1635 resultaten.
op de rand van
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 293 ik blijf in de schaduw
van het huis
het maakt zich klaar
om het gemis te verzamelen
deuren openen en sluiten
lopen mij omver
terwijl ik op elke tekening
stilte plak
onder een verdonkerende hemel maak ik
het bed op voor nachten
waarin wijzers verfrommeld worden
tot korsten van tijd
ik wil nog even gaan zitten
de dagen vastnemen…
Muziek en poëzie
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.066 Laat de schelle tonen vlieten
uit de zangerige keel
en als vooglen henenschieten
in hun wislend klankgespeel.
Want dan reppen tong en veren
vrije liedren, lang versperd,
vooglen die hun kop bezeren
aan de traliën van mijn hert.
Laat de rijke klanken stromen
als een vloed in de avondpracht,
waar de zwanen drijvend dromen
in hun kuise vederdracht…
Schaatsenrijden
gedicht
2.0 met 17 stemmen 6.284 Glad en wijd ligt het ijs
in een veeg wit en grijs
en de lucht, tastbre kou,
is gestolpt onder blauw.
En mijn schaats met een kras
als een schot onder glas
trekt een veervormig spoor
van mijn voet uit te loor.
Ik scheer scheef op het vlak
langs een donkerblauw wak.
Na een sprong voor een scheur
als een koord, schiet ik voort
op het staal…
GOUDEN RAND.
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.111 Toch lees ik ook gedichten
die missen die gouden rand
wat één en al verdriet is
wat is er met hen aan de hand.
Men zit met zoveel vragen
doen zichzelf weer dingen aan
ik wou dat ik het begreep
en die mensen kon verstaan.…
Dodelijk spel
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 901 Met bommen op de
Rand van het Ravijn. De Rand
is heel sterk
't ravijn heel diep
Tegen onrecht fel gekant.…
aan de rand van lakens
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 330 help me, zeg
schreeuw, vloek desnoods
hoe lenig de minnaar
de tafel dekt en lakens opgooit
over smalle heupen
ik wil liggen, likken, verdrinken
in woorden, veel hoger dan benen
en borsten
verover me
in niet minder dan liefde
en zeg
wanneer het daglicht vertrekt
dat ik groot genoeg ben
om je te strelen
zomers en winters,…
aan de rand
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 615 Ik sta hier aan de rand,
kijkend naar het land,
daar ver beneden,
nadenkend over m'n verleden.
Hoog, boven op die toren,
besef ik dat ik heb verloren,
Hoog, boven op die toren,
besef ik dat ik de moed heb opgegeven,
wil niet verder leven.
Hoog, boven op die toren,
doe ik een stap naar voren.
en terwijl ik val,
bedenk ik me...…
Slechts één winnaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 218 Met bommen op de
Rand van het ravijn. De rand
Is heel sterk
't Ravijn zeer diep
Tegen onrecht fel gekant…
over de rand
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 963 met mijn tenen over de rand
kijk ik naar beneden
zoek een goede reden
voel me als een krant
met mijn tenen over de rand
zie ik honderd mieren lopen
ben ik zenuwen aan ‘t slopen
heb mezelf niet in de hand
met mijn tenen over de rand
dwing ik mij opzij te kijken
zal wel op een angsthaas lijken
val behoorlijk door de mand
met mijn tenen…
Op de rand
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 723 op de rand van dood en leven
in het land van teveel geven
tussen de waarheid en de leugen
de vrijheid en niet deugen
de reus
de rots
de kneus
zonder trots…
Zonder randen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 419 Zonder randen,
zonder bodem,
ben ik vederlicht.
..met mijn ogen dicht,
vlieg ik in het ledige,
met mijn vleugels van devotie,
diep in mijn emotie,
zonder voorbestemde route.
