4372 resultaten.
Vrijzwijgend
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 334 zonder jas loop je in de regen
onbedekt, zoals je bent
ik kijk naar je vanachter glas
net als altijd, van een afstand
geen pas neem je teveel
en woorden zeggen je niets
maar als onze blikken kruisen
versta ik je eenzaamheid
je bliksem bezocht mijn ruimte
die deelbaar werd door twee
mijn jas hangt aan je lippen
stilzwijgend
vrijblijvend…
Cello Sonata - Hindemith
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 741 De cello huilt
de glazen van de avond breken
de cello huilt onophoudelijk
zoals regen huilen kan of de wind
de cello is ontroostbaar
en huilt om verborgen gevoelens
om verre stranden
om magnolia
om alles wat mooi is
en onbereikbaar
om de dode vogel in mijn hand
huilt de cello
het hart wordt gewurgd
door zilveren snaren.…
vroeg, of later
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 634 te ver van spreken
en het naar buiten kijken
adem ik nauwelijks
de dag nog in
misschien is mijn geest te traag
of weigeren mijn handen het veranderen
van de nacht
er is leegte
er is najaar
en in het heengaan
van ieder ongeboren uur
zie ik leugens
menselijk en met wind
bekleed
geen vingertop raakt mijn ogen
de regen…
Tussen Kerst en Nieuwjaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 802 De regen ruikt heel in de verte
al een beetje naar de lente.…
Huilebalk!
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 841 Ik zie de stralen
van regen
de kou
van jouw herinnering,
het liefdeloze
dat jou vormde
tot gekwetst
mishandeld wezen
dat daar slechts
nog schemert
in de ijskou
van het bevroren gevoel
achter tranenblauwe ogen.…
suites voor annemieke XII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 wier- en tabaksrook
met regen in het gezicht
naar de pretfabriek
voor de lage brug
in de hoge rijndijk zucht
een telefooncel
bij de oude rijn
bevechten twee oude gekken
een bovenkruier
spaanse estola
een volle en een lege fles
de wijnvlek enorm
de alle daagse
gang van leven en sterven
bij zonsondergang…
Schikken.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 755 Spoel het grauw maar van mijn hart
met liters regen,
en pak de draad op van mijn bestaan
Eindig ons maar in verwijten,
laten we denkend aan de eblijn staan
Wijs ons na met honderd vingers
doe het mooi van gister
maar af als zot
Zijn we natter nog als buiten,
dan schik ik me,
dan schik ik me wel jankend in mijn lot.…
suites voor Annemieke LVII -naar darwin-
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 fikkie in de tuin
de stoofpot van de here
eet haar evenbeeld
op welk moment
zaten wij in een trage vagina
zonder buidel
in het lege huis
van de laatste familie
demonisch gelach
een duivelse lach
je ging met de uitverkoop
als bruid voor de heer
eindelijk regen
de angst voor jack de ripper
wordt weggespoeld…
te onschuldig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 273 de wereld is mij wat te wit
verdoezeld zijn de harde tonen
gedempt in alles dat bedekt
kan het rauwe niet naar buiten komen
ik mis de ruwe bomenbast
de wilde takken en de stekels
het grauwe drenzen van de regen
zelfs het verbruinde eikenblad
het is met toch te argeloos
natuurlijk, euforie van zacht
maar het maagdelijke kan er nu
zo langzamerhand…
Zijn lichtend gezicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 heb de wolken zien kleuren
tot een buiig geheel
de frontale wind zette hen
het mes op de keel
de zomer school
achter sluiers met regen
frivool doken nog vogels
de omslag hield ze niet tegen
het zwart is verwaaid
tot het rafelige wit
zij geven oplossend de zon
weer zijn lichtend gezicht…
Handgemaakte tranen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 190 Zag de foto van jouw zielsportret
bij de vrouw die jij ooit trouwde
maar jij ging toch met mij naar bed
sliep met mij onder winterse regen
in seizoenspatroon van duisternachten
bedreven wij liefde, als zwervers
met hier en daar dauwdruppels
en handgemaakte tranen
voor het gelukszweet
al die keren dat we elkaar zagen
op die foto van…
Kleine liefdesverklaring
gedicht
2.0 met 165 stemmen 31.635 Ik ben al bijna dood, en ik
zal nooit aan mensen wennen;
zo meen ik ook geen ogenblik
je werkelijk te kennen,
maar soms, tezamen in het huis
en in één bed tezamen,
met het behoedzame geruis
van regen langs de ramen,
heb ik wel eens een kort moment
gedacht dat ik doorgrondde
hoe ondoorgrondelijk je bent,
en dat al veel gevonden.
---…
Verloren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 tranen stromen
polijsten de randen,
maar de groeven worden dieper
woorden vliegen
uit op ademstromen
doen mijn hart verstommen
jij bent zo dichtbij
en ik zou schreeuwen
als ik kon
ik zou me vastklampen
maar mijn tranen
polijsten
mijn woorden vervliegen
op mijn ademtocht
jij voelt en hoort,
wind door je haren
regen langs je…
straatmadelief
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 bijna had ik het gedaan
en was ik op je gaan staan
het voetgangerspad
was van de regen nat
eerst rook ik je geur
en toen zag ik je kleur
je bent te ver van huis gegaan
hier hoor je immers niet te staan
je bent te teer en fijn
om hier alleen te zijn
heb je van de ondergang gered
en snel in het gras teruggezet
je bent me te lief
mijn…
Het gemorste kind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 138 ik besta in een
mengeling van gedachten
vlucht uit het
evenwicht, balanceer
aan de rand daar ik
niet wil weten
of de overzij
mijn biechten
had begrepen
nietsdoende en afkerig
streel ik de glad
gestreken wind
vraag me af
of de dood ook
de regen kent, een snuifje
sneeuw of de naam
van het gemorste kind
het is slechts gissen
wat…
Herfst.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 240 Hoe de regen over
hen heen is gegoten.
