Alle inzendingen over RUIM BEKROMPEN BETREKKELIJK

Wat de Vader van ons zal verlangen: luchtig gepeins, omvat door vaste hand, die ruim klinkende tonen vangt, starheid bant.…

Het artikel dat ik las, Riep op om vooral ruim te denken: Je moest niet bekrompen zijn, En daar aandacht aan schenken. Geslacht, Ruimer dan gedacht.…

Vrome gedachten: hierbij laat bekrompen geest zich dikwijls gelden. Vergeet men soms dat God zelf onvoorstelbaar ruim oordeelt?…

Oudhollandsche waarden, schemerlampen, bloemetjesbehang, ganzenborden, negermuziek, poffertjes, verre reizen naar Egmond aan Zee, Stalin, de Gruyter, Abe Lenstra, Snip & Snap, melkchocoladehagelslag, benzine 14 cent per liter, warme anijsmelk, Douglas DC6, schorseneer, formica salontafel. Welkom in 1951. Mensch erger je niet.…

Een geknepen dageraad is niet onbevreesd als de zon angst kent voor ingevroren repliek, als de wond geen verschroeide huid geneest door repercussies van een schaamtepubliek. Wat anders rest er nog dan van lieverlee te wijken naar een ingegraven verlangen, en maar weer met alle stromen mee een vrije vlucht in de kooi aan te vangen.…

Sta je wel eens stil bij het feit, Van eigen bekrompenheid. Het is de balk in het oog, Die je al zo vaak bedroog Bij het zoeken naar openheid. Het wordt nog een hele strijd, Schiet op, je hebt niet meer alle tijd.…

Veel nieuwe samenkomsten waarin God gediend wordt tonen met dolle vreugde en kundig overleg hun woorden aan de wereld bij het oplaaien van de jeugdige vlammen zwermen soms steekmuggen rondom de arbeiders in 's Heren eed'le wijngaard prikken geniepig brengen onverdraagzaamheid en langdurig geschil mochten genoemde muskieten afscheid…

Geestelijk vermoeid ritme van de dag eentonig eenzelfde beleving zonder lach thuis uitgesproken lacht u met uw gebleekte tanden door de dag weet de betweter verf uw huis in heldere verzonnen kleur muren waterval licht en schelpenwit rommel weg kasten leeg en uw geest verlicht maar.... langzaam lezend en kijkend raken wij al rommelend…

Kom niet aan met macht bij mij als oudere; op mijn levensbord graag duurzaam geestelijk voedsel Een beetje evenwichtige oudere kenmerkt zich vanzelfsprekend in de eenvoud van het vergankelijke accepteert de dood, niet het lijden Gaat voor een voltooid leven regeert niet over zijn graf maar draagt wel graag over heeft het financieel geregeld…

De betrekkelijkheid van het leven heeft mij achterhaald gevangen in verlangen heb ik mijn tol betaald In de schaduw meegevoerd van teveel en materieel van er zijn of er komen het zicht op de essentie door mezelf ontnomen.…

ouder worden is de (on)zin van 'bestaan' ontdekken je ziet het licht en bent opeens de enige bij zinnen met om je heen een land vol gekken die zich met koffers vol bagage haasten naar het grote niets al ben je nu een machtig mens uiteindelijk bereik je niets je vergaat tot louter stof stof de huisvrouw haalt de bedden af wast lakens…

naarmate de tijd vervaagt verdooft de oorzaak als ook nog het denken vertraagt begint de eenvoud zijn taak…

is mijn restwaarde gelijk aan de voorbijgaande geur van een afgebrande lucifer op het houtwerk is de kop rood en tijdelijk voornaam tot het zwart is hij even een ster als ik ben opgebrand blijkt de eeuwige roem reeds te ver die was al eerder naar de maan…

Ik ben de zee, ik omarm alle eindeloze kusten. Mijn golven en mijn tij woelen onafgebroken zonder rusten. Ik ben het water, al het leven komt van mij. Maar beproef mij niet, ik neem het terug in mijn razernij. Boven mij gaan de dag en de nacht, de zon rijst uit mijn schoot, de wolken zijn mijn sluier en ik behoed de maan voor de dood. Je…