Zonder randen,
zonder bodem,
ben ik vederlicht.…
aan de rand
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 148 kruinen spiegelen
hun kronkelsilhouetten
tussen wolkenblauw…
aan de rand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 aangekomen aan de rand
van het stille leven
kijken we ontroerd
naar de dans
van de spreeuwen
in de schemering
opgetild uit onaanzienlijkheid
waaiert de zwerm uiteen
verdicht om dan weer
open te vouwen
bestaan in geleende tijd
vanwege elkaar
in de stilte schuilen we
boten varen aan ons voorbij
wie zal ons
in verlatenheid kennen
onze…
Aan de rand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 Aan de kant staan
Aan de rand staan
Niet middenin
Zovelen
Er is maar één weg
Het delen
Dat je er niet midden in kan staan
Om een bepaalde reden
Is er veel geleden
Je plek
In de wereld
Je plek in de kosmos
Het pad dat je gaat
Als je jezelf maar niet verlaat
Want als je van binnen leeft,
ben je een ziel
Die de wereld schoonheid geeft…
op de rand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 liggend onder een
schaduwrijke plataan
zag ik oogluikend
de vage contouren
van het wiegend
bladerdak
ik hoorde een haan
kraaien en ergens
blafte een hond
ik wankelde op
de luwe rand van
gaan of blijven
op de rand van
waken en slapen
zweefde ik
de diepte in
waar morpheus
met zachte hand
het maanzaad over
mijn knikkebollend…
Op de rand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 263 stopt in het heden
Daar het is aangevreten door dingen eens geleden
Drang naar verdoving brengt je drank
Zo niet meer vertier
Nachten lijken korter als dank
Maar je raakt met de dag uit het vizier
Gezelligheid kent een tijd
Die tekent in het gelaat
Je durft haast niet meer over straat
Houvast zoekend ben je het compleet kwijt
Op de rand…
Aan de rand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 355 Hier voel ik me thuis
waar weide na een beek abrupt
overgaat in boom en struik
Het land ademt grondmist uit
een bonte specht tikt en roept
de rupsen op, luistert aandachtig
kopje scheef naar elk gerucht
in het rotte, diepe hout
Eens was er een populier
op de oever van een plas
waarin later bij de eerste dooi
een jongen tien jaar oud verzoop…
Rand
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.362 Verwachting loopt naar de rand.
Niet te bereiken.
----------------------
uit: ' Raster', 1998.…
op de rand
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 op de rand
van de leugen
scheurt hij
zich los
het eindpunt
is daar
niets kan nog
een vlucht zijn
hij sprokkelt
adem en
woorden bij
elkaar
bedremmeld
zegt hij
het is
anders gegaan…
Aan de rand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Aan de rand
vooralsnog of voorgoed?…
Randen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 De rand van de berg,
maanverlicht, Jupiter heerst –
de truffel ontwaakt…
op de kwelder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 zoals ik struin langs
oester en blikken fanta
hangt mijn geest reeds
aan het verderf van moed
te zwieren gelijk die witte
reiger die me beziet vanaf
de rijsdam tot aan de in verval
geraakte steiger
het is de overvloed die het lijden
voedt met een onleesbare handschrift
wiens tekst mijn mijmering in
zwartgallige woorden in herinnering…
[ De volmaakte vrouw ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 106 De volmaakte vrouw
is van marmer, en blootsvoets –
blijft ze waar ze is.…
Krediet verspeeld
snelsonnet
3.0 met 23 stemmen 1.030 Ze lieten mij van grote winsten dromen
Mijn aandeel was eenvoudig: geef uw geld
Nu ben ik echter langzaam uitgeteld
En voel mij daarom door de bank genomen
“Niks aan de hand,” hoor ik bij Fortis zeggen
Maar ik kan zelfs geen boterham beleggen…
Geluksmomentje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 99 Druppelsgewijs
Drop , drup, druppel
sijpelt de wereld binnen...
De eerste ochtengeluiden
op de achtergrond ;
De haan die kraait.
De dorpskerktoren die de eerste uren slaat.
De wind die door het raam fluistert
en mij in stilte kluistert.
Een lied van een kleine pimpelmees
eerst wat onzeker
en dan minder bedeest komt zijn roep.…
Namen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 257 Haar huis, zonder man of scherpe randen, wacht met
haar, of heeft gewacht : die nacht, moegetrild van
haar verlangen ontbrandt de eerste ongeboren
letter, in razernij en dan is alles
daar : de as en de voltooiing,
de man die kruisen slaat
en zegt
altijd al,
altijd…
Knal
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 339 Plakrand en klapband
lijmt men lieflijk goedkoper
dan een klaploper.…
Het voorjaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 63 Het voorjaar,
aan de rand
van een nieuw
begin.
Laat het maar komen.
We hebben er al veel te lang
op moeten wachten.…
Bekocht en verknocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 Destelbergen,
Aanleunend bij Gent,
Zoekt er soms vertier,
Maar voelt er zich …
Bekocht.
De Dampoort voorbij,
Alle poorten voorbij,
Stroomopwaarts
Naar de bron
Die je hier bond.
Je geraakt eraan …
Verk(n)ocht.…
over het witte bruggetje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 221 over het bruggetje
naar de duinen
van Klein Zwitserland
daar wist ik de
momenten van geluk...
ach ja mijn kinderjaren
die afreisden met de
snelheid van het licht
wat ik er nog van heb
is een tekening
van Willem Minderman
in een prentenboek uit 1952
Lejo van Kuijeren…