inloggen

Alle inzendingen over Pronk

236 resultaten.

Sorteren op:

zeg niet

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 157
Wat staan zij daar te pronken ver-geet-mij-niet-jes zeg niet zijn het maar…

Pronken

netgedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.169
met gouden stippelbuik en scherpe kransen-kraag staat in mijn tuin het mannetje te pronken te lonken naar het grote-lijster-vrouwtje dat nog niet wil sjansen vogels laten zich niet sturen ze volgen hun natuur en voelen feilloos aan wanneer het tijd wordt om te zingen terwijl de bomen stil bijna gespannen staan van wat er uit wil…
annabel24 februari 2009Lees meer…

Nee

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 115
Nee ik ben je niet vergeten zat niet om woorden verlegen, nee opgeslokt door de tijd om te zorgen maakte dat mijn zinnen stil vielen wel heb ik je opgezocht nog altijd vlinder jij door mijn gedachten ik beeld me in hoe je nu in het leven zou hebben gestaan als tijd je een boeket aan mogelijkheden had voorgehouden waaruit jij kracht…
LadyLove27 december 2021Lees meer…

Jan Pronk

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 193
Jan Pronk is niet meer lid van 'De Partij': "Ik wil er tot mijn dood op kunnen bogen Dat ik partijbeginsels nooit verloochen, Dus per direct hoor ik daar niet meer bij. Die socialisten zijn zo diep gezonken, Ze hoeven met mijn naam nooit meer te pronken."…

Laat het regenen op mij

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 115
Sonja Francesca Pronk nimmer wordt jouw naam nog uitgesproken toch zijn de herinneringen nog altijd daar diep donkere geheimen blijven voor altijd vervlochten in jouw blonde haar verstopte je bewust de waarheid gemaskeerd door jouw ranke gezicht met je guitige lach de messcherpe pijn die in jou verankerd lag onontkoombaar haast…

Pronk stuk

snelsonnet
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 810
De vluchtelingen van de wereldbol Zien graag Jan Pronk als Hoge Commissaris (Pronk zelf althans meent heilig dat dit waar is), Maar op Ruud Lubbers zijn ze niet zo dol. Dus krijgen ze van diens benoeming lucht, Dan slaan ze met hun allen op de vlucht.…

Klein gevaar

snelsonnet
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 749
Een nieuw gevaar zal ons milieu bedreigen En dus hijst Pronk de stormbal weer in top: Bacteriën en schimmels rukken op, Het ongedierte hoopt ons klein te krijgen. Zelf geeft Jan Pronk het voorbeeld maar alvast: De schimmel heeft hem lelijk aangetast.…

Overleven

hartenkreet
4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 542
Volwassen staat hij nu in mijn tuin te pronken, mijn kleine kerstboom.…

En of

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 68
Margrieten staan te pronken in blikken emmers ik kik er van op…

Daarom

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 138
Toen ik nog genesteld Was in de boezem van De arbeiderspartij Ging alles nog gewoon Zoals het hoorde, Zoals van ouds, Toen wist ik wat Ik aan haar had, En zij aan mij - Nu is alles anders, En als ik mijn Partijgenoten vraag Waarom zij doen Zoals zij doen, Dan is hun antwoord Alleen maar: Daarom - Zo nietszeggend weinig…

Kappen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 143
kringen staan voor jaren jaren die hij hier heeft gestaan hoe kan men dan nu verklaren dat het met deze boom is gedaan hij stond zo mooi te pronken pronken in de lentezon nu hoor ik slechts het ronken dat zijn einde hier begon al dat rest is nu de stam stam met paddestoelen er omheen een boom in memoriam ik vind het kappen nog steeds…
LadyLove15 november 2010Lees meer…

Ik leg mijn oor te luister

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 120
in het gras leg ik mijn oor te luister daar waar jij nu huist vingers grijpen in graspollen om me dichter te voelen, dichter bij jou ik draai me op me rug wachtend, tot ik je hoor zachtjes verhaal je over hoe mooi het is daar waar jij nu bent ik knijp mijn ogen samen en in de wolken verschijnt jouw lieve glimlach, zorgeloos je vertelt…

Beukenootjes

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 110
Bloedrode beuken pronken met toch ergens iets verdrietigs hoorbaar als hun vruchten onverstoorbaar en gestaag weer op de bodem vallen…

Zonkant

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 59
De zon werpt messcherp schaduw in mijn achtertuin van haag en muren ik zoek de zonkant op waar rozen pronken aan hun stok…
vancoillie1 augustus 2012Lees meer…

Piraterij

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 152
Een piraat in de Zuidzee was dronken met zijn schiettuig aan boord aan't pronken hij ontstak een lont aan een kanonnenkont en is met z'n viermaster diep gezonken…

