Alle inzendingen over ROND KIJKEN

Ik kijk naar de klok nóg geen bedtijd Ik kijk uit het raam nóg geen visite Ik kijk naar de telefoon nóg geen beller Ik kijk naar de klok nóg geen bedtijd Of toch maar wel…

Scherp spuwt de wind naar vreemde geuren, ruw beukt de dood rond een donkere zerk. Stemmen klinken dof onder dorre bladeren, vluchtende voetjes ontwijken het versteende gekerf. Het kind zinkt krijsend in mijn armen neer, ik kijk naar haar ziel door haar nooit sluitende ogen.…

Ze staan getrouw als ik, ontredderd rond te kijken. Aan vroeger denkend en aan honingdauw die naast me zat, haar mond indigoblauw: ze wou geen meter van mijn snoepzak wijken. Een vrouwenstem klinkt schel. O, moeder- overste, vloek ik, nog steeds in pinguïnkleren. Ze kijkt alsof ik ziektes kom verspreiden.…

Bol en vol van verlangen Streel ik je zacht lief kind Spartel maar lekker rond Nu jij de ruimte nog vindt In meer dan zes maanden Werd jij een deel van mij Kind van mijn grote liefde Stoei je nog speels en vrij Vol tederheid glimlach ik Als ik naar jouw echo kijk Lief zoontje mijn mannetje Jouw leven maakt mij rijk Mijn buik is jouw…

en strijdt met lage wolken, en zich verloren weet, in deze winterstonde, maar intussen stil en geduldig wacht, tot de aardse gulle bodem zich weer zal gaan warmen, voor een nieuwe ronde langs sterren en planeten, en weer vruchtbaar wordt door oeroude kosmos…

middernacht op een grindpad, kijk, misschien is God wel een aardappel, wie zal het zeggen?…

daarboven die lieve ogen van mijn vrouw Als straks de zon gaat schijnen en rond mij wordt het doodstil Ontdoe ik mij van mijn pijnen gewoon omdat jij ‘t van me wil Nabericht: Mijn echtgenote is niet overleden, maar ik stel mij in dit gedicht even voor hoe ik mij dan vermoedelijk zal gaan voelen.…

Je hoofd knikt naar links, terwijl je ogen vol mededogen staan, turend, verdrietig en liefdevol, het krullende haar rond je beeldschone gelaat. Je dikke, zwoele lippen tuitend vanuit een extra pijnlijkheid. Wat is er toch met jou gebeurd, waarom je zo de wereld aan blijft kijken?…

kijken stiekem…. Door luxaflex gluren de woorden bespreken gedachten op een piekertapijtje “BINNEN BLIJVEN!”…

Ik loop een marathon samen voorop met jou los van de massa weg van het gedrang we kijken elkaar aan wat voelen we ons blij Maar in een trappenhuis raak ik je kwijt ik ga een etage te hoog en we moeten naar benee Buiten zijn alle bordjes plots weg of verhangen richtingloos ren ik rond tot ik weer de massa zie Nu sjok ik achteraan…

De cirkel is weer rond net als de zon en einde weer begin zoals de dag begon...…

spel ik zie je komen op de golven van mijn dromen met ogen dicht de snik als alle spanning weer is afgenomen samen kijken naar een hemel die verlaten is het voelen van gemis de zon zien schijnen door geopende gordijnen weten hoe het leven is…

Vergeten is 't bot, ze tast wat in 't rond 'k wou toch maar, dat ik het ding vond 'k sta op, stop de stoffen hond in haar hand, een bruuske beweging Vooruit :in je mand....en ik vertrek.…

Vonken reinigen de wedloop van een fossiele natuur als ik doelloos dans rond mooiste keien van de top , al het slechts het kleinste deel van de berg wat ik zie, kan ik daarop de dromen projecteren zonder mij te laten boeten ? Blijft de horizon gelijk, zonder achterom te kijken?…

Soms word ik na een nacht lang stoeien met woorden en opgerakelde emoties zo rond vier uur 's middags wakker en moet ik mij haasten om nog wat daglicht te vergaren. Je wilt niet weten wat voor handelingen er allemaal nodig zijn voordat ik mijn voordeur op slot kan draaien.…

