33 resultaten.
Pias August
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 45 Wat is er mooier op deze wereld
dan te doen denken dat je Pias August wilt zijn
De mensen te laten lachen om je domheid;
terwijl het eigenlijk hun eigen leven zijn.
Wat is er mooier op deze wereld
dan het leed iets op te mogen beuren?
De mensen te stimuleren dat er na vandaag
zo weinig reden is om te treuren.…
Parijs 5, 2 rue de Latran
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 348 Auguste! Waar is hij?
In ‘Au vieux campeur’?
We kopen er wandelgidsen.
We kijken. Geen Auguste.
We gaan. Eén van ons keert terug.
Daar staat hij, in de sous-sol,
oor zonder mobiel,
kijkend, vouwend, bladerend
in geologische kaarten.
Auguste! Onze Auguste!…
Luchtalarm
snelsonnet
3.4 met 14 stemmen 1.596 Voor domme August onraad had geroken
Vond hij dat het zo fris was in de klas
Dat hij wel wist wat of het antwoord was
En heeft dus trots zijn vinger opgestoken.
Maar daar zijn buurman net een windje liet
Was het helaas het goede antwoord niet.…
Glitter en Zaagsel
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 652 op het pleintje in de zon
staat een witte lama
schetterende reclameauto
lokt kinderen naar buiten
drie dagen speelt het circus
geur van zaagsel en dieren
gepluimde paarden met berijders
die op hun ruggen salto's maken
clown August laat een dikke scheet
of was het zijn trompetje
het hooggeëerd publiek ligt dubbel
morgen speelt hij elders…
Eenzaam
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 95 Het is nauwelijks te bevatten, maar
'Eenzaam' van August Strindberg ligt
al jarenlang naast mijn bed, terwijl
het maar 125 pagina's bevat.
Ik vergeet er vaak maandenlang in te
lezen en dan moet ik weer opnieuw
beginnen om de verhaallijn te snappen.
Dat mankement herhaalt zich steeds.…
dagdroom in purper
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 642 bij een schilderij van August G.Carius
hij legt zijn ziel op het doek
met het vederlicht penseel
kiest hij de juiste toon
van 't palet van zijn gemoed
het hoofd volgt 't hart
en sturen de handen
zo komen vormen tot leven
zoals 't dorpsgezicht van Arpaillarques
in purper bijvoorbeeld...…
OLIE GAS GOUD
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 54 Gedachtegoed van de Messias
Hangt zij nog steeds ten dele aan
Een Christen is een rare pias
Doet goed, kan over lijken gaan
Alom bekend met tien geboden
In wezen zeer universeel
Want ook bekend bij nog meer goden
Noem je zoiets spiritueel
Het hebt u naaste toonbaar lief
Gelijk uzelf, ga niet begeren
Wat hij bezit…
Bij 'Rood huis in het park' van August Macke
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 250 August is zich bij nader inzien
een eeuwigheid aan het omkleden.…
BLOW
snelsonnet
3.7 met 35 stemmen 2.340 Strak staar ik naar de muur waarvoor ik zit,
een joint laat me al snel hallucineren,
terwijl mijn schedel lijkt te exploderen
bedenk ik: wow, dít is pas goeie shit !
Want kosmisch haast verruimt mijn blik, mijn brein,
vóór mij zie ik opeens het hele plein.…
Van Geluk
poëzie
3.7 met 7 stemmen 1.828 Hoger dan schijn
van 't mensen-zijn
in grijze guurheid
droef neergebogen,
- vèr bóven logen
van levensbanden,
wílde ik gebouwd een hemel voor mijn puurheid,
als prinsenkind van langverloren landen.
O ijsglanzige wijdte mijner landen,
ijslichtend licht doorschijnend als goudraggen bevend!
o recht, en bleek van kuisheid, herléven
kind!…
Misanthropie
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.058 Mensen zijn lelijk, met hun lijf mismaakt
Door 't zwoegen, 't droevig kleed en de eeuw'ge ziekten;
Hun geest is laf, of zij voor 't leven schrikten,
't Ondoofbare, dat rond uw schijn-zijn waakt,
Verkracht smartvlees, dat nooit de banden braakt
Waarin u wevers van de dood verstrikten
Uit duistre nacht! Vleesogen die uw blik ten…
De Zucht naar Onwetendheid
poëzie
4.8 met 4 stemmen 1.441 I
Ach! niet meer lijden in al ons gedachten!