Betrekkelijk, Is aantrekkelijk.…

Betrekkelijk is het leven, de eenvoud van het geven een momentje vaak maar even op het schip bevindt zich de steven… De storm van het leven kan zijn kracht zés of zéven, trotseer de wind, waar je je ook bevindt.…

Het Betrekkelijke van het bestaan En wandelend over die weg In een afgebakende visuele cirkel Ziet men dat alle begin het einde is En haalt het voorbije uitzicht u in Met moeizame schreden koud en schraal Komt de mens steeds dichter bij begin Vertwijfeld is men heen en weer geslingerd Ervaart zo de betrekkelijkheid van bestaan Dan ziet…

Hij had een leven, vol en rijk, vond status van belang, werd gewaardeerd, gerespecteerd en was voor niemand bang. Het leven lachte hem nog toe zo zorgeloos en vrij, wat kon hem nou gebeuren ?!... `t geluk ging aan zijn zij. Maar op een dag sloeg `t noodlot toe, veranderd` in een zucht de roem, de eer, die was geweest; vervlogen in de…

het ontegenzeggelijk bewijs dat alles zó betrekkelijk is wat dat betreft staan wij met de rug tegen de muur het enige verweer dat we hebben is het koesteren van de momenten dat we samenzijn…

Bekrompen zielen loven de Heer geestdriftig, doen Onze Vader anderzijds vaak onrecht aan door hun enghartig denken.…

oor God zei: Neem me niet kwalijk, dat ik stoor ook voor jou gaat dit bekrompen leven niet door bekijk nog eenmaal deze wereld met je groothoeklens dit heb je gemist je was een armzalig mens…

ingevulde plaatjes oude patronen vergaan klaar en afgedaan…

Gods genade die zich onnoemelijk ver uitstrekt wijd als de oceaan is heeft de bezadigde golving van een stil bergmeer heel ons leven mogen we dat water putten en tot ons nemen met wijs overleg en vertrouwen -herken ook vals gebruik hiervan!- slechts overgave aan eenvoudig geloof.…

Ik heb de klok horen slaan Ieder half en ook heel uur Heb mijn gedachten laten gaan In een vorm van overstuur Straks ben je weer jarig Weer geen bloemen op je graf Ik besef nu voor het eerst Spoedig ruimen ze je af Ik lig in bed te piekeren Hoe het strakjes verder moet Aan de ene kant begrip Want ik begrijp toch wel zeer goed Dat de…

Wat is dit land naïef In tijd en daad passief Dit land laat zich uitmelken door criminelen die, niet gehinderd door wetten, lachen om reine dwazen die er door gebonden zijn Geef dit land, dit beschaafde land nu en nader een discreet opererend doodseskader…

op rotsen geboren verzuurde bekrompenheid waar geen honing meer uit te halen is gaat hij willens nillens een voorhamer gebruiken van lieverlede mooi leven weer opwekken…

In een ogenblik, dat wil zeggen na het sluiten van de oogleden, realiseer ik mij de gevolgen van kortzichtigheid. In het licht van het korte bestaan, op de splitsing van wegen, zo tegen het late uur, moet ik kiezen waarheen te gaan. Ik wil niet vertrouwen op de tast, niet in getallen verloren gaan, me niet binden zonder uitweg. Tot mijn…

Maar soms vervagen beelden toch van lieverlee als door bekrompen geesten woede wordt geloosd. Dan stort een donderwolk gestaag zijn zure regen. De wind, hij blaast bij vlagen oorverdovend mee. Ik zie het boze oog en zoek naar uitvalswegen die mij weer voeren naar de duinen of de zee.…

dat men gruwelijk vaak loog en óók omdat er zinloos wordt geleden maar velen zijn bekrompen (geen memorie) verdoven zich met RTL of Story…

BETREK MIJ ER NIET IN! Laat ieder zijn Eigen chaos maken Ieder naar zijn eigen zin, Laat hem die lak heeft aan zijn Familie, en lak aan zijn gezin, Zijn eigen gang maar gaan, Meedenken, meebepalen heeft Geen enkele zin - hij geeft Immers toch niet om zijn gezin, en, Alstublieft, betrek mij er niet in!…