel eens geen sport. zij lacht om
wat hij soms zegt. hij is lief
zij kookt vaak goed…
I
Vandaag zal ik eens erwtensoep gaan eten.
Juist, in de volksmond ook wel snert genaamd.
Ik kook het zelf, zoals ’t een kok betaamt,
want erwtensoep uit blik is niet te vreten.
In Honig-snert zijn ze de worst vergeten
en bij de Unox -dat men zich niet schaamt-
daar lijkt de snert wel uit de sloot gewaamd;
alsof ze niets van smaakvervangers…