We zijn zo laf van 't onbereikend trachten,
we zijn 't ‘bijna’ van alles toch zo moe!
Ons dromen zijn we moe, en 't kwade en 't goede
zo moe! en al ons nutteloos gedoe,
en àlles, - en ons onmacht zijn we moede!
- Arm knaapjes in een woud, heel ver van 't huis,
die schreien om 't ontrustend…
Een morgen
poëzie
3.6 met 7 stemmen 1.298 Nu zijn de tijden rijp, dat zonne perelt
op elk grasblaadje, en 't uitgespreid gelach
mijn ogen doopt en mijn gedachten wijdt.
Hoog staan de bomen in de jeugd der wereld
als heiligen, en heel deze eeuw'ge dag
is licht en wit, vol suiz'len wijd en zijd;
ik hoor het sap in al de planten zwellen,
en hoe, met stille wil, de schepping groeit…
'k Ben als een land
poëzie
2.9 met 8 stemmen 1.588 'k Ben als een land dat strekt in middagzon
Onmeetbaar liggende akkers en deining
Van woud en duin, tot waar de horizon
Vergaat in 't licht van eigen verreining.
En 't evenwicht der wereld koelt de gloed
Van mijn verzwarend vlees en broeiend bloed
Tot eindloos aardrust en deining
Van krachten die geen mensenhand overwon.
In stralenspel leeft…
Klokken in 't avondgrauw
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.436 De klokken van ellende en dood, de klokken!
Ze luien over de oude en grijze stede...
De klokken luien!
Hoor, ze brommen hol
in 't bonzend schomlen van de zware klepels,
en breken bronzen klanken, morzlen klanken,
die rollen traag, eentonig traag, en zweven,
en zich ontbindend dof en doffer smelten,
en sterven terendzacht door de…
Op zee
poëzie
3.6 met 8 stemmen 1.733 Grote onvoldane, o albezielde Zee!
Laat steigrend nu die storm-hoogdag opjoelen,
Zee! Zee, die twijfel-lach en kreet van wee
Als scheurend uit uw diepst-grommend omwoelen
Lost in het hijgend duizendvoudig mee-
Opjoelend leven, dat in golf-krioelen
Verlangt en zwoegt, of 't uit zichzelf zich streê,
Om zijn diep eeuw'ge dieper toch te voelen!…
In de nacht
poëzie
3.2 met 5 stemmen 2.073 Mensjes, ik weet hoe leeg zijn mensgebaren,
'k Weet dat de woorden door de mens gezeid
In 't ijle slaan, en 'k praat en lijk verblijd
Of droef, mijn vrienden en beminden, maar en
Haat noch bemin. En geen van wie daar staren
Met dode blik, o ziel, weet wie gij zijt,
En dat rond uw geheimen wonderbare
Elk mijner woorden strekt een eenzaamheid…
Dagen van onmacht V
poëzie
3.2 met 5 stemmen 1.529 Als een zang die langzaam en machtig wiegt,
Uit de verte aansuist en dan weer vervliegt,
En op nieuwe wind
Me nauwer omwindt,
Hoor 'k steeds het geruis van de zee.
Waar ik ben.... ik wandel langs zonnestranden,
Alleen met het ruisen der baren die branden,
Zachte branding die schuimt
Naar de guurklare ruimt',
Witte ontrolling…
Als een zang
poëzie
4.1 met 8 stemmen 1.766 Als een zang die langzaam en machtig wiegt,
Uit de verte aansuist en dan weer vervliegt,
En op nieuwe wind
Me nauwer omwindt,
Hoor 'k steeds het geruis van de zee.
Waar ik ben.... ik wandel langs zonnestranden,
Alleen met het ruisen der baren die branden,
Zachte branding die schuimt
Naar de guurklare ruimt',
Witte ontrolling…
Zomermiddag
poëzie
3.2 met 4 stemmen 1.277 Vlij u hier onder warme schaduw,
En versterve in het mijmerend lied,
In het lied der bomen uw lied.
Zie hoe rein en eenzaam hun donker
Met het eindeloos hemelgeflonker
Verglijdt in de effen en langzame vliet.
Ach kind, weet ik nog of ge droef zijt,
Weet ik nog of ge lacht of niet?...
