een schilderij
waarmee zij hen wil boeien,
meevoeren aan haar zij
tot in haar eigen wereld
die zoveel kleuren heeft
ontroerend, maar ook heftig is
en waar ze liefde leeft
het dreigen van een storm
een vogel in de morgen
voetstappen in het grind
een zomer zonder zorgen
zo wil zij hen verleiden
en verlokken mee te gaan
en hen mede-plichtig…
Toegegeven: in dit gedicht staan alle
Poppetjes op hun plaats, rijmschema klopt
Dubbel- en binnenrijm, niks mis mee, ook
De metaforen staan als een huis, je ruikt
De doorlopende lijn naar M.N., en de nauwe
Gang van A., daar zijn deze verzen zeker schat
Plichtig aan.…
Daar zit hij daaglijks, uur na uur
goed verstopt, in mysterie gehuld
de beeldige in een zaak van geduld
een Hercules met in zijn rug een muur
Ons wereldje draagt hij heel even wichtig
op de breedste schouders van `t heelal
nooit eens of ooit, noch wiekend na val
zijn naaste is daarenboven (mede) plichtig
Tezamen draaien zij moeiteloos door…
Toegegeven: in dit gedicht staan alle
Poppetjes op hun plaats, rijmschema klopt
Dubbel- en binnenrijm, niks mis mee, ook
De metaforen staan als een huis, je ruikt
De doorlopende lijn naar M.N., en de nauwe
Gang van A., daar zijn deze verzen zeker schat
Plichtig aan.…
Lijk eertijds Job spreek ik voorzichtig,
van al hetgene mij betreft,
maar iedereen die vindt mij plichtig,
om dat een zweerd mijn herte treft.
Welnu van elk-end-een verlaten,
waar kan ik toch nu beter gaan,
als naar het kruis waar de soldaten
mijn Jezus hebben aangedaan?…