Ben van metaal en plat Als het regent ben ik nat Kan jullie vaak zien Nee niet bij tien Jullie hebben me nodig Ben dus niet overbodig Soms word ik gehaat Maar dan is het te laat Ik kijk altijd in het rond Af en toe naar de grond Soms is het koud en guur Maar...ook de zon op de muur Elk uur een vriend voorbij Wat kleiner langzamer als mij…

Mijn geest volgt nu de ganzen op hun vlucht en mijn gemoed de donkergrijze avondlucht: want hier in Beek waart Katharina rond!…

Kijk, dat geeft hoop en toch weer nieuwe kansen: dus wensen wij van harte aan elkaar: veel heil en zegen in een rimpelloos nieuwjaar!…

De oorlog was begonnen door ruzie die klein begint maar van geen ophouden weet en eerzucht, koppigheid, wrok de vernielzucht van mannen Ver van het strijdgewoel vergaderen de grote landen op de ronde top van de Olympus ze drinken nectar en kijken weg in de verte hoe het verder moet De rijke steden doen zielig…

verslagen in 't rond de oude hoge bomen vol levenswijsheid kennen de geschiedenis der beplantingen binnen hun takken ruist hoopvolle toekomst voor Drachtens park dat zijn pracht wil herwinnen.…

melancholie dwaalt blauw rond kersen het mooie van jouw stilte rond omgeploegde aarde, touwladders en weidsheid van het licht waarin gebaren een weg zoeken als lentebloesems en geplukte trillingen uit stemmen die dieplevende schaduwen rond eikenbomen laten glanzen zielsverbonden met al dat moois, uitgestrekt in jou en…

gewoon kijken en verdrinken...…

Kom je even kijken het schijnt al best een poosje Kom je even kijken het is lang niet zo donker in mijn hart Kom je even kijken gewoon 'n poosje hoe het schijnt Kom je even kijken kijken hoe het klopt omdat het tikt voor jou…

als achteruit kijken je pijn doet en vooruit kijken je bang maakt kijk dan naast je en ik zal er voor je zijn…

Ondanks het uur de ogen wakker open en met een brede glimlach rond haar mond. Precies, mijn vrouw, zij poedelde blij rond, trok mij er bij nog voor ik het voorzag en gaf me toen een pakkerd op de mond en jubelde: ~’t Is Wereldknuffeldag.~…

Als mist rond takken aan de bomen, zijn de haren rond uw hoofd; De geuren van uw lichaam, zo innig zoet, dat het me haast verdoofd; Ik druk mijn neus, in de lichte glooiing en zachtheid van uw vlees; En mogen dan wellicht, mijn handen op u rusten, zo even zonder vrees.…

Haha, lacht Heinsbroek met een hoop bombarie Ik heb, haha, een gloednieuwe partij Haha, gemaakt rond Wijnschenk en rond mij Voor straks op 22 januari Dus, haha, Herman Heinsbroek vormt weldra Met Hulpje Harry lijst H.H.H.H.!…

langs overbekende paden woelen mieren in mijn hoofd een vertrouwd gevoel in draaimaardoor nacht mallemolen, die maalt en maalt wirwarrend zwenken de wieken alles wordt fijngewreven op de steen van rond en rond kommerkorrels waaien weg als ik eindelijk inslaap…

pfhuuuuuuuh pfhuuuuuuuh allemachtig prachtig ronde glazen bellen bollen kleuren van de regenboog rollen bollen zwevend als een sprookje hemelhoog lieve ronde bellen bollen wou dat ik zo zweven kon als een glazen blaasballon hupfhuuuffffuuu hupfhuuuffffuuu…

De aarde draait rond maar toch sta ik stil bij wat wij hadden, bij wat we hebben, bij wat we zijn; jij in mijn leven, dat is een rode lijn. De aarde draait rond en ik sta stil bij eeuwig, dat is lang. Van onze liefde word ik wel eens bang.…