35 resultaten.
regen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 752 blij met de regen
de pollen nu neerslachtig
mijn neus opgelucht!…
gras
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 het wuift
het waait
ongemaaid stuift
het niezend
en proestend
briezend en hoestend
inhalerende pollen
ondergronds de mollen
languit het gras
eenvoud van gewas
het verslaat de tijd
dit groene tapijt…
Exit poll
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 51 Laten wij, ridders en jonkvrouwen van het bezonken woord
in deze barre verwarrende tamelijk vreugdeloze turbulente tijden
waar egoverliefde narrowminded narcisten, extreemrechtse verknipte doofblinde sadisten
hedens laten opgaan in verschieten van smeulende puinhopen van paars...
Laten wij hopen zonder vrezen,
dat op verkiezingsavond…
AS MINEUR
snelsonnet
3.0 met 29 stemmen 2.784 Verwerk mijn as tot inkt, onder de pollen
verwacht de worm een mis, met zeven mollen.…
Bestuiving
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 581 er ligt stilte in een enkel woord
leven
als de wind
door pollen
stuift
omringt
door lelies
zingt een trillende schemering
nieuwe bloesem
schrijft de maan
omgekeerd
je naam
hoop ik te zien
het hart
als liefde
door te gaan…
Sonnet der pluizige pluizen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 146 nog pluist het in het pluizige pluisgras
waar jij met jouw allergische status
vertroetelde met een niezige kus
zonder enige schroom de leidster was
gewas laat veelal scherpe sporen na
als je er overgevoelig voor bent
een warme lentedag die ons verwent
rollend door grasland en de slag daarna
paardenbloemen pollen geen lentefeest
vergalopperen…
Bloesem
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 436 wit Haspengouws karaat
laat heuvels welig blozen
wijl hommels in hun raat
zich honingzat verpozen
zie ginds de kuikens hollen
achter hun moeder eend
onder stuifmeel en pollen
waggelend door de beemd
ik voel de warme lente
zuchtend door ’t ruisend riet
en hoor het zo bekende
herhaald meerstemmig lied…
Ik ben als lente
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 348 Een pollen flard
glipt mijn adem in.
als kind
spatten in me
rotjes open;
die knallers
schieten ver
en steeds hoger
de zomer in.…
WENS DIE STEEDS WEER KEERT
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.254 Mocht
in de stille kerstnacht
een kleine smeulende vlam
geboren uit de ster van Bethlehem
op me neerdalen, door mijn huid dringen
zich bescheiden schuilhouden
binnen aders en zenuwen
als een onschuldig brandend stipje
onder weke pollen vochtig mos
somtijds vermanend gloeien
of
even aanzwellen tot oplaaiend vuur
waarin moed en hoop liefdevol…
Geen adres
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 De briefkaart vergeelt
al zo lang
Geen contact
Ik heb geen adres
om er iets aan te doen
Bovendien, in gedachten gezegd
slibben mijn woorden dicht
met voorzichtigheid
Wij delen alleen de wind
die ons bedekt
met zand uit Zuid
pollen uit Oost, regen uit West
en uit Noord komt de kou
Dan trek ik een trui
over mijn hart, strijk
met…
De jogger ( PCW )
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 180 Zilte zoete voeten
stappen gretig toe
in schemerige verten
langs
zovele paden
gaan jouw stappen -
verre schemering –
tegemoet
langs ochtenddauw
en mistige velden
wind en pollen
wuivend riet
als
mistige voeten
gaan jouw stappen
voort – voort –
laten evenzovele
sporen
van mistige stappen
in het verschiet…
Juli
gedicht
3.0 met 25 stemmen 13.747 Poll, © Chris van Houts, Amsterdam…
Bosjesmandaat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.422 Ik duik voor haar in rieten kragen,
wouden, struiken, pollen, trossen.
Ik trotseer hele bossen!
Ze raakt er niet verlegen door
en laat zich niet gekscherend plagen.
Ze wil gewoon geen streepje voor.…
afscheid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.396 lopend door de witte weide
over bevroren pollen van gras
neem ik een verlate reiger waar
stram in de houding
doch steeds voor vertrek klaar
wat had hij nog te zoeken
op dit uitgestorven winters veld
had hij mij nog iets te melden
iets dat alleen voor mij geldt
het was als of hij
meewarig staarde
in de verre einder
wat dromerig…
En de lente werd een wurgslang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Ik zie de wolken
smaken weer naar softijs
En hoor de sprieten
schieten bommen bladgroen
Als een gulden vos
lig ik in het voorjaar
Zaden en pollen
maken stroop van het land
De liefjes wurgen
elkaar waanzinnig geil
Uit dat gevrij floept
een ei of druipt stampij
Langs de lippen en
de snuivende snoetjes
Die dan verzadigd…
Graspollen groeien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 bomen die vrucht dragen
Waar het leven dat zich eronder
Afspeelt vruchteloos is geworden,
Bankje voor zwervers gemaakt,
Want zij slapen er 's nachts
En soms ook midden op de dag,
Beschut alleen door het bladerdak,
Omgeven door wiet en spuiten
Die ooit schoon geweest zijn,
Slapen in deze dode omgeving,
Maar tussen de stenen
Groeien pollen…
GETIJ VERGAAT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 Aan het riviertje
bloeit haagwinde in pollen
én hoge zuilen.