Jan Pronk

snelsonnet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 282
Dag Jan, dag rode barricadenman Dag Uyliaan, wat was je toch bevlogen Dag Domela, wat was je veelbewogen Dag bressenspringer, wat had je veel elan! Gegroet, o laatste van de socialisten Nu moet je in je eentje redetwisten…

Huismens

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 133
Ik zou het liefste met haar uit- gaan, weet mij zeker van haar knik vol trouw en eerbied, nauw aansluitend op mijn instinctieve blik. Haar tred is meegaand en spoorvast, haar ritme aangepast aan mijn chaotisch leefpatroon waarin de tijd naar vorm en ruimte tast. Zij is het antwoord op de vraag, de bijzin van ons hoofdbestaan; zij kan ook…

Zie mij aan

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 90
o zie mij aan lief innerlijk licht gebroken zit ik hier en ween het voelt alsof een storm doorheen mijn ziel mijn Zijn ontwricht een licht verloren stroomt in mij gelijk het kind van ver voorbij dat liefde zocht maar nimmer vond op 's moeders kille oudergrond o hoor mij aan lief innerlijk licht uw kracht is uit het oer geweven laat…

Zielsverwant

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 121
trillingen op het hoogste niveau licht en liefde vloeien samen in gevoel van thuiskomen diepere lagen openen zich in een feest van herkenning doorvoelde liefde op zielsniveau ontsprongen uit de oerbron we overtroeven elkaar niet weten wie we zijn.…

Waar het zonlicht sluiers weeft

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 78
waar het water vredig stroomt langs oevers uit vorige levens de stilte wijsheid fluistert het meisje in mij dagdroomt waar het zonlicht sluiers weeft van onvoorwaardelijke liefde waar verbinding met de bron boven aardse sferen zweeft waar het Is met Zijn versmelt in een beschouwend accepteren hoop haar tere vleugels spreidt met liefde…

Het bos

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 147
kom, laat ons wandelen in de stilte van het bos waar bomen zielsrust druipen zwijgen zelfontmoeting is even geen verwachtingen geen ruis van tijd en ego maar lopen over oergrond waar licht een nieuwe taal schept.…

De dood

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 127
nooit ben ik alleen hij eet met me, slaapt met me zwijgt tegen me, gaapt, zet de tijd vast van mijn heen- gaan geen traan die hij daar om vergiet hij reist met mij door de dagen over zeeën van vreugde, langs vlagen van verdriet, het raakt hem niet als een giftige termiet bouwt hij heuvels in hiernadagen waaroverheen hij me zal dragen…

Vederlicht

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 54
jouw pen raakt mijn ziel, vederlicht letters weven woorden in welsprekendheid die zachtjes landen in een literair gedicht dat zoet en mijmerend blijft zweven in de tijd woorden die als veertjes blijven liggen op mijn huid zo teer, zo fijngevoelig en zo licht maar die tezelfdertijd getuigen van gewicht hoe blank een ziel dat zoiets wonderlijks…

Geen afscheid waardig

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 225
zoals ze daar ligt in het steriele hoog-laag bed oogt ze bijna breekbaar. De glans op haar gezicht herinnert me aan druppels dauw in het eerste ochtendgloren het zou me zoveel meer bekoren als de sfeer niet zo geladen was de stilte drukt mijn borstkas naar binnen mijn moeder zwijgt, in meer dan honderd talen mijn adem hapert even in het…

Zeeschuimzacht

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 100
bij de zee heb ik mijn zorgen losgelaten als een handvol veertjes bij windkracht acht buitelden ze als acrobaten de zee in, of uit zicht ik zoog mijn longen vol, voelde mij licht door het zorgeloze dat het bracht een bovenzinnelijk aderlaten zo onbegrensd en zeeschuimzacht.…

Ach was ik maar een boom

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 68
dat ik over 't weiland staarde mijn wortels stevig in de aarde met in mijn kruin een vogelgaarde sprookjesachtig, als een droom ach was ik maar een boom.…

Als er na dit leven

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 328
als er na dit leven nog iets komt laat er dan een draaimolen zijn met van die dromerige paarden dat ik dan op de mooiste zit die met de zachtste ogen mijn beide armen om zijn hals licht wiegend op een mooie wals en dat dan ineens mijn paard zich losmaakt van het draaiplateau omdat er op mij wordt gewacht dat we dan vliegen door de nacht…

Ik heb het stiekem nagedaan

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 88
een zonnegele paardenbloem staat trots en stevig op één been 't bloemhoofdje hoog opgeheven naar de zon, hij trilt heel even als een bij met zacht gezoem een rondje vleugelt om hem heen zo zelfbewust in 't licht te staan bezadigd deinend in de wind ik heb het stiekem nagedaan en voelde mij weer even kind.…

Papaver Rhoeas

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 111
ik ben een rode klaproos ontkiem na lange duisternis op plaatsen waar geen liefde is als een Papaver Rhoeas herrijs ik tussen steen en as ik bloei op alles wat ooit was.…
Meer laden...