En van de warmte
van de zon die
heeft geschenen.
Maar de zomer
die ging henen...
En de koude nachten,
staan hun nu te wachten.…
Portretteren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 83 Ik tel de sterren aan de hemel
schilder zonlicht op jouw gezicht
doe wolken achter slot en grendel
streel zacht de contouren in dit licht
Ik zet de mondhoeken nog wat aan
boetseer jouw handen een diepere tint
dicht de regen menig vijver toe
zo bevleugel ik jou in morgenwind…
zwarte rook
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 522 het vuur verwarmt
verbrandt twijfel tot zwarte rook
de regen dooft niet
zij vormt slechts plassen
de tuin dampt ontsteltenis
hier was onze grond
wacht zij of verwacht zij
langzaam schrijdt de tijd voort
zonder een geluid
ons vuur verbrandt dit voorjaar
we dachten het woordeloze
uit te kunnen drukken in omhelzing…
zonnetje
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 285 opeens was het droog
vandaag met een zonnetje
en ik herinner me
haar zonnebankgezicht
gisterenavond in de kroeg
keek ze naar mij en ze vertelde
terwijl buiten de regen viel
dacht ik aan wat ze zei en
ik voelde met haar mee
nooit gedacht dat ze zo was
ze was heel anders en mooi
hoewel ik haar niet kende
toen ze weg ging kuste…
Doorschemer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 54 als de hemel stilvalt
die voor zon moet doorgaan,
in gesloten ogen schuilt
dan liggen rijen dagen aan,
voor anker in labiele zee, met
tegenpijn die regen huilt
bij kalme deining, immers,
milde golven van randlicht
donkeren monochroom
zodra als glimp gevangen
of misschien als fonkeling
in een trage dagzoom…
air-line
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 153 ik vraag om regen
en sleep de goden uit een groter leven
weg
de wereld huilt
een rivier wacht op ogen
't zwellen voorbij de stroom van het kwade
wie vergiet het vergeven
op lippen
't gorgelen van gebeden
aangetast door verzet
ik sleep de goden
uit de eeuwigheid weg
uit vuur
en wapens…
raamwerk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Raamwerk van het leven
Vensters
Met glas
Open ramen
Met gordijnen
Scherven
Op de grond
Kleuren in de scherven
Met lachende gezichten
De zee ver weg
Die speelt en ruist
tegen het avondlicht
Komt er donder
De straten blank van de regen
Een auto stopt onderweg
Een blikje bier
Raamwerk van het leven…
denken en dichten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 65 Er kan een gedachte zijn
zoals ik denk dus ik ben
of het is laat ik ga naar huis
waarom heb ik geen paraplu meegenomen
maar hoe hard je ook denkt
je weet nog steeds niet wie je bent
hoe boos je ook bent op jezelf
feit blijft dat je je paraplu vergat
en dan sta je buiten in de regen
denk je poezie als je eenmaal thuis
naar…
Grijs artistiek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 297 hij schuifelde
zonder houvast
geruisloos want
de stoep was nat
zijn armen
onbeweeglijk in
een lange regenjas
handen in de zak
zijn haar
grijs artistiek
en op de schouders
zo kruiste ik zijn pad
een trotse kop met
felle blauwe ogen
een scherpe neus
mediteraan gebogen
hij lachtte zon
en jeugdigheid
de regen maakte in zijn…
Bittergarnituur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 50 wolken dalen neer in helder water
plengen rimpels over vlakte
schurken aan tegen randen
aan verte, nauwelijks zichtbaar
regen versteent, stuit op
blindheid van muren. Ik vroeg
het raam om vergezichten
tussen lamento en bittergaar
er is geen ontwaken
geen opstaan, geen vlucht
uit de dodengalerij op
de rug van roemloze slaap…
meervoudig sterven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 197 gejammer van stervende takken
nachten vol regen
spiegels en luchten
niets ontsnapt aan
het geluid
het tast zintuigen aan
het slokt wolken op en het levende
zie ik verdwijnen
zal een vogel nog zingen
tussen schaduw en schors?
ik treur om gehavende nerven
het breken door ongevraagde winters
en van daaruit in eigen handen…
Gadsie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Licht is het amper geworden,
druilen, regen, mist
een dag die je heel snel
moet vergeten, zodat
voor je het wist:
morgen misschien de zon
zich weer laat zien?…
De ochtenddauw
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 48 Van de regen in de nacht.
Zo puur en verfrissend
dat waar planten op hebben gewacht.
Zo verzorgt de natuur zichzelf.
Wij hoeven daar niks aan te doen
dan alleen een beetje op te passen
Om het zo te behouden uit fatsoen.…
onbegrijpelijke dingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 ik reisde
alleen met
een roestvrijstaal
vlindermes nooit
hoefde ik het
te gebruiken
onderweg zag
iedereen dat
mijn verenpak
niet bestand
tegen regen en
kwetsuren was
onder een verre
vlinderboom
begroef ik zonder
ophef het wapen
dat in mijn handen
dodelijk kon zijn
een oude graver
zal het gesloten
geërodeerde
artefact…
Niets meer dan de grote zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 de lucht overgaat
in water
Ik verlang naar de kleur
van de ochtendzon
Naar het rood van de avond
Ik wil zoekraken in de golven
Ik wil alle woorden verliezen
Ik wil schepen tot zinken brengen
Hun lading in rook doen opgaan
Er is een teveel
Aan alles
Ik wil niets meer dan water
van de grote zee
Dan zal ik lachen
in zonlicht en regen…