De regen klettert:
het eikenbos dampt geurig,
heeft een warm aanzien.
De regen houdt op:
het weiland heeft een broeilucht
vol zoete loomheid.
Op de kijkbuis komt
een gezicht, dat zorgen beeldt:
kunstschilders zijn blij.…
HUP HOLLAND HUP
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 Oranje, in de polls en in de media,
Geklopt door de meisjes van Bavaria
------------------------------------------------------------
De Nederlanders mogen dan wel de eerste twee wedstrijden in hun poule gewonnen hebben, sprankelend voetbal was het niet.…
Leve de lente!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 372 Vandaag stuift meel en wuiven pollen,
we veren op uit onze wintervacht,
het frisse groen ontspruit uit tulpenbollen,
Gods lentelicht schept opwekkracht!…
geknot leven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 307 tempo los: vlak landschap, luchtige lente
oevers met zacht walsend riet
geknotte wilgen als stille getuigen
gebalde vuisten, scheve boosheid in
strenge slagorde langs rustig water
takken slordig vergaard en gestapeld
afgesneden van de ouderlijke stam
om eigenzinnig in bloei te komen
tot ontelbare zilverdonzige katjes
en sierlijk dansende pollen…
Onveilig vrijen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 132 Maar na wat zoeken in de paarse pollen
vond hij er een en dacht: ~Die is voor mij,
mooi vol van lijf en o, wat lacht ze blij,
met haar wil ik de hele dag wel snollen.~
Het wijfje -ook zij bleek belust van zinnen-
was onze fiere springer toegedaan
en moedigde hem zonder dralen aan
direct te gaan beginnen haar te minnen.…
Tuinfantasie - 13e tafereel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 103 Het is je reinste zelfverlakkerij:
Slechts door een rietkraag en een plasje water
en hier en daar wat pollen paarse hei,
met in de ochtend vrolijk eend gesnater
en in de lucht wat zilvergrijze meeuwen
die door thermiek gedragen, rondjes draaien
en soms de lucht verscheuren met hun schreeuwen,
omdat ze schrikken van een koppel kraaien
en…
De Gevelkerstman (16)
hartenkreet
2.0 met 44 stemmen 3.648 gedupliceerde Gevelkerstman
De wereld is één grote toep
met vanille, mokka, banaan en nootjes
Ik voel mij een vibrerende garnaal
in het zonneke van de schaduw van mijn
communiebank die ik afgeluisd heb
op de vogelmarkt in het Stad
met gunstige verkoopvoorwaarden
zonder mijn hart te luchten
en meneer pastoor te zeggen
dat hij zijn pollen…
Het haasje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 137 Hij ligt er neer, krijgt in de gaten
dat tussen groene pollen kweek een kleine
haas verscholen zit. Een jongenshand
betast de zachte vacht en kinderfijne
vingers aaien. Water, lucht en land,
vervloekt. De jongen voelt zijn verre pijnen.
Samen gaan zij naar de waterkant.…
Magnus Maximus tegen Woutertje Bos
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 892 de winnaar in de polls
had de wiebel
in de benen
bleek in debat
zag zijn pensioenplan
kundig in de pan gehakt
door heer Verhagen
alleen de rijken plukken
iedereen zou
er beter van worden
de bakker op de hoek
zelfs ietsiepietsie nog beter
wat zeg je wat
sprak keizer Maximus
voor niets zeker dus
ons de markt afprijzen
wij die allang…
In the eye
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 322 knipper
klapwiekende wimpers steken het glazen
en dolgeslagen sloepje over
achter de dijk huilt gegroefde
huizenbaksteen bosjes nutteloos
witte mascara over het
bestofte bladerpad
de overschaduwde
jongen schept zijn pollen vol
houdt het omhoog ziet het licht
enkel in stukken vallen
noemt het water
toch bewoog niets
dan de zon en…
Zomaar een woensdag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 38 ja waarnaar
Op fietspad tussen struikgewas
liep je voorop met flinke pas,
keek naar 't asfalt, gras
de pollen en de kuilen
Terwijl ik weer verten
watertjes zag,
paarse stekeligheden,
groot en ruim hoefblad,
vogeltjes hoorde,
tussen rank riet.…
Kanaal
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 708 Een vlies van pollen, rotte bladeren
De wijnfles dobbert langs de kademuur.
Dol ben ik op het stille water,
de diepte die je vermoedt
de plons als je een kassei over de reling gooit.
Ik wil duiken in haar duisternis, de bodem strelen
een minuut de adem ophouden
en dan drogen in de hoogtezon.…
Grashalm
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 393 Deze zomer nog zag ik de pollen,
hoe ze rakelings over een grashalm streken.
Een vroege ochtend in de herfst.
De verwondering in één grimmige golf beledigd.
-----------------------------------------------------
Voor de bezetters van het Lappersfortbos te Brugge…
Hooikoorts in de herfst
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 1.216 Hoe heerlijk was elk jaar dat nieuwsbericht
Dat het seizoen waarin men hooit voorbij was
En dat de lucht voorlopig pollenvrij was
Maar dit jaar is dat nieuws nog niet in zicht
De hooikoorts suddert in de herfst nog na
Het vloeit ons aan door de ambrosia…