Ons lachen en twijflen en wenen
Vervliegt in 't gestraal…
Albino
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 zo
een van die avonden was
die de zomer samenvat
ik weet nog waar je zat
dichter bij mij dan je ooit
was geweest maar toen
daar zat je dan langs me
op de oude stenen tuinmuur
je haalde je neus op voor de
vogels voor de vleermuizen
voor elk zoemende beest
je keek alleen de nacht in
ik vroeg me af wat je dacht en
je deed me aan Auguste…
Onvoltooid
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 166 Zij doet mij denken aan jou
de Hurkende vrouw*
Een onvoltooid werk
van Auguste Rodin
Uit de tweede helft
Negentiende eeuw
'k Zie in jou haar dwaling hier
Terwijl mijn hand jouw
Mooie borst beroert
Moe, doch niet echt voldaan
Glijdt haar hoofd heel zacht
Totaal onverwacht
Langzaam op haar rechterknie
Terwijl de schaduw
In volle glorie…
Aap Mij Na
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 155 Grijp ik de pias aan mijzelf te verbeelden,
Met grimassen verzoen ik de verdeelden.
Met een zon op mijn gezicht
Straal ik hoop uit in het volle licht.
Rood en wit geschminkt sta ik daar.
In het volle licht een beetje raar.
Voor de zon en de regen een dienend subject.
Onbaatzuchtig voor wat de lach opwekt.…
Van een jongetje
poëzie
4.3 met 3 stemmen 783 Hij sloeg zijne armen op en sloot
Zijne ogen op het licht der dagen.
Wie zal zijne arme moeder dragen
De droeve mare van zijn dood?
Zijn moederken was oud en stram
En moe van arbeid en van jaren;
Ze leerde 't leed: in pijn te baren
Kroost dat de dood weer spade ontnam.
Dan zag ze 't hoofd van 't huisgezin
Een morgen van de drempel…
Draag me zacht...
poëzie
2.7 met 20 stemmen 2.198 Draag me zacht: door al mijn leden
Klopt het baemren van uw voet:
Draagt me zacht: bij iedre schrede
Drupt mijn klare, levend bloed.
Draag me zacht: door de ijle landen
Waait de nijd'ge wind zo koel;
Of zijn 't al uw kille handen,
Dood, die 'k om mijn slapen voel.
Draag me zacht, gelijk een blanke
Lampenvlam in woel'ge lucht,…
In de kraag gespot
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 212 daten
Straks in de gaten
Voor een triootje in de ouwe jas
Terwijl Jacques naar de dames vloog
klonk een stem kriegel van hoog
'Zeg mot hoor-us
Mijn naam is Dorus
Ik hou 't gat in mijn kraag liever droog'
Door de geur van zijn ouwe jas
bedwelmd gaf Jacques vliegend tegengas
'Ik ga van bil
Wanneer ik dat wil
Druk jij je rare snor maar pias…
Komiek Klassiek
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 386 Vijftig jaar van grappen en grollen,
Een gouden August die met zijn partner kon dollen.
Van meneer De Bok tot Dik Voormekaar,
Allen raakten die gouden snaar.
In een sketch of een carnavalslied,
De trouwe fan vergeet zijn vertolker niet.
Achter de blonde duinen schittert een rode duin,
Die men overal kent als André van Duin.…
Ongekleed; de Kus (Auguste Rodin)
hartenkreet
1.4 met 9 stemmen 4.259 Naakt op een trap
Van boven naar beneden
Geconcentreerd kijkend
Standvastig
Trede na trede
Lijven bloot en
Elkaar kussend
(mond-op-mond)
Met handen die
Zwijgen
Tongen die met
Recht aanbeden
Gracieus en
Tevreden. Moe. Voldaan
Hun lijven één lichaam
Orgasme
Héérlijk. Met reden…
Aansporing
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Ga heel lang de liefde bedrijven, geheel
onaangekondigd, ordinair, pijnlijk erudiet, pias.…
Onterecht verguisd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 Je was de gekke pias, die op argeloze konijnen schoot,
die sadistisch ontspoorde, het ware talent ontbeerde,
al snel uitdoofde, maar toch de heren Tachtigers hebt
geïnspireerd, door je uitgesproken gekte, je overgave,
je wil om de ziel vrijuit te dienen.
God kust wel mindere zielen hartstochtelijk op de mond.…